Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔχων γὰρ ὅπλα τε καὶ ἵππουσ παρὰ Ἄρεοσ ἆθλον ἐτίθει τοῖσ μνηστῆρσι τὸν γάμον, καὶ τὸν μνηστευόμενον ἔδει ἀναλαβόντα τὴν Ἱπποδάμειαν εἰσ τὸ οἰκεῖον ἁρ́μα φεύγειν ἄχρι τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ, τὸν δὲ Οἰνόμαον εὐθέωσ διώκειν καθωπλισμένον καὶ καταλαβόντα κτείνειν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 5:1)
Οὕτω μὲν ἀλλήλοισ ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε καὶ φιλοτιμούμενοι, σφίσι μᾶλλον ἢ τοῖσ στρατηγοῖσ οἰκεῖον ἡγούμενοι τόδε ἔργον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 5:1)
ἄπιστοσ γὰρ δὴ διὰ ταῦτα ἀθρόωσ ἕκαστοσ ἐσ τὸν οἰκεῖον ἐγίγνετο καὶ τὸ σφέτερον κέρδοσ τοῦ πρὸσ αὐτὸν ἐλέου προυτίθει·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 3 3:3)
καὶ αὐτίκα, ὅσοι τοῦ πατρὸσ ἢ τοῦ ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότεσ ἠλῶντο, ὡσ ἐσ οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων ἐκ Λιβύησ ἀφίκετ’ αὐτῷ, ἀφῃρημένοσ τὰ πατρῷα, ὥσ μοι προείρηται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 1:4)
ὥστε πλήθει μὲν ἀνδρῶν καὶ θράσει καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ ὅπλοισ καὶ παρασκευῇ λαμπροτάτην ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ ἐσ πολλὰσ ἡμέρασ, οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀλλὰ ταῖσ ἀγοραῖσ προεκτρύχειν τοὺσ πολεμίουσ, αὐτοὶ μὲν ἔχοντεσ Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ ἐγγίονοσ πάντα διὰ θαλάσσησ ποριζόμενοι, τοῖσ δὲ πολεμίοισ οὐδὲν ὂν δαψιλὲσ οὐδὲ οἰκεῖον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14 2:6)
ἐχώρουν δὲ καὶ οἱ κατοικιζόμενοι τῶν στρατιωτῶν ἐσ τὸν Καίσαρα, ὡσ ἐσ οἰκεῖον ἤδη πόλεμον ὑπὲρ σφῶν ἑκάτεροι διαρούμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 10:7)
Ὧν ὁ στρατὸσ ὁ τοῦ Καίσαροσ αἰσθανόμενοι πρέσβεισ εἵλοντο τοὺσ αὐτοὺσ ἐσ ἀμφοτέρουσ, οἳ τὰ μὲν ἐγκλήματα αὐτῶν ἐπέσχον ὡσ οὐ κρῖναι σφίσιν, ἀλλὰ διαλλάξαι μόνον ᾑρημένοι, σφίσι δ’ αὐτοῖσ προσελόμενοι Κοκκήιον μὲν ὡσ οἰκεῖον ἀμφοῖν, ἐκ δὲ τῶν Ἀντωνίου Πολλίωνα καὶ Μαικήναν ἐκ τῶν Καίσαροσ, ἔγνωσαν Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀμνηστίαν εἶναι τῶν γεγονότων καὶ φιλίαν ἐσ τὸ μέλλον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 7 5:1)
Μουμμίου δ’ αὐτὸν ἀτάκτωσ διώκοντοσ ἐπιστραφεὶσ ἔκτεινεν ἐσ ἐννακισχιλίουσ, καὶ τήν τε λείαν τὴν ἡρπασμένην καὶ τὸ οἰκεῖον στρατόπεδον ἀνεσώσατο, καὶ τὸ Ῥωμαίων προσέλαβέ τε, καὶ διήρπασεν ὅπλα καὶ σημεῖα πολλά, ἅπερ οἱ βάρβαροι κατὰ τὴν Κελτιβηρίαν ὅλην περιφέροντεσ ἐπετώθαζον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:5)
Καὶ ἡ πόλισ ἐθορυβήθη θόρυβον οἱο͂ν οὐ πρότερον, οἰκεῖον μὲν οὐδὲν ἔχοντεσ ἱκανόν ὁ̔̀ γὰρ εἶχον, ἐν Καμπανίᾳ τότε ἦν̓, πολεμίου δὲ στρατοῦ τοσοῦδε σφίσιν ἐπιστάντοσ ἄφνω, καὶ στρατηγοῦ δι’ ἀρετὴν καὶ εὐτυχίαν ἀμάχου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:1)
Καὶ ὁ μὲν ἐν τούτοισ ἦν, ἐν δὲ Ῥώμη γίγνονται μὲν ὕπατοι Λικίνιόσ τε Κράσσοσ καὶ Πόπλιοσ Σκιπίων ὁ λαβὼν Ἰβηρίαν, τούτων δὲ Κράσσοσ μὲν ἀντεστρατοπέδευσεν Ἀννιβᾳ περὶ Ιἀπυγίαν, Σκιπίων δὲ τὸν δῆμον ἐδίδασκεν οὔ ποτε Καρχηδονίουσ οὐδ’ Ἀννίβαν ἀποστήσεσθαι σφίσιν ἐνοχλοῦντασ ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν, εἰ μὴ Ῥωμαίων στρατὸσ ἐσ Λιβύην διέλθοι καὶ κίνδυνον αὐτοῖσ ἐπιστήσειεν οἰκεῖον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 1:1)
Μιθριδάτῃ δὲ τὸ μὲν οἰκεῖον ἦν μυριάδεσ πεζῶν πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἱππεῖσ τετρακισμύριοι, καὶ νῆεσ κατάφρακτοι τριακόσιαι, δίκροτα δὲ ἑκατόν, καὶ ἡ ἄλλη παρασκευὴ τούτων κατὰ λόγον, στρατηγοὶ δὲ Νεοπτόλεμόσ τε καὶ Ἀρχέλαοσ, ἀλλήλων ἀδελφώ, καὶ τοῖσ πλείστοισ αὐτὸσ παρεγίγνετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 3:6)
τὸ δ’ ἔργον αὐτοῖσ ἐφαίνετο μέγα καὶ δυσχερέσ, ἐξελεῖν τοσάδε στρατόπεδα ἀνδρῶν ναυτικῶν, μεμερισμένα μὲν ἐσ πᾶσαν ἐν κύκλῳ γῆν καὶ θάλασσαν, κοῦφα δὲ ταῖσ κατασκευαῖσ ἐσ τὸ ὑποφεύγειν, οὐκ ἐκ πατρίδων ἢ φανερᾶσ χώρασ ὁρμώμενα, οὐδ’ οἰκεῖον οὐδὲν ἢ ἴδιον ἀλλ’ ἀεὶ τὸ προστυχὸν ἔχοντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:14)
ἡλικίαι δὲ, παῖδεσ μὲν συνεχὲσ, ἀλλ’ οὐ μᾶλλον θνήσκου σι, ὅτι ξύνηθεσ καὶ οἰκεῖον πάθοσ· νέοι δὲ τουτέων ἧσσον πάσχουσι, μᾶλλον δὲ θνήσκουσι, ἀκμάζοντεσ ἥκιστα· γέροντεσ δὲ πάντων μᾶλλον καὶ πάσχουσι καὶ θνήσκου σι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.33)
ἀλλὰ γὰρ τῆσ καρδίησ γειτόνη μα καίριόν ἐστι ὁ στόμαχοσ, ἐξ οὗπερ ἕλκει ἡ καρδίη οἰκεῖον ἢ ἀξύμφορον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.99)
Κοιλίη, σπλάγχνον πεπτήριον, κάμνει τὴν πέψιν, ὁκότε διάρροια τὸν ἄνθρωπον ἴσχει· καὶ ἔστιν ὑγρῆσ τροφῆσ ἀπέπτου ἡ διάρροια· ἀλλ’ ἢν μὴ ἐπὶ σχεδίου τῆσ αἰτίησ γίγνοιτο τόδε ἐσ μίην ἢ δευτέρην ἡμέρην μούνην, πρὸσ δὲ καὶ ὅλοσ ὁ ἄνθρωποσ ἀσθενέει, ἀτροφίῃ τοῦ σκήνεοσ, χρονίη νοῦσοσ ἡ κοιλιακ ὴ γίγνεται, ἀτονίῃ τοῦ πέσσοντοσ θερμοῦ, καὶ ψύξι τῆσ κοιλίησ · εὖτε λύεται μὲν ἐσ θερμὸν ἡ τροφή· ἀλλ’ οὐκ ἐκπέσσει θερμὸν, οὐδὲ ἐσ χυμὸν οἰκεῖον τρέπει, ἡμιτελέα δὲ λείπει ἀδρανείῃ τοῦ τέλεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.163)

SEARCH

MENU NAVIGATION