헬라어 문장 내 검색 Language

πολιτεύεσθαι Ἀθηναίουσ κατὰ τὰ πάτρια, νόμοισ δὲ χρῆσθαι τοῖσ Σόλωνοσ, καὶ μέτροισ καὶ σταθμοῖσ, χρῆσθαι δὲ καὶ τοῖσ Δράκοντοσ θεσμοῖσ, οἷσπερ ἐχρώμεθα ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὁπόσων δ’ ἂν προσδέῃ, οἵδε ᾑρημένοι νομοθέται ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἀναγράφοντεσ ἐν σανίσιν ἐκτιθέντων πρὸσ τοὺσ ἐπωνύμουσ, σκοπεῖν τῷ βουλομένῳ, καὶ παραδιδόντων ταῖσ ἀρχαῖσ ἐν τῷδε τῷ μηνί.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 137:2)
οἱ δὲ καὶ συνεπεστράτευον μετὰ τῶν βαρβάρων ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ὥσπερ οἱ Θετταλοὶ καὶ πάντεσ οἱ μέχρι τῆσ Ἀττικῆσ, πλὴν Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων ὁπόσων δή τινων ὄντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 68:5)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἔστι μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι δοκοῦσί μοι ταῦτα γνόντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὥσπερ ἀφοσιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποστεῖλαι τοσούτουσ ὁπόσων ἠδύναντο ἐνεγκεῖν στερηθέντεσ, ὡσ τοῦ γε ἀποτυχεῖν ὑπάρχοντοσ ‐ οὕτω δὴ τούτων κεχωρηκότων καὶ τῶν ἐν ταῖσ ναυσὶ κατὰ κράτοσ ἤδη φευγόντων εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ τὴν Πελοπόννησον σχεδὸν Ἑλλάδα ποιουμένων, τὰ δ’ ἄλλα παρεικότων, ἔσχατοσ μὲν ἀνεχώρει μετὰ ἐσχάτων Ἀθηναίων, οὐ τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττων ἥνπερ ὅτε ἐκπλεῖν ἔδει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:4)
καὶ μὴν τὰ μὲν ἄλλ’ ὁποῖ’ ἄττ’ ἀπέβη τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων, λέγω Κριτίου καὶ Ἀλκιβιάδου, καὶ ὁπόσων τινῶν αἴτιοι πραγμάτων καὶ τῇ πόλει καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησι κατέστησαν καὶ ποίαν τινὰ τὴν παιδείαν ἐπεδείξαντο τὴν ἑαυτῶν οἱ συγγραφεῖσ λέγουσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:9)
ἴδοισ δ’ ἂν καὶ πρὶν εἰσ Ἐλεφαντίνην τελέσαι πρὸ οὐκ οἶδ’ ὁπόσων τινῶν σχοίνων συνιόντα οὕτω τὰ ὄρη ὡσ μέσον εἶναι μηδὲν πλὴν τοῦ ῥεύματοσ αὐτοῦ, καὶ τοῦτο ἐνταῦθα εὖροσ Αἰγύπτου ὅπερ τοῦ ποταμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 13:5)
ἐνταυθὶ πάλιν τῶν ἱερῶν μὲν χρημάτων τὴν δεκαπλασίαν ὑφῄρηται, τῶν δ’ ὁσίων, ὁπόσων ἐν τῷ νόμῳ διπλασιάζεται, τὸ ἥμισυ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 127:3)
ἤλπιζε γὰρ πολὺ πλειόνων ἄρξειν αὐτὸσ ἢ ὁπόσων ἐκεῖνοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 41:1)
τί γὰρ ἂν ἄλλο τισ εἴποι τὸν ἥλιον ἐργάζεσθαι δι’ αἰῶνοσ ἢ ὁπόσων ἄνθρωποι δέονται;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 82:1)
εἰ γάρ τισ Φειδίαν πρῶτον ἐν τοῖσ Ἕλλησιν εὐθύνοι, τὸν σοφὸν τοῦτον καὶ δαιμόνιον ἐργάτην τοῦ σεμνοῦ καὶ παγκάλου δημιουργήματοσ, καθίσασ δικαστὰσ τοὺσ βραβεύοντασ τῷ θεῷ τὸν ἀγῶνα, μᾶλλον δὲ κοινὸν δικαστήριον ξυμπάντων Πελοποννησίων, ἔτι δὲ Βοιωτῶν καὶ Ιὤνων καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν πανταχοῦ κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Ἀσίαν, οὐ τῶν χρημάτων λόγον ἀπαιτῶν οὐδὲ τῆσ περὶ τὸ ἄγαλμα δαπάνησ, ὁπόσων χρυσὸσ ὠνήθη ταλάντων καὶ ἐλέφασ, ἔτι δὲ κυπάριττοσ καὶ θύον πρὸσ τὴν ἐντὸσ ἐργασίαν μόνιμοσ ὕλη καὶ ἀδιάφθοροσ, τροφῆσ τε καὶ μισθῶν ἀναλώματοσ τοῖσ ἐργασαμένοισ οὐκ ὀλίγοισ οὐδὲ ὀλίγον χρόνον ἄλλοισ τε οὐ φαύλοισ δημιουργοῖσ καὶ τὸν πλεῖστον μισθὸν ὑπὲρ τῆσ τέχνησ Φειδίᾳ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 63:1)
σύνηθεσ γὰρ ἦν τοῖσ ἀρχαίοισ Ἕλλησιν ὡσ τὰ πολλὰ προτιθέναι τῶν ὀνομάτων, ὁπόσων αἱ ἀρχαὶ ἀπὸ φωνηέντων ἐγίνοντο, τὴν ου συλλαβὴν ἑνὶ στοιχείῳ γραφομένην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 20 4:1)
καὶ διεξῄει τάσ τε στρατείασ πάσασ καὶ τοὺσ ἀγῶνασ ἅπαντασ, ἐξ ὧν ἀριστεῖα καὶ στεφάνουσ παρὰ τῶν στρατηγῶν ἔλαβε, πολιτῶν τε ὁπόσων ἐν ταῖσ μάχαισ ὑπερήσπισε καὶ τείχεσι πολεμίων ὁσάκισ πρῶτοσ ἐπέβη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 5 8:1)
καὶ Κλήμησ μὲν ὡσ αὑτὸν ἀναλύει διὰ λογισμῶν τῶν τε ἀκροαθέντων καὶ ὁπόσων αὐτὸσ εἰρήκει περιφερόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 54:1)
ἄλλα τε πολλὰ περὶ ταῦτα πρηγματευσάμενοι ἥψησάν τε καὶ ὤπτησαν καὶ ἔμιξαν, καὶ ἐκέρασαν τὰ ἰσχυρά τε καὶ ἄκρητα τοῖσ ἀσθενεστέροισ, πλάσσοντεσ πάντα πρὸσ τὴν τοῦ ἀνθρώπου φύσιν τε καὶ δύναμιν, ἡγεύμενοι, ὅσα μὲν ἂν ἰσχυρότερα ᾖ ἢ δυνήσεται κρατεῖν ἡ φύσισ, ἢν ἐμφέρηται, ἀπὸ τούτων δ’ αὐτῶν πόνουσ τε καὶ νούσουσ καὶ θανάτουσ ἔσεσθαι, ὁπόσων δ’ ἂν δύνηται ἐπικρατεῖν, ἀπὸ τούτων τροφήν τε καὶ αὔξησιν καὶ ὑγιείην.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, iii.14)
ὅμωσ δὲ ὁρ́α εἰ κατ̓ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα, ὃσ νέοσ ὢν ἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρχὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺσ φονέασ τοῦ πατρὸσ μετῆλθον, κᾆτα φοβήσασ τὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατηγόσ τε ὑπ̓ αὐτῶν χειροτονηθεὶσ οὐκ ἠξίωσα τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶν ἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν, ἀλλὰ πᾶσαν ἐπινοήσασ τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγησάμενοσ, εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι, ὀλίγουσ ἄγων ἐσέβαλον ἐσ τὴν Ἀσίαν, καὶ ἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃ καὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ιὠνίαν καὶ Φρυγίαν καὶ ὅλωσ τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρούμενοσ ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν, ἔνθα Δαρεῖοσ ὑπέμεινε μυριάδασ πολλὰσ στρατοῦ ἄγων.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων. 11:3)
σὺ δὲ ἔρρωσο, χιλιάρχων ἄριστε καὶ φονεῦ ὁπόσων ἂν ἐθέλῃσ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 4:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION