Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δ’ ὁ τῶν Ἑλλήνων σοφώτατοσ οὐδ’ οὕτωσ ἐπαιδεύθησ, ἀλλὰ πάλιν σε χειροῦται Διονύσιοσ, ἐλπίδασ φιλανθρώπουσ ὑποτείνασ, καὶ πάλιν αὖ τῶν τῆσ τυραννίδοσ κακῶν ἐπειρῶ, τὸ τρίτον πλεύσασ ὥσπερ οἱ παλαισταὶ παλαίουσι, δὶσ μὲν πρὸσ τὸν αὐτὸν προσπταίσασ, τρίτον δ’ ὅλωσ πρὸσ τύραννον καὶ τυραννικὴν οἰκίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 120:5)
τελεσθέντων δὲ τῶν ἱππικῶν δρόμων οἱ τοῖσ ἑαυτῶν σώμασιν ἀγωνιζόμενοι τότ’ εἰσῄεσαν δρομεῖσ τε καὶ πύκται καὶ παλαισταί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 73 5:2)
οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονεσ οὐδὲ παλαισταί, ἀλλὰ ποσὶ κραιπνῶσ θέομεν καὶ νηυσὶν ἄριστοι, αἰεὶ δ’ ἡμῖν δαίσ τε φίλη κίθαρισ τε χοροί τε εἵματά τ’ ἐξημοιβὰ λοετρά τε θερμὰ καὶ εὐναί.
(호메로스, 오디세이아, Book 8 26:3)
τί δ’ εἰ ‐ σοφοὶ παλαισταὶ τῶν σοφῶν συνουσίᾳεἶπεν, εἰ ἠρόμεθα·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Θεάγης 27:10)
"συνεχῶσ γελοιάζων, ὅπωσ μὴ γελοῖοσ γένῃ, ὥσπερ καὶ οἱ συνεχῶσ παλαίοντεσ παλαισταί;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Πλειστάρχου, section 21)
"συνεχῶσ γελοιάζων, ὅπωσ μὴ γελοῖοσ γένῃ, ὥσπερ καὶ οἱ συνεχῶσ παλαίοντεσ παλαισταί;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Πλειστάρχου, section 2 1:1)
οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονεσ οὐδὲ παλαισταί, οὐδὲ ποσὶ κραιπνῶσ θέομεν, ἀλλ’ ἐν πᾶσι τούτοισ ἀτυχέστεροι τῶν θηρίων ἐσμέν·
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 3 12:1)
"αὖθισ δὲ τὸν μὲν Ὀδυσσέα τοὺσ Φαίακασ προκαλούμενον ἢ πύξ ἠὲ πάλῃ ἢ καὶ ποσίν, τὸν δ’ Ἀλκίνουν ὑποτιμώμενον οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονεσ οὐδὲ παλαισταί, ἀλλὰ ποσὶ κραιπνοῖσ θέομεν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Διὰ τί τῶν ἀθλημάτων Ὅμηροσ πρῶτον ἀεὶ τάττει τὴν πυγμὴν εἶτα τὴν πάλην καὶ τελευταῖον τὸν δρόμον. 3:8)
"διὸ καὶ παρ’ Αἰσχύλῳ τισ τῶν πολεμικῶν ὀνομάζεται βριθύσ, ὁπλιτοπάλασ καὶ Σοφοκλῆσ εἴρηκέ που περὶ τῶν Τρώων ὡσ φίλιπποι καὶ κερουλκοί, σὺν σάκει δὲ κωδωνοκρότῳ παλαισταί·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Διὰ τί τῶν ἀθλημάτων Ὅμηροσ πρῶτον ἀεὶ τάττει τὴν πυγμὴν εἶτα τὴν πάλην καὶ τελευταῖον τὸν δρόμον. 10:3)
ὡσ γὰρ οἱ παλαισταὶ τὸ σῶμα ποιοῦσι ταπεινόν, ὅπωσ ἑτέρουσ καταβάλωσιν , οὕτω τῷ ψέγειν ἑαυτοὺσ εἰσ τὸ θαυμάζειν τοὺσ πλησίον ὑπορρέουσιν.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 14 4:2)
καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντεσ ἱερὸν τὸν στέφανον τῆσ φιλαργυρίασ διελύθησαν ἐπ’ ἴσησ, καθάπερ ἀγαθοὶ παλαισταί.
(폴리비오스, Histories, book 29, chapter 8 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION