Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

[αἶσχοσ ἐμοὶ καὶ ὄνειδοσ ἐν οὐρανῷ ὅντε καὶ αὐτή] ῥῖψ’ ἀνὰ χερσὶν ἑλοῦσα καὶ ἔμβαλον εὐρέι πόντῳ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 17:4)
ἀλλ’ ὅτε δὴ μεγάλοιο Διὸσ νόοσ ἐξετελεῖτο, τῇ δ’ ἤδη δέκατοσ μεὶσ οὐρανῷ ἐστήρικτο, εἴσ τε φόωσ ἄγαγεν ἀρίσημά τε ἔργα τέτυκτο·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:3)
εὑρ͂ε δὲ τόνγ’ ἀπάνευθε Διὸσ θαλερῇ ἐν ἀλωῇ, οὐκ οἰο͂ν, μετα καὶ Γανυμήδεα, τόν ῥά ποτε Ζεὺσ οὐρανῷ ἐγκατένασσεν ἐφέστιον ἀθανάτοισιν, κάλλεοσ ἱμερθείσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:10)
οὔπω τείρεα πάντα, τά τ’ οὐρανῷ εἱλίσσονται, οὐδέ τί πω Δαναῶν ἱερὸν γένοσ ἠε͂ν ἀκοῦσαι πευθομένοισ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 5:14)
αὐτοὶ δὲ διακληροῦνται περὶ τῆσ ἀρχῆσ, καὶ λαγχάνει Ζεὺσ μὲν τὴν ἐν οὐρανῷ δυναστείαν, Ποσειδῶν δὲ τὴν ἐν θαλάσσῃ, Πλούτων δὲ τὴν ἐν Αἵδου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 1:7)
τοῦτον μὲν οὖν διὰ κάλλοσ ἀναρπάσασ Ζεὺσ δι’ ἀετοῦ θεῶν οἰνοχόον ἐν οὐρανῷ κατέστησεν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 2:3)
Ἢν δὲ πλησίον ἤδη ᾖ τοῦ παροξυσμοῦ, κύκλῳ μαρμαρυγαὶ πρὸ τῆσ ὄψιοσ πορφυρέων ἢ μελάνων, ἢ πάντων ὁμοῦ συμμεμιγμένων, ὡσ δοκέειν τὴν ἐν οὐρανῷ τετανύσθαι ἶριν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.3)
σπᾶται δὲ καὶ κίων, καὶ εἰ μὲν τὸ στόμα συνάγει, τἄνδοθεν ἀδόκητοσ ὁ πάταγοσ· ἢν δὲ διαστήσ ῃ τὸ στόμα, ὄψεαι τὴν κιονίδα, ἄλλοτε μὲν προσφυομένην ἐσ πλάτοσ τῷ οὐρανῷ, ἄλλοτε δὲ ἀποπαλλομένην βίῃ ὠκέωσ σωλῆνι ὁμοίωσ, εὖτε καὶ ἤδη παταγεῖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.135)
θεοῖσ μὲν ἐν οὐρανῷ οἱο͂ν ἐν ἀκροπόλει τοῦ παντὸσ οἰκεῖν, ὃ δὴ κάλλιστόν τε καὶ λαμπρότατον, οἰκητηρίων ἁγνότατον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 4:5)
τὸ μὲν δὴ κράτοσ τῆσ θεοῦ τοσοῦτον ἐν οὐρανῷ καὶ γῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 2:8)
ἀναβλέπω τε δὴ καὶ ὁρῶ Ἀσκληπιὸν τὸν ἐν Περγάμῳ ἐνιδρυμένον ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἅμα τε ἀφυπνιζόμην ἐπὶ τούτοισ καὶ τὴν ὡρ́αν αἰσθάνομαι ταύτην ἐκείνην οὖσαν ἐν ᾗ ἐδόκουν ταῦτα ὁρᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 14:21)
ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰσ τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεωσ εἶναι κατηγορίαν ἅπαν τὸ ποίημα, λέγει δή που καὶ διαρρήδην εἰσ τὴν Ἔριν ταυτὶ τὰ ἔπη ἣ ὀλίγον μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 16:3)
ὅταν γὰρ ἐν τῳδὶ μὲν τῷ μέρει δόξα καὶ καιρὸσ αὐτοῖσ ᾖ, μικρὸν δὲ ἄνωθεν ἢ κάτωθεν ἀδικία καὶ κρίσισ ἢ μῖξισ, ἀπόδειξιν δὲ λέγωσιν ὅτι τούτων μὲν ἕκαστον ἀριθμόσ ἐστι, συμβαίνει δὲ κατὰ τὸν τόπον τοῦτον ἤδη πλῆθοσ εἶναι τῶν συνισταμένων μεγεθῶν διὰ τὸ τὰ πάθη ταῦτα ἀκολουθεῖν τοῖσ τόποισ ἑκάστοισ, πότερον οὗτοσ ὁ αὐτόσ ἐστιν ἀριθμόσ, ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ, ὃν δεῖ λαβεῖν ὅτι τούτων ἕκαστόν ἐστιν, ἢ παρὰ τοῦτον ἄλλοσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 189:1)
πολλαχῇ δὲ ἐχόντων δυσκολίαν, οὐθενὸσ ἧττον ἄτοπον τὸ φάναι μὲν εἶναί τινασ φύσεισ παρὰ τὰσ ἐν τῷ οὐρανῷ, ταύτασ δὲ τὰσ αὐτὰσ φάναι τοῖσ αἰσθητοῖσ πλὴν ὅτι τὰ μὲν ἀί̈δια τὰ δὲ φθαρτά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 53:1)
ὕστερον γὰρ καὶ ἅμα τῷ οὐρανῷ ἡ ψυχή, ὡσ φησίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 63:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION