헬라어 문장 내 검색 Language

ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰπεῖν ὅτι αἱ τῶν φίλων οὐσίαι ἐκείνου πᾶσαι γίγνονται καὶ αἱ βοήθειαι αἱ ἐν τῷ βίῳ, ὁ δὲ ἑνὶ τούτῳ ὀνόματι, ὃ καὶ γλυκύτητα ἐμφαίνει καὶ ἦθοσ, φίλον φησὶν ἀγαθὸν κτησάμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 11:2)
εἰσὶ δὴ πᾶσαι μὲν αἱ οὐσίαι κατὰ φύσιν τινὲσ ἀρχαί, διὸ καὶ ἑκάστη πολλὰ δύναται τοιαῦτα γεννᾶν, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἀνθρώπουσ καὶ ζῷον ὂν ὅλωσ ζῷα καὶ φυτὸν φυτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 96:2)
ὥστε πῶσ ἂν αἱ ἰδέαι οὐσίαι τῶν πραγμάτων οὖσαι χωρὶσ εἰε͂ν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 212:2)
εἰ δ’ οὕτωσ, οὐκ ἔσονται οὐσίαι οἱ ἀριθμοί, ἀλλὰ δῆλον ὅτι, εἴπερ ἐστί τι ἓν αὐτὸ καὶ τοῦτό ἐστιν ἀρχή, πλεοναχῶσ λέγεται τὸ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 222:1)
ὅλωσ δὲ ζητούσησ τῆσ σοφίασ περὶ τῶν φανερῶν τὸ αἴτιον, τοῦτο μὲν εἰάκαμεν οὐθὲν γὰρ λέγομεν περὶ τῆσ αἰτίασ ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆσ μεταβολῆσ, τὴν δ’ οὐσίαν οἰόμενοι λέγειν αὐτῶν ἑτέρασ μὲν οὐσίασ εἶναί φαμεν, ὅπωσ δ’ ἐκεῖναι τούτων οὐσίαι, διὰ κενῆσ λέγομεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 227:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ πότερον οἱ ἀριθμοὶ καὶ τὰ μήκη καὶ τὰ σχήματα καὶ αἱ στιγμαὶ οὐσίαι τινέσ εἰσιν ἢ οὔ, κἂν εἰ οὐσίαι πότερον κεχωρισμέναι τῶν αἰσθητῶν ἢ ἐνυπάρχουσαι ἐν τούτοισ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 20:3)
τοσαῦται οὖν ἔσονται ἀρχαὶ τῶν ὄντων ὅσαπερ τὰ πρῶτα γένη, ὥστ’ ἔσται τό τε ὂν καὶ τὸ ἓν ἀρχαὶ καὶ οὐσίαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 78:4)
πάντων δὲ καὶ θεωρῆσαι χαλεπώτατον καὶ πρὸσ τὸ γνῶναι τἀληθὲσ ἀναγκαιότατον πότερόν ποτε τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν οὐσίαι τῶν ὄντων εἰσί, καὶ ἑκάτερον αὐτῶν οὐχ ἕτερόν τι ὂν τὸ μὲν ἓν τὸ δὲ ὄν ἐστιν, ἢ δεῖ ζητεῖν τί ποτ’ ἐστὶ τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν ὡσ ὑποκειμένησ ἄλλησ φύσεωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 126:2)
τούτων δ’ ἐχομένη ἀπορία πότερον οἱ ἀριθμοὶ καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ ἐπίπεδα καὶ αἱ στιγμαὶ οὐσίαι τινέσ εἰσιν ἢ οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 142:1)
εἰ μὲν γὰρ μή εἰσιν, διαφεύγει τί τὸ ὂν καὶ τίνεσ αἱ οὐσίαι τῶν ὄντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 142:2)
ἃ δὲ μάλιστ’ ἂν δόξειε σημαίνειν οὐσίαν, ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ καὶ ἀήρ, ἐξ ὧν τὰ σύνθετα σώματα συνέστηκε, τούτων θερμότητεσ μὲν καὶ ψυχρότητεσ καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸσ μόνον ὑπομένει ὡσ ὄν τι καὶ οὐσία τισ οὖσα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 143:1)
οὐκ ἄρα οὐδ’ ἐπιφάνεια εἰ γὰρ ὁποιαοῦν, κἂν αὕτη ἂν ἦν ἡ ἀφορίζουσα τὸ ἥμισυ, ὁ δ’ αὐτὸσ λόγοσ καὶ ἐπὶ γραμμῆσ καὶ στιγμῆσ καὶ μονάδοσ, ὥστ’ εἰ μάλιστα μὲν οὐσία τὸ σῶμα, τούτου δὲ μᾶλλον ταῦτα, μὴ ἔστι δὲ ταῦτα μηδὲ οὐσίαι τινέσ, διαφεύγει τί τὸ ὂν καὶ τίσ ἡ οὐσία τῶν ὄντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 149:3)
εἰ μὲν γὰρ καθόλου, οὐκ ἔσονται οὐσίαι οὐθὲν γὰρ τῶν κοινῶν τόδε τι σημαίνει ἀλλὰ τοιόνδε, ἡ δ’ οὐσία τόδε τι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 167:2)
τὰ μὲν γὰρ ὅτι οὐσίαι, ὄντα λέγεται, τὰ δ’ ὅτι πάθη οὐσίασ, τὰ δ’ ὅτι ὁδὸσ εἰσ οὐσίαν ἢ φθοραὶ ἢ στερήσεισ ἢ ποιότητεσ ἢ ποιητικὰ ἢ γεννητικὰ οὐσίασ ἢ τῶν πρὸσ τὴν οὐσίαν λεγομένων, ἢ τούτων τινὸσ ἀποφάσεισ ἢ οὐσίασ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 11:1)
καὶ τοσαῦτα μέρη φιλοσοφίασ ἔστιν ὅσαι περ αἱ οὐσίαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 22:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION