Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δέ, ὦ Δημοσθενεσ, περὶ μὲν τῶν ἀναθημάτων καὶ τῶν οἰκιῶν καὶ τῶν κτημάτων καὶ πάντων ὅλωσ τῶν ἀφώνων πολλοὺσ καὶ παντοδαποὺσ καὶ οὐδέποτε τοὺσ αὐτοὺσ ἀκούω λόγουσ λεγομένουσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1271)
"ἐπὶ ταῖσ ἐψηφισμέναισ μὲν πεντήκοντα ναυσίν, οὐδέποτε δὲ πληρωθησομέναισ;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 371)
Δημοσθένησ δ’ ὅταν ἀλαζονεύηται, πρῶτον μὲν μεθ’ ὁρ́κου ψεύδεται, ἐξώλειαν ἐπαρώμενοσ ἑαυτῷ, δεύτερον δέ, ἃ εὖ οἶδεν οὐδέποτε ἐσόμενα, τολμᾷ λέγειν εἰσ ὁπότ’ ἔσται, καὶ ὧν τὰ σώματα οὐχ ἑώρακε, τούτων τὰ ὀνόματα λέγει, κλέπτων τὴν ἀκρόασιν καὶ μιμούμενοσ τοὺσ τἀληθῆ λέγοντασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 992)
ταῦτα δ’ εἰπὼν δίδωσιν ἀναγνῶναι ψήφισμα τῷ γραμματεῖ μακρότερον μὲν τῆσ Ἰλιάδοσ, κενότερον δὲ τῶν λόγων οὓσ εἰώθε λέγειν, καὶ τοῦ βίου ὃν βεβίωκε, μεστὸν δ’ ἐλπίδων οὐκ ἐσομένων καὶ στρατοπέδων οὐδέποτε συλλεγησομένων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 100 1:1)
εἰ μὲν οὐ τυραννήσει τισ, οὐδὲ ὁρ́κων δεῖ οὐδὲ γὰρ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν ἐδέησεν οὐδέποτε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 4:2)
διὸ δὴ καὶ οὐ θέμισ οὐδέποτε αὐτὴν καταλιπεῖν τὸν πατέρα, ἀλλ’ ἀεὶ πάρεστί τε καὶ συνδιαιτᾶται, καθάπερ συμπεφυκυῖα, ἀναπνεῖ τε εἰσ αὐτὸν καὶ σύνεστι μόνη μόνῳ τῆσ γενέσεωσ μεμνημένη, καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 1:11)
ὁ μὲν γὰρ οὐδέποτε πληροῦται, τὸ δὲ ἀεὶ τοῦ χείλουσ ἐγγύσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 3:5)
ταῦτα συνεβούλευε, κἀγὼ τὸ μὲν τοῦ αἵματοσ οὐκ ἔφην εἶναι κύριοσ οὔτε οὕτωσ οὔτ’ ἐκείνωσ ποιεῖν, ἀλλ’ ἑώσ ἂν ὁ θεὸσ προστάττῃ ἀφαιρεῖν, ὑπακούσεσθαι καὶ ἑκὼν καὶ ἄκων, μᾶλλον δὲ οὐδέποτε ἄκων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:9)
ὁρῶ γὰρ πόλεμον μὲν εἰρήνησ πολλάκισ αἱρετώτερον συμβαίνοντα, στάσιν δὲ ὁμονοίασ οὐδέποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 6:8)
καὶ νὴ Δί’ οἱ μὲν νυνὶ πάρεισιν, οἱ δ’ αὖθισ ὥσπερ τὰ φύλλα δοκεῖ μὲν εἶναι ταὐτὰ καὶ τῶν αὐτῶν δένδρων, ἔστι δ’ οὐδέποτε ἃ πρὸ τοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 45:6)
οὐδέποτε ἡμέρα καὶ νὺξ ταὐτὰ συμφήσουσιν ‐ ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον ἄγει τὰ δίκαια πρεσβεύων καὶ τοὺσ ἐν ὕβρει θρασεῖσ νουθετῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 51:8)
ὁ δὲ μήτε λέγων μήτε σιωπῶν οὐδέποτε ἐκ τῶν εἰκότων κατὰ γοῦν τὴν τέχνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:2)
οὐκ ἔστιν οὐδέποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:13)
ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἦν ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ ἀγωνίζεσθαι, τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν οὐδέποτε ἂν φήσαιμι, ἄλλοσ δ’ ἄν τισ εἴποι διαβάλλων οὐ πόρρω κακοηθείασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:11)
ἐπεὶ δ’ ἅμα τ’ ἔξω τῆσ ὑποθέσεώσ ἐστι καὶ μῆκοσ ἐπεισέρχεται τοῖσ λόγοισ, παραλείψω ταῦτα, τοσοῦτον ἐπιφθεγξάμενοσ καὶ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ, ὅτι ἐπειδὴ ἔδει στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προὔκρινε τελευτᾶν, ἔργῳ μὲν ἅπασαν λύσασ αἰτίαν, δείξασ δ’ ὁπόσου τιμᾶται τὰσ πρότερον πράξεισ καὶ τὰ πολιτεύματα, καὶ ὅτι οὐδέποτε ἑκὼν εἶναι τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ προσήκοντοσ οὐδὲν πρότερον ποιήσεται, οὐ πλοῦτον, οὐ παῖδασ, οὐκ ἐλπίδασ, οὐ τὴν σωτηρίαν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION