Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνοσ ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἱκετεύειν πάντασ μέν, διαφερόντωσ δὲ τοὺσ Ἀτρείδασ, συνευχόμενον ἐκείνοισ μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντωσ δὲ προσήκειν αὐτοῖσ αἰδεσθῆναι τὸν θεόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:8)
καὶ θύοντεσ μὲν τοῖσ θεοῖσ ὀλίγιστα εἰσ τὰσ θυσίασ καὶ τὰ τυχόντα δαπανῶμεν, ὥσπερ ὁ καλὸσ Μένανδροσ ἐν τῇ Μέθῃ παρίστησιν εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, τὸν μέλανα Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 671)
οἱ δὲ ζητήσαντεσ καὶ εὑρόντεσ ἰητρικὴν τὴν αὐτὴν ἐκείνοισι διάνοιαν ἔχοντεσ, περὶ ὧν μοι ὁ πρότεροσ λόγοσ εἴρηται, πρῶτον μέν, οἶμαι, ὑφεῖλον τοῦ πλήθεοσ τῶν σιτίων αὐτῶν τούτων, καὶ ἀντὶ πλειόνων ὀλίγιστα ἐποίησαν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, v.4)
τὰ δὲ ἐπὶ τοῖσ δώροισ λεγόμενα ὡσ μετριώτατα καὶ ὀλίγιστα ἔστω·
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 2:7)
φθεγξαμένῳ δὲ ἀνδρὶ τὰ ὀλίγιστα ἐσ τρὶσ ἀντιβοῆσαι πέφυκεν.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 35 15:2)
τοῦτο γάρ οἱ τῶν ὀνομάτων ἦν τὸ ἐκδηλότατον, ἐπεὶ καλοῦνταί γε οὐ πατρόθεν οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ τρία ὁπότε ὀλίγιστα καὶ ἔτι πλέονα ὀνόματα ἑκάστῳ τίθενται.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 7 11:2)
τίσ οὖν ποτ’ ἐστὶν τέχνη τῆσ παρασκευῆσ τοῦ μηδὲν ἀδικεῖσθαι ἢ ὡσ ὀλίγιστα;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 384:4)
ὥστε κατὰ τὸν λόγον τοῦτον οὐδ’ ἀμπελώνων ἂν πολλῶν δέοι οὐδ’ ᾗτινι πόλει, τακτὰ δὲ τά τ’ ἄλλ’ ἂν εἰή γεωργήματα καὶ πᾶσα ἡ δίαιτα, καὶ δὴ τά γε περὶ οἶνον σχεδὸν ἁπάντων ἐμμετρότατα καὶ ὀλίγιστα γίγνοιτ’ ἄν.
(플라톤, Laws, book 2 133:1)
διατελῶν ταῖσ φοιτήσεσιν, καθάπερ οἱ τῶν ὀρνίθων διαπορευόμενοι ‐ καὶ τούτων οἱ πολλοὶ κατὰ θάλατταν ἀτεχνῶσ οἱο͂ν πετόμενοι χρηματισμοῦ χάριν ἐμπορευόμενοι ἔτουσ ὡρ́αν πέτονται πρὸσ τὰσ ἄλλασ πόλεισ ‐ ὃν ἀγοραῖσ καὶ λιμέσι καὶ δημοσίοισ οἰκοδομήμασιν ἔξω τῆσ πόλεωσ πρὸσ τῇ πόλει ὑποδέχεσθαι χρὴ τοὺσ ἐπὶ τούτοισ ἄρχοντασ τεταγμένουσ, φυλάττοντασ μὴ νεωτερίζῃ τίσ τι τῶν τοιούτων ξένων, καὶ δίκασ αὐτοῖσ ὀρθῶσ διανέμοντασ, ἀναγκαῖα μέν, ὡσ ὀλίγιστα δ’ ἐπιχρωμένουσ.
(플라톤, Laws, book 12 78:1)
τοῦτο μέντοι παντὸσ μᾶλλον ἀληθέσ ἐστιν, ὅτι τὴν αἴσθησιν ὀλίγιστα κινοῦσιν οἱ πλεῖστα τῇ διανοίᾳ χρώμενοι.
(플루타르코스, De curiositate, section 12 3:1)
Δηοῖ λικμαίῃ καὶ ἐναυλακοφοίτισιν Ὥραισ Ἡρῶναξ πενιχρῆσ ἐξ ὀλιγηροσίησ μοῖραν ἀλωΐτα στάχυοσ, πάνσπερμά τε ταῦτα ὄσπρι’ ἐπὶ πλακίνου τοῦδ’ ἔθετο τρίποδοσ, ἐκ μικρῶν ὀλίγιστα·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 981)

SEARCH

MENU NAVIGATION