Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι γὰρ οὐ μόνον ἡ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, ἀλλ’ ἡ μετὰ τοῦ ὀρθοῦ λόγου ἕξισ ἀρετή ἐστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 107:2)
καὶ διὰ τοῦτο ἱδρύσασθαι βωμὸν ὀρθοῦ Διονύσου ἐν τῷ τῶν ̔ Ὡρῶν ἱερῷ αὗται γάρ καὶ τὸν τῆσ ἀμπέλου καρπὸν ἐκτρέφουσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 73)
Διονύσιοσ δ’ ὁ Λεπτὸσ ἐξηγούμενοσ Θεοδωρίδα τὸ εἰσ τὸν Ἔρωτα μέλοσ τὴν κελέβην φησὶ τίθεσθαι ἐπὶ τοῦ ὀρθοῦ ποτηρίου οἱο͂ν Προυσιάδοσ καὶ θηρικλείου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 50 3:3)
α# Παλλὰσ Τριτογένει’, ἄνασσ1’ Ἀθηνᾶ,2 ὄρθου τήνδε πόλιν τε καὶ πολίτασ, ἄτερ ἀλγέων καὶ στάσεων καὶ θανάτων ἀώρων σύ τε καὶ πατήρ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 503)
παρὰ δὲ Ἐπικούρῳ οὐ σπονδή, οὐκ ἀπαρχὴ θεοῖσ, ἀλλ’ ὥσπερ Σιμωνίδησ ἔφη περὶ τῆσ ἀκόσμου γυναικόσ, ἄθυστα δὲ ἱρὰ πολλάκισ κατεσθίει τὴν γὰρ σύμμετρον κρᾶσιν τοῦ οἴνου ὑπὸ Ἀμφικτύονοσ βασιλεύσαντοσ διδαχθῆναί φασιν Ἀθηναίουσ, καὶ διὰ τοῦτο ἱερὸν Διονύσου ὀρθοῦ ἱδρύσασθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 7 2:5)
Καθάπερ ὀρθοῦ οὐδὲν ὀρθότερον, οὕτωσ οὐδὲ δικαίου οὐδὲν δικαιότερον.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 56:1)
ἀλλ’ ὄρθου κάρα.
(에우리피데스, episode15)
ὄρθου κεφαλὴν πῆχυν ἐρείσασ, λῦσον βλεφάρων γοργωπὸν ἕδραν, λεῖπε χαμεύνασ φυλλοστρώτουσ, Ἕκτορ·
(에우리피데스, Rhesus, choral, anapests4)
δίζηται δὲ ταῦτα ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοσ τῶν τισ ἱρέων καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτοσ τοῦ κτήνεοσ καὶ ὑπτίου, καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσασ, εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 38 3:1)
ἐπεὶ τοίνυν, ὦ Κράτων, δεινήν τινα ταύτην κατηγορίαν ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, παρεσκευασμένοσ κατηγόρηκασ ὀρχήσεών τε καὶ αὐτῆσ ὀρχηστικῆσ, καὶ προσέτι ἡμῶν γε τῶν χαιρόντων τῇ τοιαύτῃ θέᾳ ὡσ ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι μεγάλην σπουδὴν ποιουμένων, ἄκουσον ὅσον τοῦ ὀρθοῦ διημάρτηκασ καὶ ὡσ λέληθασ σεαυτὸν τοῦ μεγίστου τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀγαθῶν κατηγορῶν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 1:1)
Καὶ πῶσ ἂν εἰή ταὐτὸν τῷ ὑπαλλάττειν τὸ ἐναλλάττειν, εἴπερ τὸ μὲν ἑτέρου πρὸσ ἕτερον γίγνεται, τοῦ μὴ ὀρθοῦ πρὸσ τὸ ὀρθόν, τὸ δὲ τοῦ μὴ ὄντοσ πρὸσ τὸ ὄν;
(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 10:21)
καὶ γὰρ τοῦτο οὕτω μοι δοκεῖ τὸ γράμμα ἀνακεῖσθαι, ὡσ δὴ πρόσρησισ οὖσα τοῦ θεοῦ τῶν εἰσιόντων ἀντὶ τοῦ χαῖρε, ὡσ τούτου μὲν οὐκ ὀρθοῦ ὄντοσ τοῦ προσρήματοσ, τοῦ χαίρειν, οὐδὲ δεῖν τοῦτο παρακελεύεσθαι ἀλλήλοισ ἀλλὰ σωφρονεῖν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 240:1)
πράττουσι μὲν δὴ οὐδ’ ἐξ ἑνὸσ ὀρθοῦ λόγου, τὴν ἐν τῷ παραχρῆμα διώκοντεσ ῥᾳστώνην καὶ τῷ τοὺσ μὲν προσομοίουσ αὐτοῖσ ἀσπάζεσθαι, τοὺσ δ’ ἀνομοίουσ μὴ στέργειν, πλεῖστον τῇ δυσχερείᾳ μέροσ ἀπονέμοντεσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 321:2)
λοβὸν δὲ καὶ δοχὰσ πύλασ τε τὸ μὲν ἐξ ὀρθοῦ κατακάμπτουσα καὶ συσπῶσα, τὰ δὲ ἐμφράττουσα συγκλείουσά τε, λύπασ καὶ ἄσασ παρέχοι, καὶ ὅτ’ αὖ τἀναντία φαντάσματα ἀποζωγραφοῖ πρᾳότητόσ τισ ἐκ διανοίασ ἐπίπνοια, τῆσ μὲν πικρότητοσ ἡσυχίαν παρέχουσα τῷ μήτε κινεῖν μήτε προσάπτεσθαι τῆσ ἐναντίασ ἑαυτῇ φύσεωσ ἐθέλειν, γλυκύτητι δὲ τῇ κατ’ ἐκεῖνο συμφύτῳ πρὸσ αὐτὸ χρωμένη καὶ πάντα ὀρθὰ καὶ λεῖα αὐτοῦ καὶ ἐλεύθερα ἀπευθύνουσα, ἵλεών τε καὶ εὐήμερον ποιοῖ τὴν περὶ τὸ ἧπαρ ψυχῆσ μοῖραν κατῳκισμένην, ἔν τε τῇ νυκτὶ διαγωγὴν ἔχουσαν μετρίαν, μαντείᾳ χρωμένην καθ’ ὕπνον, ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεωσ οὐ μετεῖχε.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 351:1)
λογισμὸσ μὲν δὴ τοίνυν ἐστὶ νοῦσ μετὰ ὀρθοῦ λόγου προτιμῶν τὸν σοφίασ βίον.
(70인역 성경, Liber Maccabees IV 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION