Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ γὰρ τοῦ πράττεσθαί τιν’ ὧν οὐ προσῆκεν, ἐκ τούτου τοὺσ νόμουσ ἔθεντο οἱ παλαιοί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 132)
κόσμοι δὲ καὶ παλαιοὶ καὶ νέοι διὰ πάσησ τῆσ πόλεωσ διήκοντεσ, εἷσ αὐτῶν ὁ τυχὼν ἀποχρῶν καὶ συμπάσησ πόλεωσ κόσμοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 4:3)
ὅσῳ δὴ οὖν τελεώτερον καὶ ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆσ, τό τε ὄνομα τοῦ ὀνόματοσ τό τε ἔργον τοῦ ἔργου, τόσῳ κάλλιον μαρτυροῦσιν οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνησ τὴν ἐκ θεοῦ τῆσ παρὰ ἀνθρώπων γινομένησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:7)
οἶμαι δὲ καὶ οἱ λογίουσ τούτουσ προσειπόντεσ τοὺσ θεοὺσ, καὶ παλαιοὶ καὶ νέοι, καὶ οὐδὲ περὶ ἓν γράμμα διενεχθέντεσ, πολλῷ σαφέστερον ἢ περὶ μανίασ μαρτυροῦσιν ὅτι εἰσ ἀξιόχρεωσ ἀνοίσομεν, ἄν τι μετῇ λόγων ἡμῖν, εἰ καὶ μηδεμιᾷ προσφύγοιμεν τέχνῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:10)
ταῦτ’ ἄρα καὶ οἱ παλαιοὶ συνῆπτον τὰσ δυνάμεισ καὶ οὐ διέκρινον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:8)
τούτων δὲ τὰ μὲν πολλοὶ καὶ παλαιοὶ λέγουσιν, τὰ δὲ ὀλίγοι καὶ ἔνδοξοι ἄνδρεσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 79:2)
περὶ δὲ μαρτύρων, μάρτυρέσ εἰσιν διττοί, οἱ μὲν παλαιοὶ οἱ δὲ πρόσφατοι, καὶ τούτων οἱ μὲν μετέχοντεσ τοῦ κινδύνου οἱ δ’ ἐκτόσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 13:1)
οἱ δ’ ἄπωθεν περὶ τούτων πιστότεροι, πιστότατοι δ’ οἱ παλαιοί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 17:1)
οἱ γέροντεσ οἱ παλαιοὶ μεμφόμεσθα τῇ πόλει·
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, epirrhema1)
Φιλήμων δέ φησιν ὅτι τροφαῖσ δ’ ἐχρῶντο οἱ παλαιοί, ἀκρατίσματι, ἀρίστῳ, ἑσπερίσματι, δείπνῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 19 2:2)
ὅτι δὲ τὴν κράμβην ῥάφανον ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ Ἀπολλόδωροσ δηλοῖ ὁ Καρύστιοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 62 1:5)
οἱ γὰρ παλαιοί, φησίν, Ἕλληνεσ οἴνασ ἐκάλουν τὰσ ἀμπέλουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2 2:4)
Ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ ὕδατοσ ἔταττον οἱ παλαιοὶ τὸ ἄκρατον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 20 2:1)
ὅτι οἴδασιν οἱ παλαιοὶ τὸ Αἰθιοπικὸν καλούμενον κύμινον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 77 2:1)
πᾶν δὲ τὸ κοῖλον κοτύλην, φησίν, ἐκάλουν οἱ παλαιοί, ὡσ καὶ τὸ τῶν χειρῶν κοῖλον ὅθεν καὶ κοτυλήρυτον αἷμα τὸ ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶν ἀρυσθῆναι δυνάμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 57 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION