Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐκ ἔστι τούτῳ λοιπὸν οὐκ οἰκία, οὐ συνοικία, οὐ συνοικία, οὐ χωρίον, οὐκ οἰκέται, οὐ δάνεισμα, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲν ἀφ’ ὧν ἄνθρωποι μὴ κακοῦργοι ζῶσιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 105 1:2)
πότερον τὴν ἡλικίαν ἣν ἔχων οἴχεται καὶ τὴν ἀνδρείαν ἣ κέκρυπται κακῶσ, ἢ τὴν σωφροσύνην ἧσ οὐδ’ ἂν παράδειγμα ῥᾳδίωσ εὑρ́οι τισ, ἢ τὰσ ἐλπίδασ ὧν στέρεται μὲν αὐτὸσ, στέρονται δὲ οἰκέται καὶ φίλοι καὶ πόλισ καὶ πᾶν ὅσον εἰσ τὴν νῦν Ἀσίαν τελεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 1:4)
οἰκέται δ’ αὐτομολοῦσιν ὁσημέραι, τοσούτοισ δὲ τοῖσ πᾶσιν ἐλάττουσ γεγόναμεν, ὅσοισ ἱκανῶσ ἡ μεγίστη μεθ’ ἡμᾶσ πόλισ κατεσκεύαστο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 3:10)
νῆεσ μὲν διάβροχοι, ναῦται δὲ ἀτακτοῦσι, χρήματα δ’ ἔρρει, τῶν δὲ ἐμπόρων οἱ πλείουσ μεθεστᾶσιν, οἰκέται δ’ αὐτομολοῦσιν, ἐφορμοῦσι δ’ οἱ πολέμιοι, μάχῃ δ’ ἡττήμεθα, τῶν δὲ ἐπιτηδείων ἡ κομιδὴ παρ’ αὐτὰσ τὰσ χεῖρασ τῶν πολεμίων, ἀφέστηκε δ’ ἡ Σικελία, Γύλιπποσ δ’ οἴχεται δυνάμεισ ἄξων ἑτέρασ, πεπράγαμεν δ’ εὐχῆσ τε ἔξω καὶ πέρα προσδοκίασ, ὑπὸ μὲν γὰρ τῶν καταφρονούμεθα, πρὸσ δὲ τοὺσ διαβεβλήμεθα, οἱ δ’ ἀσθενέστατοι μόνοι λειπόμενοι φίλοι τοῦ μηδενὸσ ἄξιοι τῇ χρείᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 4:5)
συνενήνεκτό τε εἰσ ταυτὸν νεκροὶ, βωμοὶ, στέγαι, κόνισ, αἷμα, ἔπιπλα, ὄροφοι, θεμέλια, οἰκέται, δεσπόται, μέλη σωμάτων, εἰκόνεσ, σφαγαὶ, τάφοι, δεῖπνα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 7:5)
εἰ γὰρ μὴ προστησόμεθα μήτε πολλῶν μήτε ὀλίγων, μήτε οἰκίασ μήτε ἡμῶν αὐτῶν, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, μηδὲ κινήσει μηδένα ἡμῶν μήτε χρεία πατρίδοσ μήτε ἑστία πατρῴα μήτ’ οἰκέται ὁρῶντεσ εἰσ ἡμᾶσ μήτ’ ἄλλο τῶν ἀνθρωπίνων μηδὲν, ἀλλ’ οὕτωσ φυγῇ φευξούμεθα τὰ πράγματα καὶ καθεδούμεθα ὥσπερ ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι, τῆσ γῆσ οὐδὲν προσαπτόμενοι, οὐδὲ φροντίζοντεσ οὐδενὸσ πράγματοσ, οὐδ’ ἂν προσαγγέλλῃ τισ ἡμῖν ἅπερ τῷ Μελεάγρῳ, ἄνδρασ μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ’ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνουσ τε γυναῖκασ, ἀλλὰ πάντα ταῦτα ἀνελευθερίαν καὶ ταπεινότητα εἶναι καταγνωσόμεθα, καὶ πρὸσ ἅπανθ’ ἡμῖν οὗτοσ ὁ λόγοσ ἀρκέσει, τὸ διακονεῖν ταῦτ’ εἶναι καὶ ὑπηρετεῖν καὶ τὸ ἀδικεῖσθαι κρεῖττον ἢ ἀδικεῖν, ἄλλο τι ἢ τῶν ἀψύχων ἐγγύτατα ζῆν λείπεται, καὶ τοῖσ κάμνουσι παραπλησίωσ, ὅταν αὐτοῖσ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἡσυχάζειν ἐπιταχθῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 38:8)
οἱ δ’ οἰκέται ῥέγκουσιν·
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 1:6)
ὅτε δὲ θέλοιεν ἀναλίσκειν, περιελόντεσ τὸν χρυσὸν ἅμα τοῖσ ἄλλοισ ἐξέβαλλον, ἵνα τῆσ μὲν πολυτελείασ οἱ φίλοι θεαταὶ γίνωνται, οἱ δ’ οἰκέται κύριοι, ἐπιλελησμένοι δ’ ἦσαν οὗτοι, ὡσ καὶ Δοῦρισ ἱστορεῖ, ὅτι καὶ Φίλιπποσ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ ποτήριον χρυσοῦν ὁλκὴν ἄγον πεντήκοντα δραχμὰσ κεκτημένοσ τοῦτο ἐλάμβανε κοιμώμενοσ ἀεὶ καὶ πρὸσ κεφαλὴν αὑτοῦ κατετίθετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 3:1)
"ὁρῶντεσ οὖν οἱ λοιποὶ οἰκέται τοὺσ Χίουσ ἡδέωσ τὸ πρᾶγμα προσδεξαμένουσ πολλῷ ἔλαττον ἀπεδίδρασκον φοβούμενοι τὴν ἐκείνου κρίσιν καὶ οἱ ὄντεσ δὲ μετ’ αὐτοῦ δραπέται πολὺ μᾶλλον ἐφοβοῦντο ἐκεῖνον ἢ τοὺσ ἰδίουσ αὑτῶν δεσπότασ καὶ πάντ’ αὐτῷ τὰ δέοντ’ ἐποίουν, πειθαρχοῦντεσ ὡσ ἂν στρατηγῷ, ἐτιμωρεῖτό τε γὰρ τοὺσ ἀτακτοῦντασ καὶ οὐθενὶ ἐπέτρεπε συλᾶν ἀγρὸν οὐδ’ ἄλλο ἀδικεῖν οὐδὲ ἓν ἄνευ τῆσ αὑτοῦ γνώμησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:70)
καὶ κατεργασάμενοσ τὴν ἀργυρῖτιν, ἣν οἱ ἐμοὶ οἰκέται ἠργάσαντο, καὶ ἔχων τὸ ἀργύριον τὸ ἐκ ταύτησ τῆσ ἀργυρίτιδοσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 45:1)
μισθωτοὶ ἢ οἰκέται;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 62:6)
χρῆν γὰρ αὐτόν, εἰ μὲν οἰκέται ἤνεγκαν, τοὺσ κομίσαντασ παραδιδόναι, εἰ δὲ μισθωτοί, τὸν ὑποδεξάμενον καὶ ἀποστησάμενον τὸν χαλκὸν τῶν οἰκετῶν τῶν ἡμετέρων, τοῦτον ἐξαιτεῖν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 63:2)
οὐ γὰρ δήπου ἄνευ γε σταθμοῦ ἔμελλεν οὔτε ὁ ὑποτιθέμενοσ <παραλήψεσθαι> οὔθ’ ὁ ὑποτιθεὶσ τὸν χαλκὸν παραδώσειν, οὐδ’ αὖ ὁ πατὴρ ἔμελλεν αὐτὸσ οὔτε οἴσειν τὸν χαλκὸν οὔτε στήσεσθαι, ἀλλ’ οἰκέται ἦσαν αὐτῷ, οἳ τὰ ἐνέχυρα τῶν δανεισμάτων παρελάμβανον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 63:3)
ἐν δὲ τῇ ἐμῇ ἀποδημίᾳ ἀποδιδράσκουσιν αὐτὸν οἰκέται τρεῖσ ἐξ ἀγροῦ παρὰ τούτου, οἱ μὲν δύο ὧν ἐγὼ ἔδωκα αὐτῷ, ὁ δὲ εἷσ ὧν αὐτὸσ ἐκτήσατο.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 8:1)
Χιωνίδησ Ξυπεταιών, Εὐθετίων Κυδαθηναιεὺσ μαρτυροῦσι κληθῆναι ὑπὸ Χαβρίου ἐπὶ δεῖπνον, ὅτε τὰ ἐπινίκια εἱστία Χαβρίασ τῆσ νίκησ τοῦ ἁρ́ματοσ, καὶ ἑστιᾶσθαι ἐπὶ Κωλιάδι, καὶ εἰδέναι Φρυνίωνα παρόντα ἐν τῷ δείπνῳ τούτῳ ἔχοντα Νέαιραν τὴν νυνὶ ἀγωνιζομένην, καὶ καθεύδειν σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ Φρυνίωνα καὶ Νέαιραν, καὶ αἰσθάνεσθαι αὐτοὶ ἀνισταμένουσ τῆσ νυκτὸσ πρὸσ Νέαιραν ἄλλουσ τε καὶ τῶν διακόνων τινάσ, οἳ ἦσαν Χαβρίου οἰκέται.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 53:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION