헬라어 문장 내 검색 Language

ὅλωσ δὲ τοὺσ παιδικοὺσ ἔρωτασ τῶν ἐπὶ ταῖσ θηλείαισ προκρίνουσι πολλοί, παρὰ γὰρ τὰσ ἄλλασ ταῖσ εὐνομουμέναισ πόλεσιν ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ σπουδασθῆναι τόδε τὸ ἔθοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 771)
διὰ τοὺσ τοιούτουσ οὖν ἔρωτασ οἱ τύραννοι πολέμιοι γὰρ αὐτοῖσ αὗται αἱ φιλίαι τὸ παράπαν ἐκώλυον τοὺσ παιδικοὺσ ἔρωτασ, πανταχόθεν αὐτοὺσ ἐκκόπτοντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 78 3:2)
ὑμεῖσ δέ, ὦ Κύνουλκε, τὰσ διηγήσεισ ταύτασ, κἂν ψευδεῖσ ὦσιν, ἀληθεῖσ εἶναι πιστεύετε, καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν ποιημάτων ἃ περὶ τοὺσ παιδικούσ ἐστιν ἔρωτασ ἰδίωσ μελετᾶτε , ὁ τοῦ παιδεραστεῖν παρὰ πρώτων Κρητῶν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ παρελθόντοσ, ὡσ ἱστορεῖ Τίμαιοσ, ἄλλοι δέ φασι τῶν τοιούτων ἐρώτων κατάρξασθαι Λάιον ξενωθέντα παρὰ Πέλοπι καὶ ἐρασθέντα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Χρυσίππου, ὃν καὶ ἁρπάσαντα καὶ ἀναθέμενον εἰσ ἁρ́μα εἰσ Θήβασ φυγεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 79 2:2)
"μετὰ δὲ ταῦτα τοὺσ Τιμοθέου καὶ Φιλοξένου νόμουσ μανθάνοντεσ χορεύουσι κατ’ ἐνιαυτὸν τοῖσ Διονυσιακοῖσ αὐληταῖσ ἐν τοῖσ θεάτροισ, οἱ μὲν παῖδεσ τοὺσ παιδικοὺσ ἀγῶνασ, οἱ δὲ νεανίσκοι τοὺσ τῶν ἀνδρῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 222)
"Δίδυμοσ ὁ γραμματικὸσ ἐν ταῖσ εἰσ Ιὤνα Ἀντεξηγήσεσιν, ἑταῖρε Αἰμιλιανέ, μάγαδιν αὐλὸν ἀκούει τὸν κιθαριστήριον οὗ μνημονεύειν Ἀριστόξενον ἐν πρώτῳ περὶ Αὐλῶν Τρήσεωσ λέγοντα πέντε γένη εἶναι αὐλῶν, παρθενίουσ, παιδικούσ, κιθαριστηρίουσ, τελείουσ, ὑπερτελείουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 362)
γινώσκειν δὲ βούλομαί σε, ἀνδρῶν λῷστε Οὐλπιανέ, ὅτι Ἀλεξανδρέων μουσικώτεροι ἄλλοι γενέσθαι οὐχ ἱστόρηνται, καὶ οὐ λέγω περὶ κιθαρῳδίαν μόνην, ἧσ καὶ ὁ εὐτελέστατοσ παρ’ ἡμῖν ἰδιώτησ προσέτι τε καὶ ἀναλφάβητοσ οὕτωσ ἐστὶ συνήθησ ὡσ τάχιστα ἐλέγχειν τὰ παρὰ τὰσ κρούσεισ ἁμαρτήματα γινόμενα, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐλούσ εἰσι μουσικώτατοι οὐ μόνον τοὺσ παρθενίουσ καλουμένουσ καὶ παιδικούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀνδρείουσ, οἵτινεσ καλοῦνται τέλειοί τε καὶ ὑπερτέλειοι, καὶ τοὺσ κιθαριστηρίουσ δὲ καὶ τοὺσ δακτυλικούσ, τοὺσ γὰρ ἐλύμουσ αὐλούσ, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆσ ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖσ, οὐκ ἄλλουσ τινὰσ εἶναι ἀκούομεν ἢ τοὺσ Φρυγίουσ, ὧν καὶ αὐτῶν ἐμπείρωσ ἔχουσιν Ἀλεξανδρεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 791)
"ἀλλ’ ἵνα μὴ μακρὰν ἀποπλανᾶσθαι δοκῶμεν ἢ κομιδῇ φλυαρεῖν, οἶσθα τοὺσ παιδικοὺσ ἔρωτασ ὡσ εἰσ ἀβεβαιότητα πολλὰ λέγουσι καὶ σκώπτουσι λέγοντεσ, ὥσπερ ᾠὸν αὐτῶν τριχὶ διαιρεῖσθαι τὴν φιλίαν, αὐτοὺσ δὲ νομάδων δίκην ἐνεαρίζοντασ τοῖσ τεθηλόσι καὶ ἀνθηροῖσ εἶθ’ ὡσ ἐκ γῆσ πολεμίασ ἀναστρατοπεδεύειν·
(플루타르코스, Amatorius, section 2413)
μετὰ δὲ ταῦτα τοὺσ Φιλοξένου καὶ Τιμοθέου νόμουσ μανθάνοντεσ πολλῇ φιλοτιμίᾳ χορεύουσι κατ’ ἐνιαυτὸν τοῖσ Διονυσιακοῖσ αὐληταῖσ ἐν τοῖσ θεάτροισ, οἱ μὲν παῖδεσ τοὺσ παιδικοὺσ ἀγῶνασ, οἱ δὲ νεανίσκοι τοὺσ τῶν ἀνδρῶν λεγομένουσ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 20 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION