헬라어 문장 내 검색 Language

πολλὰ δὲ κάγκανα κᾶλα κατουδαίῳ ἐνὶ βόθρῳ οὖλα λαβὼν ἐπέθηκεν ἐπηετανά·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 12:12)
κἢν μὲν ἔξω ἐσ τὸ στόμα νέμηται, ἐπὶ τὴν κιονίδα ἧκέ τε μὴν, καὶ τὴν ἀπέταμεν, καὶ ἐσ τὴν γλῶσσαν ἐσκεδάσθη, καὶ ἐσ οὖλα, καὶ ἐσ χαλινούσ· καὶ ὀδόντεσ ἐκινήθησαν καὶ ἐμελάνθησαν· καὶ ἐσ τὸν τράχηλον ἡ φλεγμονὴ ἐξώκειλε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.103)
ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 13:5)
ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖν, "ᾠήθησ δ’ ἂν οὐ σκέλη ἀλλὰ σέλινα ἔχειν, οὕτωσ οὖλα" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 15:5)
ζεῖ οὖν ἐν τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει, καὶ ὅπερ τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων πάθοσ περὶ τοὺσ ὀδόντασ γίγνεται ὅταν ἄρτι φύωσιν, κνῆσίσ τε καὶ ἀγανάκτησισ περὶ τὰ οὖλα, ταὐτὸν δὴ πέπονθεν ἡ τοῦ πτεροφυεῖν ἀρχομένου ψυχή·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 169:1)
καὶ γὰρ Πλάτων τοὺσ τοιούτουσ ἐπαινεῖ, δεινοῖσ ἀκοντισταῖσ ἐοικέναι λέγων, οὖλα καὶ πυκνὰ καὶ συνεστραμμένα φθεγγομένουσ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 17 1:1)
καὶ γὰρ Πλάτων τοὺσ τοιούτουσ ἐπαινεῖ, δεινοῖσ ἀκοντισταῖσ ἐοικέναι λέγων, οὖλα καὶ πυκνὰ καὶ συνεστραμμένα φθεγγομένουσ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 17 1:1)
οὖλα δ’ ἐγὼ καμφθεῖσα δρακοντείοισ ἴσα νώτοισ, σύνθρονοσ ἵδρυμαι τέρμασιν εὐμαθίασ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 257 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION