헬라어 문장 내 검색 Language

ὣσ ἄρ’ ἔφη καὶ πυκνὸν ἀπὸ βλεφάρων ἀμαρύσσων ὀφρῦσ ῥιπτάζεσκεν ὁρώμενοσ ἔνθα καὶ ἔνθα, μάκρ’ ἀποσυρίζων, ἅλιον τὸν μῦθον ἀκούων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 28:1)
καίτοι μέγιστόσ γε αὐτὸσ αὑτῷ κόσμοσ ἐστὶν ὁρώμενοσ, ᾧ γε καὶ θέροσ καὶ χειμὼν τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον, καὶ οὔτε ἐξ ὄμβρων ποτὲ ὕβρισεν οὔτε αὐχμοῖσ εἶξεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἄλλο τι τῶν ἀκινήτων, ἓν μὲν σχῆμα, μίαν δὲ χρόαν τὸν ἀεὶ σώζει χρόνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 5:3)
εἰ δ’ αὖ βούλει κἀνταῦθα τὸ τῆσ ὁδοῦ πάρεργον, ὃ πρὸσ τοὺσ Ιὤνασ ἐπολιτεύσατο, οὐκ ἀπὸ τοῦ βήματοσ, οὐδ’ ὁρώμενοσ αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν πετρῶν καὶ τῶν τόπων τῶν ναυλόχων, οἷσ ἤλπιζεν αὐτοὺσ προσμίξειν, ποῖοσ Μίνωσ Ὁμηρικὸσ ταῦτα μέμψαιτ’ ἂν, ἢ τίσ Αἰακὸσ ἄρασ τὰσ χεῖρασ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τῷ Διί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 76:2)
καὶ ἔστιν οἱο͂ν φαοξόσ, ὁ πρὸσ τὰ φάη ὀξὺσ ὁρώμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 60 2:3)
ἤδη πυκνοὶ δ’ ᾄττουσιν Ἡφαίστου κύνεσ κούφωσ πρὸσ αἴθραν, οἷσ τό γίνεσθαί θ’ ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου συνῆψέ τισ μόνοισ ἀνάγκησ θεσμὸσ οὐχ ὁρώμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)
"ὁ δὲ κούνικλοσ καλούμενοσ πόρρωθεν μὲν ὁρώμενοσ εἶναι δοκεῖ λαγὼσ μικρόσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 63 2:2)
πρῶτον μὲν γὰρ ἐν τοῖσ βασιλείοισ τὸν ἅπαντα χρόνον διέτριβεν, ὑπ’ οὐδενὸσ ὁρώμενοσ πλὴν τῶν παλλακίδων καὶ τῶν περὶ αὐτὸν εὐνούχων, ἐζήλου δὲ τρυφὴν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τὸ μηδέποτε κακοπαθεῖν μηδὲ μεριμνᾶν, ὑπολαμβάνων βασιλείασ εὐδαίμονοσ εἶναι τέλοσ τὸ πάσαισ χρῆσθαι ταῖσ ἡδοναῖσ ἀνεπικωλύτωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 21 2:1)
κύματοσ ἐξαναδύσ, τά τ’ ἐρεύγεται ἤπειρόνδε, νῆχε παρέξ, ἐσ γαῖαν ὁρώμενοσ, εἴ που ἐφεύροι ἠιόνασ τε παραπλῆγασ λιμένασ τε θαλάσσησ.
(호메로스, 오디세이아, Book 5 45:8)
νῦν δ’, ὅτε δὴ μέγασ ἐσσὶ καὶ ἥβησ μέτρον ἱκάνεισ, καί κέν τισ φαίη γόνον ἔμμεναι ὀλβίου ἀνδρόσ, ἐσ μέγεθοσ καὶ κάλλοσ ὁρώμενοσ, ἀλλότριοσ φώσ, οὐκέτι τοι φρένεσ εἰσὶν ἐναίσιμοι οὐδὲ νόημα.
(호메로스, 오디세이아, Book 18 37:3)
αὐτὰρ ὁ πὰρ λαμπτῆρσι φαείνων αἰθομένοισιν ἑστήκειν ἐσ πάντασ ὁρώμενοσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 18 55:4)
τὸ δεξιὸν τοίνυν ὅτῳ ἂν ἐγὼ ἀποσπάσαι παράσχω καὶ ἔχειν,^ ἐσ ὅσον ἂν βούλωμαι ἀνοίγειν τε ὁ τοιοῦτοσ πᾶσαν θύραν δύναται καὶ ὁρᾶν ἅπαντα οὐχ ὁρώμενοσ αὐτόσ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 28:9)
ὡσ οὖν ὑπὸ πάντων ὁρώμενοσ παρασκευάζου τόν τε Λυκοῦργον ἐκεῖνον ἀρχαῖον ἀποδείξων καὶ τὸν Κῦρον, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ πώποτε ἔδοξεν ἤθει καὶ πολιτείᾳ διενεγκεῖν, ἄλλωσ τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ σχεδὸν ἅπαντεσ οἱ τῇδε λέγουσιν ὡσ πολλή ἐστιν ἐλπὶσ ἀναιρεθέντοσ Διονυσίου διαφθαρῆναι τὰ πράγματα διὰ τὴν σήν τε καὶ Ἡρακλείδου καὶ Θεοδότου καὶ τῶν ἄλλων γνωρίμων φιλοτιμίαν.
(플라톤, Epistles, Letter 4 7:2)
ἔδοξεν οὖν τῷ Κάτωνι τοὺσ γραμματοφόρουσ ἐπισχεῖν, ἄχρι οὗ βεβαιώσῃ τὰ παρὰ τῶν τριακοσίων, οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ βουλῆσ ἦσαν πρόθυμοι, καὶ τοὺσ οἰκέτασ εὐθὺσ ἀφιέντεσ ἐλευθέρουσ ὥπλιζον τῶν δὲ τριακοσίων, ἅτε δὴ πλωτικῶν καὶ δανειστικῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ πλεῖστον ἐν τοῖσ οἰκέταισ τῆσ οὐσίασ ἐχόντων, οὐ πολὺν οἱ Κάτωνοσ λόγοι χρόνον ἐμμείναντεσ ἐξερρύησαν καθάπερ γὰρ τῶν σωμάτων τὰ μανὰ δέχεται ῥᾳδίωσ τὴν θερμότητα καὶ πάλιν μεθίησι, τοῦ πυρὸσ ἀπαχθέντοσ ψυχούμενα, παραπλησίωσ ἐκείνουσ ὁ μὲν Κάτων ὁρώμενοσ ἀνεζωπύρει καὶ διεθέρμαινεν, αὐτοὺσ δὲ ἑαυτοῖσ λόγον διδόντασ ὁ Καίσαροσ φόβοσ ἐξέκρουσε τῆσ πρὸσ Κάτωνα καὶ τὸ καλὸν αἰδοῦσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 61 1:1)
καὶ τότε παρεσκευασμένουσ πολλοὺσ ἐνίστασθαι καὶ καταβοᾶν ὁρώμενοσ πρὸ αὐτοῦ φαιδρῷ βλέμματι καὶ προσώπῳ κατεπράυνεν ὁ Πομπήιοσ, ὥσθ’ ὑπείκειν σιωπῇ δι’ αὐτῶν προϊοῦσιν.
(플루타르코스, chapter 16 4:2)
οὐδὲν γάρ ἐστιν οὕτωσ ἀτελὲσ οὐδ’ ἄπορον οὐδὲ γυμνὸν οὐδ’ ἄμορφον οὐδὲ μιαρὸν ὡσ ἄνθρωποσ ἐν γοναῖσ ὁρώμενοσ·
(플루타르코스, De amore prolis, section 3 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION