Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ γὰρ ἄνθρωποσ οὐ μόνον πολιτικὸν ἀλλὰ καὶ οἰκονομικὸν ζῷον, καὶ οὐχ ὥσπερ τἆλλά ποτε συνδυάζεται καὶ τῷ τυχόντι καὶ θήλει καὶ ἄρρενι ἀλλ’ αἱ διὰ δύμον αὐλικόν, ἀλλὰ κοινωνικὸν ἄνθρωποσ ζῷον πρὸσ οὓσ φύσει συγγένεια ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 175:2)
τοῦτο γάρ ἐστι τὸ οἰκονομικὸν δίκαιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 94:2)
κατὰ μεταφορὰν δὲ καὶ ὁμοιότητα ἔστιν οὐκ αὐτῷ πρὸσ αὑτὸν δίκαιον ἀλλὰ τῶν αὐτοῦ τισίν, οὐ πᾶν δὲ δίκαιον ἀλλὰ τὸ δεσποτικὸν ἢ τὸ οἰκονομικόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 159:2)
ὅσοι μὲν οὖν οἰόνται πολιτικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ οἰκονομικὸν καὶ δεσποτικὸν εἶναι τὸν αὐτὸν οὐ καλῶσ λέγουσιν πλήθει γὰρ καὶ ὀλιγότητι νομίζουσι διαφέρειν ἀλλ’ οὐκ εἴδει τούτων ἕκαστον, οἱο͂ν ἂν μὲν ὀλίγων, δεσπότην, ἂν δὲ πλειόνων, οἰκονόμον, ἂν δ’ ἔτι πλειόνων, πολιτικὸν ἢ βασιλικόν, ὡσ οὐδὲν διαφέρουσαν μεγάλην οἰκίαν ἢ μικρὰν πόλιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 4:2)
Συμπόσιόν τε καὶ Οἰκονομικὸν καὶ Περὶ ἱππικῆσ καὶ Κυνηγετικὸν καὶ Ἱππαρχικόν, Ἀπολογίαν τε Σωκράτουσ καὶ Περὶ πόρων καὶ Ιἕρωνα ἢ Τυραννικόν, Ἀγησίλαόν τε καὶ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων Πολιτείαν, ἥν φησιν οὐκ εἶναι Ξενοφῶντοσ ὁ Μάγνησ Δημήτριοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 10:3)
τὸ μὲν οἰκονομικὸν ἐν τᾷ πραγματικῷ, τὸ δὲ συνθετικὸν ἐν τῷ λεκτικῷ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 51 2:1)
ἃ δ’ ἐλλιπέστερον κατεσκεύασε καὶ ἐφ’ οἷσ ἐγκαλοῦσιν αὐτῷ τινεσ, περὶ τὸ τεχνικώτερον μέροσ ἐστὶ τοῦ πραγματικοῦ, τὸ λεγόμενον μὲν οἰκονομικόν, ἐν ἁπάσαισ δὲ γραφαῖσ ἐπιζητούμενον, ἐάν τε φιλοσόφουσ προέληταί τισ ὑποθέσεισ ἐάν τε ῥητορικάσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 91)
ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδεσ, τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ θυμικὸν εὐδιάλλακτον, τὸ δ’ ἐρωτικὸν σῶφρον, τὸ δ’ ἀνειμένον οὐκ ἀργόν, τὸ δ’ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύθητον, τίσ ἔμειξε πολέμοισ ἑορτάσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 1:1)
ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδεσ τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ θυμικὸν εὐδιάλλακτον, τὸ δ’ ἐρωτικὸν σῶφρον, τὸ δ’ ἀνειμένον οὐκ ἀργόν, τὸ δ’ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύθητον.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 3:2)
τεκτονικὸν μὲν γὰρ ἢ χαλκευτικὸν ἢ γεωργικὸν ἢ ἀνθρώπων ἀρχικὸν ἢ τῶν τοιούτων ἔργων ἐξεταστικὸν ἢ λογιστικὸν ἢ οἰκονομικὸν ἢ στρατηγικὸν γενέσθαι, πάντα τὰ τοιαῦτα μαθήματα καὶ ἀνθρώπου γνώμῃ αἱρετὰ ἐνόμιζεν εἶναι·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 1 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION