Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδεὶσ γὰρ τῶν ψευδομένων τοῖσ ἀδίκωσ διαβαλλομένοισ ὀργίζεται, οὐδ’ οἱ τἀληθῆ λέγοντεσ κωλύουσι λόγου τυχεῖν τὸν φεύγοντα·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 22)
οὔτε γὰρ προτερεῖ οὔθ’ ὑστερίζει οὔτε οἷσ οὐ δεῖ ὀργίζεται οὔτε οἷσ δεῖ οὐκ ὀργίζεται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 82:2)
διὸ καὶ τὸ ὀργίζεσθαι ἡδύ, ὥσπερ καὶ Ὅμηροσ ἐποίησε περὶ τοῦ θυμοῦ ὅσ τε πολὺ γλυκίων μέλιτοσ καταλειβομένοιο οὐθεὶσ γὰρ ὀργίζεται τῷ ἀδυνάτῳ φαινομένῳ τιμωρίασ τυχεῖν, τοῖσ δὲ πολὺ ὑπὲρ αὑτοὺσ τῇ δυνάμει ἢ οὐκ ὀργίζονται ἢ ἧττον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 9:4)
καὶ ἐάν τε ἀντιπράττῃ τισ ἐάν τε μὴ συμπράττῃ ἐάν τε ἄλλο τι ἐνοχλῇ οὕτωσ ἔχοντα, πᾶσιν ὀργίζεται·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 9:5)
ὁ μὲν γὰρ ἀντιπαθεῖν βούλεται ᾧ ὀργίζεται, ὁ δὲ μὴ εἶναι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 31:13)
ἐποίησε δ’ οὗτοσ καὶ παρὰ τὰσ Ἀριστοτέλουσ ἀπορίασ καὶ ἀνεγίνωσκε δημοσίᾳ, διὰ τί ὁ ἥλιοσ δύνει μὲν κολυμβᾷ δ’ οὔ, καὶ διὰ τί οἱ σπόγγοι συμπίνουσι μὲν συγκωθωνίζονται δ’ οὔ, καὶ τὰ τετράδραχμα καταλλάττεται μὲν ὀργίζεται δ’ οὔ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 353)
ἐν δὲ τῇ διασκευῇ τοῦ αὐτοῦ δράματοσ περὶ ὀργιζομένου παρασίτου λέγων φησίν ὀργίζεται;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 51 2:6)
παράσιτοσ ὢν ὀργίζεται;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 51 2:7)
θαυμάζω δ’ ἔγωγε, εἰ μηδεὶσ ὑμῶν μήτ’ ἐνθυμεῖται μήτ’ ὀργίζεται, ὁρῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου γεγενημένην περὶ τοῦ τιμωρήσασθαι Φίλιππον, τὴν δὲ τελευτὴν οὖσαν ἤδη ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν κακῶσ ὑπὸ Φιλίππου.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 53:1)
ἐὰν μὲν οὖν τισ αὐτῷ διαλέγηται θαρρῶν, ὁ δὲ ὀργίζεται καὶ δέδοικε τὴν παρρησίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 68:2)
οὐδὲ γὰρ ὁ νοσῶν πρὸσ τὸν ἰατρὸν ὀργίζεται διατάττοντα τὴν θεραπείαν, ἀλλ̓ ἀκούει μὲν ἀηδῶσ αὐτοῦ λέγοντοσ, ὅτι αὐτὸν καὶ τμηθῆναι δεῖ καὶ καυθῆναι, πείθεται δὲ ὅμωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 14:3)
ἢ καὶ συγχωρήσωμεν τὸν γενναῖον ἄνδρα καὶ μεγαλόφρονα τὸ τῶν κυνῶν τε καὶ ἵππων καὶ ἄλλων θηρίων πεπονθέναι πάθοσ, ἃ οὐ δύναται κατέχειν ἑτέρων ἐμπιμπλαμένων τε καὶ ὀχευόντων, ἀλλὰ χαλεπαίνει καὶ ἀγανακτεῖ καὶ ὀργίζεται τοῖσ ἀπολαύουσι καὶ ἕτοιμα ἐπιπηδᾶν καὶ δάκνειν καὶ κυρίττειν καὶ πάντα τρόπον ἀλλήλοισ πολεμεῖν περὶ τῶν ἡδονῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 51:2)
ὁ δὲ οὐκ ὀργίζεται πρὸσ αὐτοὺσ οὐδ̓ ἔχει χαλεπῶσ, ἀλλ̓ ἔστιν οἶμαι καὶ πατρὸσ εὐνούστεροσ ἑκάστῳ καὶ ἀδελφῶν καὶ φίλων, καὶ δὴ καὶ τοὺσ πολίτασ τοὺσ αὑτοῦ καὶ φίλουσ καὶ συγγενεῖσ αἰδούμενοσ μέν, οὐκ ἀποκρυπτόμενοσ δὲ νουθετεῖ τοσούτῳ μᾶλλον ὅσον τῶν ἄλλων οἰκειοτέρουσ τε καὶ ἀναγκαιοτέρουσ νενόμικεν, ὡσ οἱο͂́ν τε ἐπιτείνασ τοὺσ λόγουσ καὶ σφοδροτέραν τὴν νουθεσίαν καὶ παρακέλευσιν ποιούμενοσ, αὑτῷ τε κἀκείνοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 74:1)
ὀργίζεται τοίνυν αὐτοῖσ ὁ θεὸσ καὶ ἣν σὺν πόνοισ μυρίοισ εὐδαιμονίαν ἐκτήσαντο, ταύτην ἀπέβαλον διὰ τρυφήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 226:1)
" ὀργίζεται δ’ αὐτῶν φρασάντων ὁ Δαυίδησ καὶ τετρακοσίουσ μὲν ὡπλισμένουσ αὐτῷ κελεύσασ ἕπεσθαι, διακοσίουσ δὲ φύλακασ τῶν σκευῶν καταλιπών, ἤδη γὰρ εἶχεν ἑξακοσίουσ, ἐπὶ τὸν Νάβαλον ἐβάδιζεν ὀμόσασ ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὴν κτῆσιν ὅλην ἀφανίσειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 382:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION