Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω καὶ τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, σώζεται, τὸ ἄνθρωπον εἶναι θεοῦ παίγνιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 144:6)
καὶ τοῦθ’ ἡμέτερον ἦν παίγνιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26 3:8)
ἀλλὰ σὺ νῦν με, Κύπρι, Σεληναίησ ἄνθεμα πρῶτον ἔχεισ, ναυτίλον ὃσ πελάγεσσιν ἐπέπλεον, εἰ μὲν ἀῆται, τείνασ οἰκείων λαῖφοσ ἀπὸ προτόνων, εἰ δὲ Γαληναίη, λιπαρὴ θεόσ, οὖλοσ ἐρέσσων ποσσί νιν, ὥστ’ ἔργῳ τοὔνομα συμφέρεται, ἔστ’ ἔπεσον παρὰ θῖνασ Ιοὐλίδασ, ὄφρα γένωμαι σοὶ τὸ περίσκεπτον παίγνιον, Ἀρσινόη, μηδέ μοι ἐν θαλάμῃσιν ἔθ’, ὡσ πάροσ εἰμὶ γὰρ ἄπνουσ, τίκτηται νοτερῆσ ὠεόν ἁλκυόνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1062)
ἐκεῖνο δρᾶμα, τοῦτο δ’ ἐστὶ παίγνιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 24 6:1)
καὶ ὃσ εὑρών, "Ἀρκεσιλάου," φησί, "τὸ παίγνιον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 10:8)
καὶ ἔστιν ἡμῶν παίγνιον εἰσ αὐτόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 6:4)
ὧν οἱ μὲν στρεβλούμενοι καὶ πυρὶ καὶ μάστιξιν αἰκιζόμενοι τεθνήκασιν, οἱ δ’ ἀπὸ θηρίων ἡμίβρωτοι πρὸσ δευτέραν αὐτοῖσ τροφὴν ζῶντεσ ἐφυλάχθησαν, γέλωτα καὶ παίγνιον τοῖσ πολεμίοισ παρασχόντεσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 417:1)
Ἐγὼ ἐκείνην ἔδωκα αὐτῷ παίγνιον εἶναι.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων. 9:3)
κόκκυγα δὲ ἐπὶ τῷ σκήπτρῳ καθῆσθαί φασι λέγοντεσ τὸν Δία, ὅτε ἤρα παρθένου τῆσ Ἥρασ, ἐσ τοῦτον τὸν ὄρνιθα ἀλλαγῆναι, τὴν δὲ ἅτε παίγνιον θηρᾶσαι.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 17 6:4)
τὴν μὲν δὴ Ἱπποδαμείασ λέγουσιν εἶναι παίγνιον·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 20 2:2)
ἀστράγαλον δὲ μειρακίων τε καὶ παρθένων, οἷσ ἄχαρι οὐδέν πω πρόσεστιν ἐκ γήρωσ, τούτων εἶναι τὸν ἀστράγαλον παίγνιον.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 24 12:2)
παίγνιόν πού τι λέγεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 189:3)
ἦν γὰρ δικαιότατα μὲν ἂν τεθὲν κατ’ ἀρχὰσ τὸ πρωτογενὲσ εἶδοσ, μετὰ δὲ τοῦτο ὄργανον, ἀγγεῖον, ὄχημα, πρόβλημα, παίγνιον, θρέμμα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 193:5)
θαῦμα μὲν ἕκαστον ἡμῶν ἡγησώμεθα τῶν ζῴων θεῖον, εἴτε ὡσ παίγνιον ἐκείνων εἴτε ὡσ σπουδῇ τινι συνεστηκόσ·
(플라톤, Laws, book 1 122:5)
φημὶ χρῆναι τὸ μὲν σπουδαῖον σπουδάζειν, τὸ δὲ μὴ σπουδαῖον μή, φύσει δὲ εἶναι θεὸν μὲν πάσησ μακαρίου σπουδῆσ ἄξιον, ἄνθρωπον δέ, ὅπερ εἴπομεν ἔμπροσθεν, θεοῦ τι παίγνιον εἶναι μεμηχανημένον, καὶ ὄντωσ τοῦτο αὐτοῦ τὸ βέλτιστον γεγονέναι·
(플라톤, Laws, book 7 95:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION