Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐστὶ δ’ ἡ μὲν τοῦ ὀστρέου ὄψισ παραπλησία τῷ κτενί, οὐ διέγλυπται δὲ ἀλλὰ λεῖον τὸ ὄστρακον ἔχει καὶ δασύ, οὐδὲ ὦτα ἔχει δύο ὥσπερ ὁ κτεὶσ ἀλλὰ ἕν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 458)
ἡ δὲ λίθοσ γίνεται ἐν τῇ σαρκὶ τοῦ ὀστρέου, ὥσπερ ἐν τοῖσ συείοισ ἡ χάλαζα, καί ἐστιν ἡ μὲν χρυσοειδὴσ σφόδρα, ὥστε μὴ ῥᾳδίωσ διαγνῶναι ὅταν παρατεθῇ παρὰ τὸ χρυσίον, ἡ δὲ ἀργυροειδήσ, ἡ δὲ τελέωσ λευκή, ὁμοία τοῖσ ὀφθαλμοῖσ τῶν ἰχθύων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 459)
μακαριωτάτην, ἣν ὠργιάζομεν ὁλόκληροι μὲν αὐτοὶ ὄντεσ καὶ ἀπαθεῖσ κακῶν ὅσα ἡμᾶσ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν, ὁλόκληρα δὲ καὶ ἁπλᾶ καὶ ἀτρεμῆ καὶ εὐδαίμονα φάσματα μυούμενοί τε καὶ ἐποπτεύοντεσ ἐν αὐγῇ καθαρᾷ, καθαροὶ ὄντεσ καὶ ἀσήμαντοι τούτου ὃ νῦν δὴ σῶμα περιφέροντεσ ὀνομάζομεν, ὀστρέου τρόπον δεδεσμευμένοι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 162:1)
ἐστὶ τὸ δ’ ἐν κοιλίᾳ καὶ καρδίᾳ παρὰ φύσιν, ἀλλ’ ἕκαστον οἰκείωσ καὶ χρησίμωσ τέτακται ναὶ μὴν κηρύκων τε λιθορρίνων χελύων τε καὶ παντὸσ ὀστρέου φύσιν, ὥσ φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆσ, καταμανθάνων ἔνθ’ ὄψει χθόνα χρωτὸσ ὑπέρτατα ναιετάουσαν καὶ οὐ πιέζει τὸ λιθῶδεσ οὐδὲ καταθλίβει τὴν ἕξιν ἐπικείμενον, οὐδέ γε πάλιν τὸ θερμὸν ὑπὸ κουφότητοσ εἰσ τὴν ἄνω χώραν ἀποπτάμενον οἴχεται·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 14 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION