Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὲν ᾧ τὰ πρῶτα μελάγχιμον ἰὸν ἐνείη ζωόντων, ὅσα γαῖα φερέσβιοσ ἔμπνοα βόσκει, οὐδ’ ὁπόσον πήχυιον ἐσ Αἴδα γίγνεται οἶμοσ, οὐδ’ εἰ Παιήων, εἴ μοι θέμισ ἀμφαδὸν εἰπεῖν, φαρμάσσοι, ὅτε μοῦνον ἐνιχρίμψῃσιν ὀδοῦσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:16)
ὥστ’ οὐ μικρῷ τῷ παρεῖναι τεκμήρασθαι πρὸσ εὐθυμίασ ὁπόσον οὐκ ἰδίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ τὸ σχῆμα τῆσ πόλεωσ ἐπιδέδωκεν, ὥσπερ αἴσθησιν ἀθρόαν νῦν γε δὴ μάλιστα λαβούσησ, ὅσῳ παραλλάττει τὰσ λοιπὰσ εὐδαιμονίᾳ, καθάπερ πᾶσιν οἷσ ἐκρίθη πρωτεύειν δικαίοισ καὶ τὴν τοῦδε γένεσιν ἔχουσα προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:3)
ὥσπερ δὲ τάφροσ κύκλῳ περιείργει στρατόπεδον, ὥστε οὐδὲ δέκα παρασάγγαι λογιζομένῳ τοῦ περιβόλου τούτου τὸ περίμετρον, οὐδ’ εἴκοσιν, οὐδ’ ὀλίγῳ πλείουσ, οὐδ’ εἴποισ ἂν εὐθὺσ ὁπόσον, ἀλλ’ ὅσον Αἰθιοπίασ τὸ ἐποικούμενον καὶ Φᾶσισ ἐνθένδε καὶ Εὐφράτησ ἄνω, καὶ πρὸσ ἐσπέραν ἡ μεγάλη τελευταία νῆσοσ ἐντὸσ ἀποκλείουσι, τοῦτο πᾶν ἔξεστι κύκλον καὶ περίβολον τῶν τειχῶν εἰπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 23:8)
ἀλλ’ ὥσπερ ἔφη Πίνδαροσ, θεοῦ δείξαντοσ ἀρχὴν οὐδὲν δὴ τὸ κωλῦον, ἄλλωσ τε καὶ οὐ νῦν πρῶτον αὐτοῦ πειρώμεθα, ἀλλ’ ἐν πολλοῖσ τε καὶ μεγάλοισ καὶ πρόσθεν ἔγνωμεν ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν, οὐχ ἑτέρων, ὁπόσον τὸ τῆσ ῥᾳστώνησ αὐτῷ περίεστι κἀν τοῖσ καθάπαξ ἀπόροισ εἶναι δοκοῦσι, καὶ μὴ ὅτι τοῖσ χαλεποῖσ μὲν, ἀπογνῶναι δ’ οὐκ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:6)
ἐγὼ δέ σοι, ἔφη, δώσω τι κατάπλασμα πάνυ κοῦφον καὶ ἁπλοῦν, ὃ συνθεῖναι ἐπὶ τοῦ στομάχου καὶ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ εἴσει δὴ ὁπόσον τι ὀνήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:8)
ὑείων δὲ οὐκ οἶδα ὁπόσον τι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 9:6)
ἄπιμέν τε δὴ τοῦ ἱεροῦ, οὐκ οἶδ’ ὁπόσον τι, κἀγὼ τοῖσ φίλοισ ἐνδεικνύμενοσ προσπαίζω τοὺσ χῆνασ καὶ λέγω, ἱκανῶσ ὑμῖν, ὦ οὗτοι, λελειτούργηται, πορεύεσθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 12:12)
ὡσ δὲ οὔτε τὴν δυσχέρειαν τῶν οἰκημάτων ἔφερον εἰσελθὼν, θεραπεία τε οὐ παρῆν διὰ τὸ προεκπέμψαι, ἐδόκει χρῆναι τὸ πρόσω διώκειν, καὶ διαβάντι τὸν ποταμὸν νύξ τε ἦν ἤδη καθαρὰ καὶ προσέβαλεν αὔρα τισ ἐλαφρὰ καὶ ψυχεινὴ, καὶ τό τε σῶμά πωσ ἀνελάμβανε καὶ τῇ γνώμῃ τόνοσ τισ μετ’ εὐθυμίασ ἐνεδύετο, ὡσ τῷ τε ἀέρι ὁμιλεῖν καθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅμα πρὸσ τὴν παρελθοῦσαν ἡμέραν τὰ παρόντα κρίνοντι ὁπόσον τι μεταβεβλήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:9)
ἐκέλευσα μετρῆσαι σχοινίῳ ὁπόσον τι ἀπέχει τὸ χωρίον ἀπὸ τοῦ χωρίου, κατὰ δὲ ἕκαστον στάδιον σημεῖον καταλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 12:16)
ἀναλογιζομένῳ δέ μοι τόν τε χρόνον ὁπόσον τινὰ ἀπείην τῆσ Σμύρνησ, καὶ ταῦτα ψηφισμάτων ἡκόντων, καὶ ὅτι καὶ ἡλικίασ ἤδη μέσωσ ἔχοιμι, καὶ πρὸσ τούτοισ τῶν ἄνω χρόνων τὸ πλῆθοσ, ἐν οἷσ ἐξῆν, εἴ τισ ἔρρωτο, ἐπελθεῖν τὰσ πόλεισ, καὶ ὅτι καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ δόξησ δέοσ εἰή ἀφαιρεθῆναί τι διὰ τὴν πολλὴν ἡσυχίαν, ταῦτα δὲ ἐλογιζόμην μὲν οἱᾶ εἰκὸσ ἄνθρωπον, εὖ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντα λῆροσ πρὸσ τὸ πείθεσθαι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:5)
εἰ γὰρ ἴσα καὶ κοινὰ θείημεν εἶναι τἀν τῇ Σικελίᾳ πράγματα, ὃ πολλῷ πλεονεκτεῖν ἡμᾶσ ἔγωγ’ ἂν φαίην εἶναι, εἴπερ οὕτωσ εἶχεν, ἐκεῖνό γε δή που πάντεσ ἐπιστάμεθα, ὅτι οὐ τοσοῦτον κέρδοσ λαβεῖν Σικελίαν εἰ προχωροῖ, ὁπόσον τι κακὸν τοσαύτῃ δυνάμει σφαλῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 14:3)
εἰ δὲ τοῦτ’ εὔδηλον ἅπασιν ὅτι καὶ οὗτοι φύσει καὶ δυνάμει διενεγκόντεσ τοὺσ πρὸ αὐτῶν ἀπέκρυψαν, οὐδὲ τοὺσ ὕστερον παντάπασιν ἅπαντασ ἀπείργειν εἰκὸσ, οὐδ’ ἀπιστεῖν εἴ τισ καὶ τοῦ νυνὶ χρόνου μετεσχηκὼσ ἔχει συμβαλέσθαι γνώμην περὶ ὧν πρόκειται λόγοσ, ἀλλὰ παρ’ αὐτῶν, ὡσ ἐοίκεν, ὧν τιμῶμεν ὑπάρχειν εἰδότασ τὸ προσίεσθαι καὶ προσέχειν ὁπόσον διαφέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 3:5)
σκέψαι δὴ καὶ τοῦθ’ ὁπόσον τι τῆσ ἐκείνου σωφροσύνησ τεκμήριον, καὶ ὅτι εἰ χρυσῆν ἐτύγχανεν ἔχων τὴν ψυχὴν, οὐκ ἂν αὐτῇ καλλίω βάσανον προσήνεγκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:9)
οἵ γε πρὸσ μὲν τοὺσ βαρβάρουσ οὕτωσ εἶχον ὥστε μηδὲ φωνὴν ἐθέλειν ἀκούειν, πρὸσ δὲ τοὺσ Ἕλληνασ οὕτω κοινῶσ καὶ φιλανθρώπωσ ὥσθ’ εἶξαν τῆσ ἡγεμονίασ ἑκόντεσ Λακεδαιμονίοισ, προέχοντεσ πλεῖστον ὁπόσον αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:6)
ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε, ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸσ ἀξίουσ αὐτοὺσ ἡγεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION