Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σπόνδυλοι ἀλγέουσι Ῥάχεόσ τε καὶ αὐχένοσ, καὶ ἐσ ἄκρον ἐρείδει τοῦ ἱεροῦ ὀστέου· καὶ ξυμπάντων τοῦ βουβῶνοσ καὶ ἰδίῃ ἡ ἑκάστου ὀδύνη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.324)
μετεξετέροισι δὲ καὶ ἡ κιονὶσ διεβρώθη μέχρισ ὀστέου τοῦ τῆσ ὑπερώησ, καὶ τὰ παρίσθμια ἄχρι βάσιοσ καὶ ἐπιγλωττίδοσ, καὶ ἐπὶ τῇ ὠτειλῇ καταπίνειν οὔτε στερεὸν, οὔτε ὑγρὸν ἠδύναντο, ἀλλὰ καὶ τὸ ποτὸν ἀνακοπτόμενον ἀπέπνιγέ κοτε τὸν ἄνθρωπον λιμῷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.344)
χρὴ ὦν ἀφαιρέοντα τὰσ κόμασ ξυρῷ, ̔καὶ γὰρ τόδε κεφαλῇ ὀνηϊστὸν,̓ καίειν πυρίῃσι καυτήρων, ἐπιπολῆσ μὲν ἐσ μύασ· ἢν δὲ μέσφι ὀστέου ἐθέλῃσ, ἀπάνευθεν καὶ τῶν μυῶν· μύεσ γὰρ καυθέντεσ ἐάσι σπασμῶν προκλήσιεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.45)
ἔταμόν τινεσ ὑπὲρ μέτωπον κατὰ τὴν στεφάνην τὸ δέρμα ἄχρισ ὀστέου· καὶ τόδε ἐπιξέσαντεσ ἢ ἐπικόψαντεσ μέσφι διπλόησ ἐσ σάρκωσιν ἤγαγον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.49)
εὑρέθη κεφαλὴ οὐκ ἔχουσα ῥαφὴν οὐδεμίαν ἀλλ’ ἐξ ἑνὸσ ἐοῦσα ὀστέου, ἐφάνη δὲ καὶ γνάθοσ κατὰ τὸ ἄνω τῆσ γνάθου ἔχουσα ὀδόντασ μουνοφυέασ ἐξ ἑνὸσ ὀστέου πάντασ τούσ τε προσθίουσ καὶ γομφίουσ, καὶ πενταπήχεοσ ἀνδρὸσ ὀστέα ἐφάνη.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 83 3:3)
Μῦεσ στερεώτεροι δυσέκτηκτοι <μᾶλλον> τῶν ἄλλων, παρὲξ ὀστέου καὶ νεύρου‧ δυσμετάβλητα τὰ γεγυμνασμένα, κατὰ γένοσ αὐτὰ ἑωυτῶν ἰσχυρότερα ἐόντα, διὰ τοῦτο αὐτὰ ἑωυτῶν δυστηκτότερα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, li.1)
Μυελὸσ τροφὴ ὀστέου, διὰ τοῦτο ἐπι πωροῦται.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, liii.1)
Οἱ οὖν ἰητροὶ μάλιστα ἐξαπατέονται ἐν τούτῳ τῷ τρώματι ἁ̔́τε γὰρ ἀνασχόντοσ τοῦ ὀστέου τοῦ ἀποσπασθέντοσ, ἡ ἐπωμὶσ φαίνεται χαμαιζήλη καὶ κοίλἠ, ὥστε καὶ προμηθέεσθαι τῶν ὤμων τῶν ἐκπεπτωκότων‧ πολλοὺσ οὖν οἶδα ἰητροὺσ, τἄλλα οὐ φλαύρουσ ἐόντασ, οἳ πολλὰ ἤδη ἐλυμήναντο, ἐμβάλλειν πειρώμενοι τοὺσ τοιούτουσ ὤμουσ, οὕτωσ οἰόμενοι ἐκπεπτωκέναι, καὶ οὐ πρόσθεν παύονται, πρὶν ἢ ἀπογνῶναι, ἢ ἀπορῆσαι, δοκέοντεσ αὐτοὶ σφέασ αὐτοὺσ ἐμβάλλειν τὸν ὦμον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 13.2)
Τἀναντία δὲ τούτοισίν ἐστιν, ἢ ὡσ ἄν τισ οἰοίτο‧ τὴν μὲν γὰρ ἀτρεκέωσ ἀποκαυλισθεῖσαν προσαναγκάσειεν ἄν τισ μᾶλλον ἐσ τὴν φύσιν ἐλθεῖν‧ καὶ γὰρ εἰ πάνυ προμηθηθείη, τὸ ἀνωτέρω κατωτέρω ἂν ποιήσειε, σχήμασί τε ἐπιτηδείοισι καὶ ἐπιδέσει ἁρμοζούσῃ‧ εἰ δὲ μὴ τελέωσ ἱδρυνθείη, ἀλλ’ οὖν τὸ ὑπερέχον γε τοῦ ὀστέου οὐ κάρτα ὀξὺ γίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.2)
Ὧν δὲ ἂν παράμηκεσ τὸ ὀστέον κατεαγῇ, ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ γίνεται τοῖσιν ὀστέοισι τοῖσιν ἀπεσπασμένοισι, περὶ ὧν πρόσθεν γέγραπται‧ οὔτε γὰρ ἱδρυνθῆναι αὐτὸ πρὸσ ἑωυτὸ κάρτα ἐθέλει, ἥ τε ὑπερέχουσα ὄκρισ τοῦ ὀστέου ὀξείη γίνεται κάρτα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.3)
Ὁπότε οὖν ταῦτα τοιαῦτά ἐστιν, ἀξυνετέουσιν ὅσοι τὸ ὑπερέχον τοῦ ὀστέου ἐσ τὸ κάτω καταναγκάσαι οἰόνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.19)
Δῆλον μὲν οὖν ἐκ τῶνδε μάλιστά ἐστιν, ὅταν ἐκπεπτώκῃ‧ προί̈σχει γὰρ ἡ κάτω γνάθοσ ἐσ τοὔμπροσθεν, καὶ παρῆκται τἀναντία τοῦ ὀλισθήματοσ, καὶ τοῦ ὀστέου τὸ κορωνὸν ὀγκηρότερον φαίνεται παρὰ τὴν ἄνω γνάθον, καὶ χαλεπῶσ ξυμβάλλουσι τὰσ κάτω γνάθουσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.8)
Πυκνὰ δὲ παρὰ τὴν γλῶσσαν ἐσματέεσθαι χρὴ, καὶ πουλὺν χρόνον ἀντέχειν τοῖσι δακτύλοισι κατορθοῦντα τοῦ ὀστέου τὸ ἐκκλιθέν‧ ἄριστον δὲ, εἰ αἰεὶ δύναιτο, ἀλλ’ οὐχ οἰο͂́ν τε.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 32.3)
Ἀπόφυσισ δέ ἐστιν ὀστέου ἐσ τὸ ἔξω μέροσ ἀπὸ πάντων τῶν σπονδύλων, μία ἀπὸ ἑνὸσ ἑκάστου, ἀπό τε τῶν μειζόνων, ἀπό τε τῶν ἐλασσόνων‧ ἐπὶ δὲ τῇσιν ἀποφύσεσι ταύτῃσι χονδρίων ἐπιφύσιεσ, καὶ ἀπ’ ἐκείνων νεύρων ἀποβλάστησισ ἠδελφισμένη τοῖσιν ἐξωτάτω τόνοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 45.7)
Αὐτὴ δὲ ἡ Ῥάχισ κατὰ μῆκοσ ἰθυσκόλιόσ ἐστιν‧ ἀπὸ μὲν τοῦ ἱεροῦ ὀστέου ἄχρι τοῦ μεγάλου σπονδύλου, παρ’ ὃν προσήρτηται τῶν σκελέων ἡ πρόσφυσισ, ἄχρι μὲν τούτου κυφή‧ κύστισ τε γὰρ, καὶ γοναὶ, καὶ ἀρχοῦ τὸ χαλαρὸν ἐν τουτέῳ ἔκτισται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 45.10)

SEARCH

MENU NAVIGATION