헬라어 문장 내 검색 Language

ἡλίκην δὲ ἰσχὺν ἔχει τὸ σύνηθεσ οἱ νόμοι δηλοῦσιν, ἐν οἷσ τὰ μυθώδη καὶ παιδαριώδη μεῖζον ἰσχύει τοῦ γινώσκειν περὶ αὐτῶν διὰ τὸ ἔθοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 34:2)
ἐνθυμούμενοσ δέ, ὅτι τὴν μὲν ποιητικὴν κατασκευὴν καὶ τὸ μετέωρον δὴ τοῦτο καὶ πομπικὸν εἰρημένον οὐδεὶσ Ἰσοκράτουσ ἀμείνων ἐγένετο, παρέλιπον ἑκών, οὓσ ᾔδειν ἧττον ἐν ταῖσ ἰδέαισ ταύταισ κατορθοῦντασ, Γοργίαν μὲν τὸν Λεοντῖνον ἐκπίπτοντα τοῦ μετρίου καὶ πολλαχοῦ παιδαριώδη γιγνόμενον ὁρῶν, Ἀλκιδάμαντα δὲ τὸν ἀκουστὴν αὐτοῦ παχύτερον ὄντα τὴν λέξιν καὶ κενότερον, Θεόδωρον δὲ τὸν Βυζάντιον ἀρχαῖόν τινα καὶ οὔτε ἐν ταῖσ τέχναισ ἀκριβῆ οὔτε ἐξέτασιν ἱκανὴν ἐν τοῖσ ἐναγωνίοισ δεδωκότα λόγοισ, Ἀναξιμένην δὲ τὸν Λαμψακηνὸν ἐν ἁπάσαισ μὲν ταῖσ ἰδέαισ τῶν λόγων τετράγωνόν τινα εἶναι βουλόμενον καὶ γὰρ ἱστορίασ γέγραφε καὶ περὶ τοῦ ποιητοῦ συντάξεισ καταλέλοιπε καὶ τέχνασ ἐξενήνοχεν, ἧπται δὲ καὶ συμβουλευτικῶν καὶ δικανικῶν ἀγώνων, οὐ μέντοι τέλειόν γε ἐν οὐδεμιᾷ τούτων τῶν ἰδεῶν ἀλλ’ ἀσθενῆ καὶ ἀπίθανον ὄντα ἐν ἁπάσαισ θεωρῶν.
(디오니시오스, chapter 193)
σὺ μέν, ὦ Πρώταρχε, εἴρηκασ τὰ δεδημευμένα τῶν θαυμαστῶν περὶ τὸ ἓν καὶ πολλά, συγκεχωρημένα δὲ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ὑπὸ πάντων ἤδη μὴ δεῖν τῶν τοιούτων ἅπτεσθαι, παιδαριώδη καὶ ῥᾴδια καὶ σφόδρα τοῖσ λόγοισ ἐμπόδια ὑπολαμβανόντων γίγνεσθαι, ἐπεὶ μηδὲ τὰ τοιάδε, ὅταν τισ ἑκάστου τὰ μέλη τε καὶ ἅμα μέρη διελὼν τῷ λόγῳ, πάντα ταῦτα τὸ ἓν ἐκεῖνο εἶναι διομολογησάμενοσ, ἐλέγχῃ καταγελῶν ὅτι τέρατα διηνάγκασται φάναι, τό τε ἓν ὡσ πολλά ἐστι καὶ ἄπειρα, καὶ τὰ πολλὰ ὡσ ἓν μόνον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 23:1)
ἀπολυθέντοσ δὲ τοῦ Σφοδρίου, καὶ τῶν Ἀθηναίων, ὡσ ἐπύθοντο, πρὸσ πόλεμον τραπομένων, σφόδρα κακῶσ ὁ Ἀγησίλαοσ ἤκουσε, δι’ ἐπιθυμίαν ἄτοπον καὶ παιδαριώδη δοκῶν ἐμποδὼν γεγονέναι κρίσει δικαίᾳ, καὶ τὴν πόλιν παραίτιον ἀπειργάσθαι παρανομημάτων τηλικούτων εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἐπεὶ δὲ τὸν Κλεόμβροτον οὐχ ἑώρα πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν τοῖσ Θηβαίοισ, οὕτω δὴ χαίρειν τὸν νόμον ἐάσασ ᾧ πρόσθεν ἐχρῆτο περὶ τῆσ στρατείασ, αὐτὸσ εἰσ Βοιωτίαν ἐνέβαλεν ἤδη καὶ κακῶσ ἐποίει τοὺσ Θηβαίουσ καὶ πάλιν ἀντέπασχεν, ὥστε καὶ τρωθέντοσ αὐτοῦ ποτε τὸν Ἀνταλκίδαν εἰπεῖν·
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 26 1:1)
τὸν δὲ Τίμαιον εἴποι τισ ἂν οὐ μόνον ἀνιστόρητον γεγονέναι περὶ τῶν κατὰ τὴν Λιβύην, ἀλλὰ καὶ παιδαριώδη καὶ τελέωσ ἀσυλλόγιστον καὶ ταῖσ ἀρχαίαισ φήμαισ ἀκμὴν ἐνδεδεμένον, ἃσ παρειλήφαμεν, ὡσ ἀμμώδουσ πάσησ καὶ ξηρᾶσ καὶ ἀκάρπου καθυπαρχούσησ τῆσ Λιβύησ.
(폴리비오스, Histories, book 12, ii. timaei de africa et corsica errores 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION