Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν ὑμᾶσ ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον εἶναι καὶ πρὸσ πατρὸσ καὶ πρὸσ μητρόσ, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένοσ ἀτυχίαν δυσμενὴσ ᾖ τοῖσ νόμοισ, οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν, δεύτερον δ’ ἀπὸ τῶν προγόνων εὐεργεσίαν τινὰ αὐτῷ πρὸσ τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ’ ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα μὴ βοηθῶν τοῖσ τῶν προγόνων ἀτυχήμασι κακῶσ ἐπιχειρῇ ποιεῖν τὴν πόλιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 169 1:1)
εἰ γὰρ ἐβουλέσθην με ἀπολλύναι τὼ θεώ, ἐχρῆν δήπου καὶ μὴ θέντα με τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 185:2)
οἶμαι γὰρ ἂν πάντασ ἀνθρώπουσ ὁμολογῆσαι διὰ τάδε δεῖν πολεμεῖν, ἢ ἀδικουμένουσ ἢ βοηθοῦντασ ἀδικουμένοισ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 20:3)
καθεζομένων δὲ τῶν δικαστῶν κληθεὶσ ὁ Φυλεὺσ ὑπὸ Ἡρακλέουσ τοῦ πατρὸσ κατεμαρτύρησεν, εἰπὼν ὁμολογῆσαι μισθὸν δώσειν αὐτῷ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 5:7)
τί δὴ πλέον ἔργον ἔτι τῆσ βουλῆσ ἢ σύμβολον ἐπιζητεῖτε τοῦ κατὰ γνώμην αὐτῆσ πάντα πεπρᾶχθαι, πλὴν ἢ λόγῳ μόνον ὑμῖν ἔτι ὁμολογῆσαι;
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 6:6)
ἀληθῆ δὲ ποιεῖ τὸν λόγον καὶ τὸ εἰσαγαγόντα τι ὃ κατὰ σοῦ εἶναι δοκεῖ, ὁμολογῆσαι αὐτὸ καὶ ἐᾶσαι μὴ ἀνελόντα, οἱο͂ν εἰ δέ τισ ὑμῶν ὁρῶν τοὺσ πολεμίουσ φοβεροὺσ εἶναι ὑπείληφεν, ἐμοὶ μὲν ὀρθῶσ διανοεῖσθαι δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀξιοπιστίασ. 3:1)
τοὺσ τοίνυν τότ’ ἂν οὕτω διατεθέντασ καὶ ὅλῳ θυμῷ πρὸσ ταῦτ’ ἐσχηκότασ εὖ οἶδα καὶ νῦν μὴ μόνον τῆσ προσούσησ ἀτελείασ περὶ πλείονοσ ἂν πεποιῆσθαι τὴν ἐν ταῖσ εἰκόσιν ἐπιτιμίαν, καὶ αὐτοὺσ καὶ τούσ γ’ αὐτῶν παῖδασ, ἐάν γε μὴ περιῶσιν, ἀλλὰ καὶ τοσοῦτον ἡσθῆναι ὡσ καὶ πλείστην χάριν ὁμολογῆσαι δή που τῇ πόλει τοῦ τε ταυτὶ διανενοῆσθαι τοῦ τ’ ἐψηφίσθαι συμφέροντα μὲν ἑαυτῇ, συμφέροντα δὲ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 20:7)
καὶ ὁμολογήσαι δ’ ἂν δυνάμενοσ ἀποδώσειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 147:1)
οἶμαι δ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πάντασ ἂν ὁμολογῆσαι κοινὸν εἶναι τουτονὶ τὸν ἀγῶν’ ἐμοὶ καὶ Κτησιφῶντι καὶ οὐδὲν ἐλάττονοσ ἄξιον σπουδῆσ ἐμοί·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 8:1)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔνεστιν αὐτῷ, ἀδίκημα μὲν εἶναι τὸ πρᾶγμ’ ὁμολογῆσαι, συγγνώμησ δὲ τυχεῖν ἀξιοῦν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 105:1)
οἶμαι δὴ πάντασ ἂν ὑμᾶσ ὁμολογῆσαι, δεῖν τὸν ὀρθῶσ ἔχοντα νόμον καὶ συνοίσειν μέλλοντα τῷ πλήθει πρῶτον μὲν ἁπλῶσ καὶ πᾶσι γνωρίμωσ γεγράφθαι, καὶ μὴ τῷ μὲν εἶναι ταυτὶ περὶ αὐτοῦ νομίζειν, τῷ δὲ ταυτί.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 107:2)
ὡσ δὲ τὰ δεδικασμέν’ ἄκυρα ποιεῖν καὶ δεινὸν καὶ ἀνόσιόν ἐστι καὶ δήμου κατάλυσισ, πάντασ ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 218:2)
περὶ δὲ τῶν αὐτῷ δοθέντων γραφῆναι μέν φησιν, οὐχ ὁμολογῆσαι δ’ αὐτόσ, ἵνα μὴ δοκῇ λαβεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 58:1)
οὗτοσ δὲ καὶ μεταπεμφθῆναι φάσκων ὑπὸ τοῦ πατρόσ, καὶ ἐλθὼν εἰσ τὴν οἰκίαν, εἰσελθεῖν μὲν οὔ φησιν ὡσ τὸν μεταπεμψάμενον, οὐδ’ ὁμολογῆσαι περὶ τούτων οὐδέν, Δημοφῶντοσ δ’ ἀκοῦσαι γραμματεῖον ἀναγιγνώσκοντοσ καὶ Θηριππίδου λέγοντοσ ὡσ ἐκεῖνοσ ταῦτα διέθετο, καὶ προεισεληλυθὼσ καὶ ἅπαντα διωμολογημένοσ πρὸσ τὸν πατέρα, ὅσαπερ ἐκεῖνοσ γράψασ κατέλιπεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 25:1)
εἰ τοίνυν ὡσ οἱο͂́ν τε μέγιστ’ ἠδικῆσθαι δοίη τισ αὐτῷ καὶ ἐρεῖν ἅπαντ’ ἀληθῆ περὶ τούτων νυνί, ἐκεῖνό γ’ οἶμαι πάντασ ἂν ὑμᾶσ ὁμολογῆσαι, ὅτι πολλὰ συμβέβηκεν ἠδικῆσθαί τισιν ἤδη μείζω τῶν εἰσ χρήματα γιγνομένων ἀδικημάτων·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 89:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION