Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡγοῦμαι δ’ εἰ πάντα τἀναντιώτατα ἡμῖν ἐπέπρακτο πρὸσ ἀλλήλουσ, ἀφ’ οὗ τὰσ πόλεισ οἰκοῦμεν, καὶ πάντα πρὸσ Φίλιππον ὑπῆρχεν οἰκειόταθ’ ὑμῖν ἄχρι τούτου, τήν γε παροῦσαν ἡμέραν εἰκότωσ ἂν ἅπαντα μεταστῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 8:12)
ὃ δῆλον ἐκ δυοῖν τῶν μεγίστων σημείων, ὧν οὐδέτερον περὶ τὴν ἄλλην συμβαίνει γῆν, ὅσην ἡμεῖσ οἰκοῦμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:1)
καὶ ἐκ τούτου ἐλευθέραν τε οἰκοῦμεν τὴν Νῦσαν καὶ αὐτοὶ αὐτόνομοι καὶ ἐν κόσμῳ πολιτεύοντεσ·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 1 6:3)
καίτοι πάντεσ οἰκοῦμεν τὰσ πόλεισ ἢ τῶν προγόνων παραδόντων ἢ κατὰ πόλεμον κύριοι καταστάντεσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 31:1)
οὐ γὰρ δήπου Μηλίουσ μέν, ὦ Μοιρόκλεισ, κατὰ τὸ σὸν ψήφισμα δέκα τάλαντα νῦν εἰσεπράξαμεν, ὅτι τοὺσ λῃστὰσ ὑπεδέξαντο, τουτονὶ δ’ ἀφήσομεν, ὃσ καὶ τὸ σὸν ψήφισμα καὶ τοὺσ νόμουσ, δι’ οὓσ οἰκοῦμεν τὴν πόλιν, παραβέβηκεν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 85:1)
οἰκοῦμεν δὲ ἐν δυσὶ σκηναῖσ καλαῖσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 57:5)
ἴστε δήπου νόμον ἡμῖν ὑπάρχοντα, ἐξ οὗ τήνδε οἰκοῦμεν τὴν πόλιν, πάντων εἶναι κυρίαν τὴν βουλήν, πλὴν ἀρχὰσ ἀποδεῖξαι καὶ νόμουσ ψηφίσαι καὶ πόλεμον ἐξενεγκεῖν ἢ τὸν συνεστῶτα καταλύσασθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 66 4:1)
καὶ τοῦτον τὸν νόμον, ἐξ οὗ τήνδε οἰκοῦμεν τὴν πόλιν, οὐχ ὅπωσ κατέλυσέ τισ, ἀλλ’ οὐδ’ ᾐτιάσατο μὴ οὐχὶ καλῶσ ἔχειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 63 4:1)
μεγίστη δὲ πασῶν βοήθεια καὶ τὰσ ἐν τοῖσ δεινοῖσ ἐλπίδασ οὐδέποθ’ ἡμῶν ψευσαμένη συμπάσησ τ’ ἀμείνων ἀνθρωπίνησ ἰσχύοσ, ἡ παρὰ τῶν θεῶν εὔνοια, δι’ οὓσ οὐ μόνον ἐλευθέραν εἰσ τόδε χρόνου τὴν πόλιν τήνδε οἰκοῦμεν ὀγδόην ἤδη τὴν νῦν γενεάν, ἀλλὰ καὶ εὐδαίμονα καὶ πολλῶν ἐθνῶν ἄρχουσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 26 5:1)
φόβον δ’ ἀγρώσταισ, οἳ κατ’ Ἰδαῖον λέπασ οἰκοῦμεν αὐτόρριζον ἑστίαν χθονόσ, παρέσχε δρυμὸν νυκτὸσ ἔνθηρον μολών.
(에우리피데스, Rhesus, episode 1:4)
Ἡμεῖσ τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ’ ἐμπορίαισ χαίρομεν οὐδὲ ταῖσ πρὸσ ἄλλουσ διὰ τούτων ἐπιμιξίαισ, ἀλλ’ εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ πόλεισ μακρὰν ἀπὸ θαλάσσησ ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντεσ καὶ τὸ φυλάττειν τοὺσ νόμουσ καὶ τὴν κατὰ τούτουσ παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸσ τοῦ βίου πεποιημένοι.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 72:1)
ὅτι μὲν δὴ ἐν κρημνοῖσ τε οἰκοῦμεν αὐτοὶ καὶ πέτρασ γεωργοῦμεν, οὐχ Ὅμηρον χρὴ περιμένειν δηλώσοντα ἡμῖν, ἀλλ’ ὁρᾶν πάρεστι ταῦτα.
(루키아노스, Phalaris, book 2 8:3)
καὶ ὃ μηδὲ πώποτε, ἀφ’ οὗ τὴν πόλιν οἰκοῦμεν καὶ ὁ Πύθιοσ χρᾷ καὶ ὁ τρίπουσ φθέγγεται καὶ ἡ ἱέρεια ἐμπνεῖται, γεγένηται παρ’ ἡμῖν, νῦν καταστησώμεθα, κρίνεσθαι καὶ ἐξετάζεσθαι τοὺσ ἀνατιθέντασ;
(루키아노스, Phalaris, book 2 12:3)
τόπουσ δ’ ἐν αὐτῇ εἶναι κατὰ τὰ ἔγκοιλα αὐτῆσ κύκλῳ περὶ ὅλην πολλούσ, τοὺσ μὲν βαθυτέρουσ καὶ ἀναπεπταμένουσ μᾶλλον ἢ ἐν ᾧ ἡμεῖσ οἰκοῦμεν, τοὺσ δὲ βαθυτέρουσ ὄντασ τὸ χάσμα αὐτοὺσ ἔλαττον ἔχειν τοῦ παρ’ ἡμῖν τόπου, ἔστι δ’ οὓσ καὶ βραχυτέρουσ τῷ βάθει τοῦ ἐνθάδε εἶναι καὶ πλατυτέρουσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 895:2)
οὐ γὰρ Πέλοπεσ οὐδὲ Κάδμοι οὐδὲ Αἴγυπτοί τε καὶ Δαναοὶ οὐδὲ ἄλλοι πολλοὶ φύσει μὲν βάρβαροι ὄντεσ, νόμῳ δὲ Ἕλληνεσ, συνοικοῦσιν ἡμῖν, ἀλλ’ αὐτοὶ Ἕλληνεσ, οὐ μειξοβάρβαροι οἰκοῦμεν, ὅθεν καθαρὸν τὸ μῖσοσ ἐντέτηκε τῇ πόλει τῆσ ἀλλοτρίασ φύσεωσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 74:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION