Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάντεσ γὰρ χαίρουσί πωσ καὶ ὄψοισ καὶ οἴνοισ καὶ ἀφροδισίοισ, ἀλλ’ οὐχ ὡσ δεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 161:1)
Φαινίασ δέ φησιν ὅτι Φιλόξενοσ ὁ Κυθήριοσ ποιητήσ, περιπαθὴσ ὢν τοῖσ ὄψοισ, δειπνῶν ποτε παρὰ Διονυσίῳ ὡσ εἶδεν ἐκείνῳ μὲν μεγάλην τρῖγλαν παρατεθεῖσαν, ἑαυτῷ δὲ μικράν, ἀναλαβών αὐτὴν εἰσ τὰσ χεῖρασ πρὸσ τὸ οὖσ προσήνεγκε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 11 1:1)
καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἰατροὶ πάντεσ ἀπαγορεύουσιν τοῖσ ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ’ ἢ ὅτι σμικροτάτῳ ἐν τούτοισ οἷσ μέλλει ἔδεσθαι, ὅσον μόνον τὴν δυσχέρειαν κατασβέσαι τὴν ἐπὶ ταῖσ αἰσθήσεσι ταῖσ διὰ τῶν ῥινῶν γιγνομένην ἐν τοῖσ σιτίοισ τε καὶ ὄψοισ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 196:1)
ἡ τοῖσ ὄψοισ τὰ ἡδύσματα.
(플라톤, Republic, book 1 85:1)
ἀλλ’ ὄψοισ χρῆσθε τούτοισ ἐφηδύνοντεσ τὴν τροφήν·
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 92)
ἑτέροισ σιτίοισ χρῆσθαι καὶ ὄψοισ, ἃ καὶ τῷ σώματι μᾶλλόν ἐστι κατὰ φύσιν, καὶ τῆσ ψυχῆσ ἧττον ἀμβλύνει τὸ λογικόν, ὥσπερ ἐκ λιτῆσ καὶ ἐλαφρᾶσ ὕλησ ἀναπτόμενον.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 18 9:1)
σιτίοισ γε μὴν πολλάκισ καὶ ὄψοισ μάλ’ ἡδέωσ προσενεχθέντεσ ἂν αἴσθωνται καὶ μάθωσιν αὑτοὺσ τῶν μὴ καθαρῶν τι μηδὲ νομίμων ἐδηδοκότασ, οὐ τῇ κρίσει μόνον ἕπεται τὸ λυποῦν καὶ δάκνον, ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα τῇ δόξῃ συνδιατρεπόμενον καὶ ἀναπιμπλάμενον ἔμετοι καὶ διατροπαὶ ναυτιώδεισ ἴσχουσι.
(플루타르코스, De virtute morali, section 4 3:1)
σιτίοισ γε μὴν πολλάκισ καὶ ὄψοισ μάλ’ ἡδέωσ προσενεχθέντεσ ἂν αἴσθωνται καὶ μάθωσιν αὑτοὺσ τῶν μὴ καθαρῶν τι μηδὲ νομίμων ἐδηδοκότασ, οὐ τῇ κρίσει μόνον ἐπιτίθεται τὸ λυποῦν καὶ δάκνον, ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα τῇ δόξῃ συνδιατρεπόμενον καὶ ἀναπιμπλάμενον ἔμετοι καὶ ἀνατροπαὶ ναυτιώδεισ ἴσχουσι.
(플루타르코스, De virtute morali, section 4 9:1)
ἔτι δὲ μᾶλλον ἐπιθέσθαι τῇ τρυφῇ καὶ τὸν ζῆλον ἀφελέσθαι τοῦ πλούτου διανοηθείσ, τὸ τρίτον πολίτευμα καὶ κάλλιστον ἐπῆγε, τὴν τῶν συσσιτίων κατασκευήν, ὥστε δειπνεῖν μετ’ ἀλλήλων συνιόντασ ἐπὶ κοινοῖσ καὶ τεταγμένοισ ὄψοισ καὶ σιτίοισ, οἴκοι δὲ μὴ διαιτᾶσθαι κατακλινέντασ εἰσ στρωμνὰσ πολυτελεῖσ καὶ τραπέζασ, χερσὶ δημιουργῶν καὶ μαγείρων ὑπὸ σκότοσ, ὥσπερ ἀδηφάγα ζῷα, πιαινομένουσ, καὶ διαφθείροντασ ἅμα τοῖσ ἤθεσι τὰ σώματα πρὸσ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνειμένα καὶ πλησμονήν, μακρῶν μὲν ὕπνων, θερμῶν δὲ λουτρῶν, πολλῆσ δὲ ἡσυχίασ καὶ τρόπον τινὰ νοσηλείασ καθημερινῆσ δεομένην.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 10 1:1)
τὸν Πύθην ἐγίγνωσκεν ἡδόμενον ὄψοισ καὶ βρώμασι.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ 2:1)
ἄρτουσ τε χρυσοῦσ καὶ πέμματα παντοδαπὰ καὶ ὀπώρασ, καὶ ὅσοισ δὴ μάλιστα τὸν Πύθην ἐγίνωσκεν ἡδόμενον ὄψοισ καὶ βρώμασι.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πυθέω γυνή 4:1)
ἀλλὰ τὸ μὲν ὄψοισ καὶ πέμμασιν οἱοίσ ὁ μέλλων ἑστιᾶσθαι μάλιστα χαίρει, καὶ περὶ οἴνων διαφορᾶσ καὶ μύρων ἐρωτᾶν καὶ διαπυνθάνεσθαι, φορτικὸν κομιδῇ καὶ νεόπλουτον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 13:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION