헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ τῶνδε ποινὰσ φημὶ βουλεύειν τινὰ λέοντ’ ἄναλκιν ἐν λέχει στρωφώμενον οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ ἐμῷ·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:17)
ἀλλ’ οὐ δύναμαι ’γωγ’ οὐδὲ κοιμᾶσθ’ ἐν πόλει, ἐξ οὗ τὸν ὄφιν εἶδον τὸν οἰκουρόν ποτε.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:11)
εἶχεν, ἐν Πειραιεῖ δὲ Ἀρισταγόραν, Φίλαν δ’ ἐν Ἐλευσῖνι, ἣν πολλῶν ὠνησάμενοσ χρημάτων εἶχεν ἐλευθερώσασ, ὕστερον δὲ καὶ οἰκουρὸν αὐτὴν ἐποιήσατο, ὡσ Ἰδομενεὺσ ἱστορεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 58 1:1)
"αἰσθήσει τε γὰρ τῇ πρὸσ ὄσφρανσιν καὶ πρὸσ τὸ οἰκεῖον καὶ ἀλλότριον θαυμαστὸν καὶ τῷ συνανθρωπίζον οἰκουρὸν εἶναι καὶ φυλακτικὸν τοῦ τῶν εὖ δρώντων βίου πάντων περιττότατον ὧν οὐδέτερον πρόσεστιν ὑμῖν τοῖσ τὸν κυνικὸν βίον μιμουμένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9134)
ἅμα δὲ καὶ τριηραρχῶν ἐξέπλεον, ὥστε καὶ τῇ γυναικὶ βουλομένῃ ἦν τοιαύτην οἰκουρὸν μετ’ αὐτῆσ με καταλιπεῖν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 73:2)
ἐγὼ δέ ‐ λείπει γάρ με τοῖσδ’ ἐν δώμασιν τροφὸν τέκνων οἰκουρόν, ἡνίκα χθονὸσ μέλαιναν ὄρφνην εἰσέβαινε, παῖσ ἐμόσ ‐ σὺν μητρί, τέκνα μὴ θάνωσ’ Ἡρακλέουσ, βωμὸν καθίζω τόνδε σωτῆροσ Διόσ, ὃν καλλινίκου δορὸσ ἄγαλμ’ ἱδρύσατο Μινύασ κρατήσασ οὑμὸσ εὐγενὴσ τόκοσ.
(에우리피데스, Heracles, episode 2:5)
"τὸν δ’ ὑγρὸν τοῦτον καὶ οἰκουρὸν ἐν κόλποισ διατρίβοντα καὶ κλινιδίοισ γυναικῶν ἀεὶ διώκοντα τὰ μαλθακὰ καὶ θρυπτόμενον ἡδοναῖσ ἀνάνδροισ καὶ ἀφίλοισ καὶ ἀνενθουσιάστοισ καταβάλλειν ἄξιον, ὡσ καὶ Σόλων κατέβαλε·
(플루타르코스, Amatorius, section 4 2:15)
καὶ προμελετῆσαν ἐν ἐκείνοισ τὸ φονικὸν ἐπὶ βοῦν ἐργάτην ἦλθε καὶ τὸ κόσμιον πρόβατον καὶ τὸν οἰκουρὸν ἀλεκτρυόνα καὶ κατὰ μικρὸν οὕτω τὴν ἀπληστίαν στομώσαντεσ ἐπὶ σφαγὰσ ἀνθρώπων καὶ πολέμουσ καὶ φόνουσ προῆλθον.
(플루타르코스, De esu carnium II, section 4 4:1)
θέρουσ ὡρ́ᾳ πολλῶν ὁμοῦ χύδην ἐν οἰκήμασι μικροῖσ καὶ σκηνώμασι πνιγηροῖσ ἠναγκασμένων διαιτᾶσθαι δίαιταν οἰκουρὸν καὶ ἀργὴν ἀντὶ καθαρᾶσ καὶ ἀναπεπταμένησ τῆσ πρότερον, τούτου δ’ αἴτιοσ ὁ τῷ πολέμῳ τὸν ἀπὸ τῆσ χώρασ ὄχλον εἰσ τὰ τείχη καταχεάμενοσ καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀνθρώποισ τοσούτοισ χρώμενοσ, ἀλλ’ ἐῶν ὥσπερ βοσκήματα καθειργμένουσ ἀναπίμπλασθαι φθορᾶσ ἀπ’ ἀλλήλων, καὶ μηδεμίαν μεταβολὴν μηδ’ ἀναψυχὴν ἐκπορίζων.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 34 4:1)
δεῖ δὲ τὸν μὲν ἄνδρα τετράγωνον εἶναι καὶ περιττὸν καὶ τέλειον, τὴν δὲ γυναῖκα καθάπερ τὸν κύβον ἑδραῖον καὶ οἰκουρὸν καὶ δυσμετακίνητον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 2:5)
δεῖ δὲ τὸν μὲν ἄνδρα τετράγωνον εἶναι καὶ περιττὸν καὶ τέλειον, τὴν δὲ γυναῖκα καθάπερ τὸν κύβον ἑδραῖον καὶ οἰκουρὸν καὶ δυσμετακίνητον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION