Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὖτ’ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ’ ἔχω εὐνὴν ὀνείροισ οὐκ ἐπισκοπουμένην ἐμήν·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:3)
δέροσ δέ τοι ἶσον ὀνείροισ οἴχοιτ’ εἰσ ἔρεβοσ μεταμώνιον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:22)
εἰ δ’ οὐδ’ ἂν ἐν ὀνείροισ συνατυχεῖν αὐτοῖσ ἕλοιντο, οὔκουν γε ἑκόντεσ εἶναι, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, πῶσ ταῖσ τούτων εὐπραγίαισ δεῖν οἰόνται χρῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:2)
ταύτην δὲ κατά τινα ἐν τοῖσ ὀνείροισ φαντασίαν καθιερῶσαι τῇ προειρημένῃ θεῷ καὶ βωμοὺσ ἱδρύσασθαι καὶ θυσίασ μεγαλοπρεπεῖσ ἐπιτελέσαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 55 8:2)
Γέλωνα Συρακούσιον καθ’ ὕπνουσ δὲ βοῶντα, κεραυνοβλὴσ γὰρ ἔδοξεν ὀνείροισ γεγονέναι, ὁ κύων θορυβούμενον ἀμέτρωσ γνοὺσ ἐκεῖνον, καθυλακτῶν οὐκ ἔληξεν, ἑώσ ἐγείρει τοῦτον.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 29 2:1)
πότερον ἐννύχοισ πεπεισμένη στένεισ ὀνείροισ, ἢ φάτιν τιν’ οἴκοθεν κλύουσα λύπῃ σὰσ διέφθαρσαι φρένασ;
(에우리피데스, Helen, episode 2:2)
σαφῶσ δ’ ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροισ ἴσα σοι δόξω λέγειν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 199:3)
καὶ μετ’ ὀλίγον ἐφαίνετο πλησίον ἡ τῶν ὀνείρων νῆσοσ, ἀμυδρὰ καὶ ἀσαφὴσ ἰδεῖν εἶχε δὲ καὶ αὐτή τι τοῖσ ὀνείροισ παραπλήσιον ὑπεχώρει γὰρ προσιόντων ἡμῶν καὶ ὑπέφευγε καὶ πορρωτέρω ὑπέβαινε.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 32:2)
ταῦτα μὲν οὖν τὰ μέχρι τῆσ ἑτέρασ γῆσ συνενεχθέντα μοι ἐν τῇ θαλάττῃ καὶ παρὰ τὸν πλοῦν ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ ἐν τῷ ἀέρι καὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ κήτει καὶ ἐπεὶ ἐξήλθομεν, παρά τε τοῖσ ἡρ́ωσι καὶ τοῖσ ὀνείροισ καὶ τὰ τελευταῖα παρὰ τοῖσ Βουκεφάλοισ καὶ ταῖσ Ὀνοσκελέαισ, τὰ δὲ ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐν ταῖσ ἑξῆσ βίβλοισ διηγήσομαι.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 47:6)
ἱερὰ καὶ θεοὺσ οὐ ῥᾴδιον ἱδρύεσθαι, μεγάλησ δὲ διανοίασ τινὸσ ὀρθῶσ δρᾶν τὸ τοιοῦτον, ἔθοσ τε γυναιξί τε δὴ διαφερόντωσ πάσαισ καὶ τοῖσ ἀσθενοῦσι πάντῃ καὶ κινδυνεύουσι καὶ ἀποροῦσιν, ὅπῃ τισ ἂν ἀπορῇ, καὶ τοὐναντίον ὅταν εὐπορίασ τινὸσ λάβωνται, καθιεροῦν τε τὸ παρὸν ἀεὶ καὶ θυσίασ εὔχεσθαι καὶ ἱδρύσεισ ὑπισχνεῖσθαι θεοῖσ καὶ δαίμοσιν καὶ παισὶν θεῶν, ἔν τε φάσμασιν ἐγρηγορότασ διὰ φόβουσ καὶ ἐν ὀνείροισ, ὡσ δ’ αὕτωσ ὄψεισ πολλὰσ ἀπομνημονεύοντασ ἑκάσταισί τε αὐτῶν ἄκη ποιουμένουσ, βωμοὺσ καὶ ἱερὰ πάσασ μὲν οἰκίασ, πάσασ δὲ κώμασ ἔν τε καθαροῖσ ἱδρυομένουσ ἐμπιμπλάναι καὶ ὅπῃ τισ ἔτυχε τῶν τοιούτων.
(플라톤, Laws, book 10 153:2)
ὡσ αἰτίασ καὶ διαβολὰσ ἑαυτῷ κτωμένου πρὸσ τὴν σύγκλητον ἐντρυφᾶσθαι δοκοῦσαν ἥκειν μὲν γὰρ αὐτὴν κελεύσαντοσ ἐκείνου, καὶ προθύμουσ εἶναι ψηφίζεσθαι πάντασ ὅπωσ τῶν ἐκτὸσ Ἰταλίασ ἐπαρχιῶν βασιλεὺσ ἀναγορεύοιτο καὶ φοροίη διάδημα τὴν ἄλλην ἐπιὼν γῆν καὶ θάλασσαν εἰ δὲ φράσει τισ αὐτοῖσ καθεζομένοισ νῦν μὲν ἀπαλλάττεσθαι, παρεῖναι δὲ αὖθισ ὅταν ἐντύχῃ βελτίοσιν ὀνείροισ Καλπουρνία, τίνασ ἔσεσθαι λόγουσ παρὰ τῶν φθονούντων;
(플루타르코스, Caesar, chapter 64 2:1)
εὕδει δὲ πρασσόντων μελέων, ἀτὰρ εὑδόντεσσιν ἐν πολλοῖσ ὀνείροισ δείκνυσι τερπνῶν ἐφέρποισαν χαλεπῶν τε κρίσιν.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 35 4:2)
καὶ βαρείασ περὶ τοῦ θεοῦ δόξασ ἀπωσαμένῃ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν ἀσεβῶν χώρῳ τῷ ὕπνῳ τῶν δεισιδαιμόνων εἴδωλα φρικώδη καὶ τεράστια φάσματα καὶ ποινάσ τινασ ἐγείρουσα καὶ στροβοῦσα τὴν ἀθλίαν ψυχὴν ἐκδιώκει τοῖσ ὀνείροισ ἐκ τῶν ὕπνων, μαστιζομένην καὶ κολαζομένην αὐτὴν ὑφ’ αὑτῆσ ὡσ ὑφ’ ἑτέρου, καὶ δεινὰ προστάγματα καὶ ἀλλόκοτα λαμβάνουσαν.
(플루타르코스, De superstitione, section 3 8:1)
ἤ τοι μαντεῖαι βροτῶν οὐκ εἰσὶν ἐν δεινοῖσ ὀνείροισ οὐδ’ ἐν θεσφάτοισ, εἰ μὴ τόδε φάσμα νυκτὸσ εὖ κατασχήσει.
(소포클레스, choral, antistrophe 14)
μή τύ γέ μευ κύσσῃσ τὸ καλὸν στόμα μηδ’ ἐν ὀνείροισ.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος5)

SEARCH

MENU NAVIGATION