Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὀσπρίων κάκιστον κύαμοσ καὶ τὰ τοῦδε εἴδεα, πισσοὶ, καὶ ὠχροὶ, καὶ δολιχοί · δεύτερον φακοὶ, οἵ γε ἔχουσι μέν τινασ ἀρετὰσ πέψιόσ τε καὶ ἐκκρίσιοσ, κεφαλῆσ δὲ πλήσμιοι καὶ πόνου ποιητικοί· πλὴν ἑψηθέντεσ ξὺν πεπέρι οὐκ ἀποξενωτέοι· χόνδροι δὲ οἵ τε πλυτοὶ χαρίεντεσ ξὺν οἴνῳ, καὶ μέλιτι ὅσον ἡδῦναι· καὶ τὸ ἐκ τουτέων Ῥόφημα καὶ οἱ ξὺν ἁπλοῖσι ζωμοῖσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.56)
"ἔπειτα ἑκάστῳ παρατίθεται ἄρτοσ καθαρὸσ εἰσ πλάτοσ πεποιημένοσ, ἐφ’ ᾧ ἐπίκειται ἄρτοσ ἕτεροσ, ὃν κριβανίτην καλοῦσι, καὶ κρέασ ὑειόν καὶ λεκάριον πτισάνησ ἢ λαχάνου τοῦ κατὰ καιρὸν γινομένου ᾠά τε δύο καὶ τυροῦ τροφαλὶσ σῦκά τε ξηρὰ καὶ πλακοῦσ καὶ στέφανοσ, καὶ ὃσ ἂν ἔξω τι τούτων ἱεροποιὸσ παρασκευάσῃ ὑπὸ τῶν τιμούχων ζημιοῦται, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῖσ σιτουμένοισ ἐν πρυτανείῳ ἔξωθεν προσεισφέρειν τι βρώσιμον ἔξεστι, μόνα δὲ ταῦτα καταναλίσκουσι, τὰ ὑπολειπόμενα τοῖσ οἰκέταισ μεταδιδόντεσ, ταῖσ δ’ ἄλλαισ ἡμέραισ πάσαισ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἔξεστι τῶν σιτουμένων τῷ βουλομένῳ ἀνελθόντι εἰσ τὸ πρυτανεῖον δειπνεῖν, οἴκοθεν παρασκευάσαντα αὑτῷ λάχανόν τι ἢ τῶν ὀσπρίων καὶ τάριχοσ ἢ ἰχθύν, κρέωσ δὲ χοιρείου βραχύτατον, καὶ τούτων μεταλαμβάνων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 325)
ἱκανὰ δέ μοι τροφὴν παρασχεῖν καὶ μῆλα καὶ κέγχροι καὶ κριθαὶ καὶ ὄροβοι καὶ τὰ εὐτελέστατα τῶν ὀσπρίων καὶ φηγὸσ ὑπὸ τῇ τέφρᾳ καὶ ὁ τῆσ κρανείασ καρπόσ, ᾗ φησιν Ὅμηροσ εὐωχεῖν τοὺσ τοῦ Ὀδυσσέωσ ἑταίρουσ τὴν Κίρκην, ὑφ’ ὧν ἀντέχει τρεφόμενα καὶ τὰ μέγιστα θηρία.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 74:2)
σῖτόσ τε γὰρ ἀπέκειτο πολὺσ καὶ πολὺν χρόνον ἀρκεῖν ἱκανώτατοσ οἶνόσ τε πολὺσ ἦν καὶ ἔλαιον, ἔτι δὲ παντοῖοσ ὀσπρίων καρπὸσ καὶ φοίνικεσ ἐσεσώρευντο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 337:1)
οἱ δ’ ἱερεῖσ οὕτω δυσχεραίνουσι τὴν τῶν περιττωμάτων φύσιν, ὥστε μὴ μόνον παραιτεῖσθαι τῶν ὀσπρίων τὰ πολλὰ καὶ τῶν κρεῶν τὰ μήλεια καὶ ὑειά, πολλὴν ποιοῦντα περίττωσιν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἅλασ τῶν σιτίων ἐν ταῖσ ἁγνείαισ ἀφαιρεῖν, ἄλλασ τε πλείονασ αἰτίασ ἔχοντασ καὶ τὸ ποτικωτέρουσ καὶ βρωτικωτέρουσ ποιεῖν ἐπιθήγοντασ τὴν ὄρεξιν.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 51)
"διὰ τί νενόμισται τοὺσ ἁγνεύοντασ ὀσπρίων ἀπέχεσθαι;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 951)
ἡ μὲν οὖν ἕψησισ τῶν ὀσπρίων λέγεται γίνεσθαι διὰ τὸ σωθέντασ αὐτοὺσ εἰσ ταὐτὸ συμμῖξαι τὰ περιόντα τῶν σιτίων καὶ μίαν χύτραν κοινὴν ἑψήσαντασ συνεστιαθῆναι καὶ συγκαταφαγεῖν ἀλλήλοισ.
(플루타르코스, chapter 22 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION