Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

‐ Πότερον οὖν οἰώμεθα τὸν Χρύσην ἀκούσησ τῆσ θυγατρὸσ εἰσ τὸ στρατόπεδον ἐλθεῖν μετὰ λύτρων ἅμα τὰ στέμματα κομίζοντα τοῦ θεοῦ καὶ τὸ πλῆθοσ ἱκετεύειν καὶ τοὺσ βασιλέασ ἀφιέναι αὐτήν, ἢ τοὐναντίον ἐκείνησ δεομένησ τοῦ πατρόσ, εἴ τι δύναιτο, βοηθεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 5:8)
> ἂν οὖν οἰώμεθα καὶ ὡδί πωσ ἐνδεχόμενον αὐτὸ γίνεσθαι, αὐτὸ τὸ ὅτι πλεοναχῶσ γίνεται γνωρίζοντεσ, ὥσπερ κἂν ὅτι ὡδί πωσ γίνεται εἴδωμεν, ἀταρακτήσομεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 80:2)
πόσουσ τοίνυν οἰώμεθα τῶν Ἀλεξάνδρου φίλων παρὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπολαῦσαι τῆσ Ἡφαιστίωνοσ θειότητοσ, διαβληθέντασ ὡσ οὐ τιμῶσι τὸν κοινὸν ἀπάντων θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξελαθέντασ καὶ τῆσ τοῦ βασιλέωσ εὐνοίασ ἐκπεσόντασ;
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:8)
τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεθα εἰδέναι ὅτι πράττομεν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 88:6)
οὐχ ἡμεῖσ γε, ὦ ἄριστε, ἀλλ’ ἡμᾶσ αὐτούσ, ὅταν οἰώμεθα πάντα τά τ’ ἐν Λακεδαίμονι καὶ τὰ τῇδε πρὸσ τὸν πόλεμον μάλιστα βλέποντασ Λυκοῦργόν τε καὶ Μίνω τίθεσθαι τὰ νόμιμα.
(플라톤, Laws, book 1 38:2)
χαίρομεν ὅταν οἰώμεθα εὖ πράττειν, καὶ ὁπόταν χαίρωμεν, οἰόμεθα εὖ πράττειν αὖ;
(플라톤, Laws, book 2 31:3)
μὴ γὰρ οἰώμεθα τέλοσ ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάντων ἡμῶν ἀπορίαν, ἀλλ’ εἰ δρᾶν τοῦθ’ ἡμεῖσ ἀδυνατοῦμεν, σοὶ δραστέον·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 56:2)
βούλει δῆτά τι καὶ ἡμεῖσ τοῖσ ἔμπροσθεν ὁμολογούμενον συμφήσωμεν ὡσ ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει, καὶ μὴ μόνον οἰώμεθα δεῖν τἀλλότρια ἄνευ κινδύνου λέγειν, ἀλλὰ καὶ συγκινδυνεύωμεν καὶ μετέχωμεν τοῦ ψόγου, ὅταν ἀνὴρ δεινὸσ φῇ ταῦτα μὴ οὕτωσ ἀλλ’ ἀτάκτωσ ἔχειν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 108:4)
ἐσόμεθα, οὔτε αὐτοὶ οὔτε οὕσ φαμεν ἡμῖν παιδευτέον εἶναι τοὺσ φύλακασ, πρὶν ἂν τὰ τῆσ σωφροσύνησ εἴδη καὶ ἀνδρείασ καὶ ἐλευθεριότητοσ καὶ μεγαλοπρεπείασ καὶ ὅσα τούτων ἀδελφὰ καὶ τὰ τούτων αὖ ἐναντία πανταχοῦ περιφερόμενα γνωρίζωμεν καὶ ἐνόντα ἐν οἷσ ἔνεστιν αἰσθανώμεθα καὶ αὐτὰ καὶ εἰκόνασ αὐτῶν, καὶ μήτε ἐν σμικροῖσ μήτε ἐν μεγάλοισ ἀτιμάζωμεν, ἀλλὰ τῆσ αὐτῆσ οἰώμεθα τέχνησ εἶναι καὶ μελέτησ;
(플라톤, Republic, book 3 326:1)
τὸν δὲ φιλόσοφον, ἦν δ’ ἐγώ, τί οἰώμεθα τὰσ ἄλλασ ἡδονὰσ νομίζειν πρὸσ τὴν τοῦ εἰδέναι τἀληθὲσ ὅπῃ ἔχει καὶ ἐν τοιούτῳ τινὶ ἀεὶ εἶναι μανθάνοντα;
(플라톤, Republic, book 9 256:1)
"εἰ δ’ ἀληθείασ τι μετέχει, μὴ μικρὸν οἰώμεθα μηδὲ κοινὸν εἶναι τὸ πραχθὲν τοῖσ τότε χρόνοισ περὶ τὸ χρηστήριον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 15 4:8)
"ὥστε μηδὲν οἰώμεθα πλημμελεῖν γῆν αὐτὴν θέμενοι, τὸ δὲ φαινόμενον τουτὶ πρόσωπον αὐτῆσ, ὥσπερ ἡ παρ’ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπουσ τινὰσ μεγάλουσ, οὕτωσ ἐκείνην ἀνεπτύχθαι βάθεσι μεγάλοισ καὶ ῥήξεσιν ὕδωρ ἢ ζοφερὸν ἀέρα περιέχουσιν, ὧν ἐντὸσ οὐ καθίησιν οὐδ’ ἐπιψαύει τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ἀλλ’ ἐκλείπει καὶ διεσπασμένην ἐνταῦθα τὴν ἀνάκλασιν ἀποδίδωσιν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)
"ἢ μηδὲ σωφροσύνην μηδὲ δικαιοσύνην οἰώμεθα δεῖν εἰσ τοὺσ πότουσ δέχεσθαι, κατειρωνευόμενοι τὸ σεμνὸν αὐτῶν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 6:6)
εἰ δὲ μή, ἔγωγ’ ἂν ὅσῳ οἰοίμην καὶ αὐτὸσ βελτίων εἶναι καὶ τοὺσ ἑπομένουσ βελτίονασ ἔχειν, τόσῳ ἂν μᾶλλον φυλαττοίμην, ὥσπερ καὶ τἆλλα ἃ ἂν οἰώμεθα πλείστου ἡμῖν ἄξια εἶναι, ταῦτα πειρώμεθα ὡσ ἐν ἐχυρωτάτῳ ποιεῖσθαι.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION