Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα δὲ μὴ διατρίβω, πρῶτον μὲν κάλει μοι τοὺσ εἰδότασ Τίμαρχον τουτονὶ διαιτώμενον ἐν τῇ Μισγόλα οἰκίᾳ, ἔπειτα τὴν Φαίδρου μαρτυρίαν ἀναγίγνωσκε, τελευταίαν δέ μοι λαβὲ τὴν αὐτοῦ Μισγόλα μαρτυρίαν, ἐὰν ἄρα καὶ τοὺσ θεοὺσ δεδιὼσ καὶ τοὺσ συνειδότασ αἰσχυνόμενοσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ πολίτασ καὶ ὑμᾶσ τοὺσ δικαστὰσ ἐθελήσῃ τἀληθῆ μαρτυρεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 501)
ἀλλ’ οὐκ ἔστι τούτῳ λοιπὸν οὐκ οἰκία, οὐ συνοικία, οὐ συνοικία, οὐ χωρίον, οὐκ οἰκέται, οὐ δάνεισμα, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲν ἀφ’ ὧν ἄνθρωποι μὴ κακοῦργοι ζῶσιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 105 1:2)
ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνον τὸν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἀναρρηθέντα στέφανον οὐδεὶσ καθιεροῖ, ἀλλ’ ἔξεστι κεκτῆσθαι, ἵνα μὴ μόνον αὐτόσ, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐξ ἐκείνου, ἔχοντεσ ἐν τῇ οἰκία τὸ ὑπόμνημα, μηδέποτε κακοὶ τὴν ψυχὴν εἰσ τὸν δῆμον γίγνωνται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 471)
οὗτόσ ποτε ὁ νεανίσκοσ ἑτέρων τὴν ὄψιν διαφέρων γενόμενοσ ᾤκησε πολὺν χρόνον ἐν τῇ Δημοσθένουσ οἰκίᾳ, ὅ τι δὲ πάσχων ἢ πράττων, ἀμφίβολοσ ἡ αἰτία, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶσ εὔσχημον ἐμοὶ λέγειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1622)
Ἀλκιβιάδην δὲ τὸν στρατηγὸν ἀποδείξω ὑμῖν τὰ μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ’ ἑτέρων, καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν <ᾧ> ἐγὼ κελεύω, θεράπων ὑμῖν ἑνὸσ τῶν ἐνθάδε ἀνδρῶν ἀμύητοσ ὢν ἐρεῖ τὰ μυστήρια·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 20:3)
ἐπεὶ δὲ ἐψηφίσαντο αὐτῷ τὴν ἄδειαν, ἔλεγεν ὅτι ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Πουλυτίωνοσ γίγνοιτο μυστήρια·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 21:4)
οἶσθα οὖν μηνύσαντα Ἀνδρόμαχον τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Πουλυτίωνοσ γιγνόμενα;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 28:1)
ἡ γυνὴ Ἀλκμεωνίδου, γενομένη δὲ καὶ Δάμωνοσ ‐ Ἀγαρίστη ὄνομα αὐτῇ ‐ αὕτη ἐμήνυσεν ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Χαρμίδου τῇ παρὰ τὸ Ὀλύμπιεῖον μυστήρια ποιεῖν Ἀλκιβιάδην καὶ Ἀξίοχον καὶ Ἀδείμαντον·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 36:2)
Λυδὸσ ὁ Φερεκλέουσ τοῦ Θημακέωσ ἐμήνυσε μυστήρια γίγνεσθαι ἐν τῇ οἰκίᾳ Φερεκλέουσ τοῦ δεσπότου τοῦ ἑαυτοῦ, ἐν Θημακῷ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 38:2)
Μάρτυρεσ φέρε δή, καὶ τὰ ὀνόματα ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἀνδρῶν ὧν ἀπέγραψεν, ἵν’ εἰδῆτε ὅσουσ μοι τῶν συγγενῶν ἀπώλλυεν, πρῶτον μὲν τὸν πατέρα, εἶτα δὲ τὸν κηδεστήν, τὸν μὲν συνειδότα ἀποδεικνύσ, τοῦ δ’ ἐν τῇ οἰκίᾳ φάσκων τὴν σύνοδον γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 82:3)
ταύτῃ δὲ συνοικήσασ οὐδ’ ἐνιαυτὸν τὴν μητέρα αὐτῆσ ἔλαβε, καὶ συνῴκει ὁ πάντων σχετλιώτατοσ ἀνθρώπων τῇ μητρὶ καὶ τῇ θυγατρί, ἱερεὺσ ὢν τῆσ μητρὸσ καὶ τῆσ θυγατρόσ, καὶ εἶχεν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀμφοτέρασ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 200:3)
εἰ γὰρ μέμνησθε, ὅτε ἡ πόλισ ἦρχε τῶν Ἑλλήνων καὶ ηὐδαιμόνει μάλιστα, Ἱππόνικοσ δὲ ἦν πλουσιώτατοσ τῶν Ἑλλήνων, τότε μέντοι πάντεσ ἴστε ὅτι παρὰ τοῖσ παιδαρίοισ τοῖσ μικροτάτοισ καὶ τοῖσ γυναίοισ κληδὼν ἐν ἁπάσῃ τῇ πόλει κατεῖχεν, ὅτι Ἱππόνικοσ ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀλιτήριον τρέφει, ὃσ αὐτοῦ τὴν τράπεζαν ἀνατρέπει.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 210:2)
καίτοι οὐκ ὄνειδοσ ὑμῖν ἐστιν ἡ Ἀνδοκίδου καὶ Λεωγόρου οἰκία οὖσα, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τότ’ ἦν ὄνειδοσ, ὅτ’ ἐμοῦ φεύγοντοσ Κλεοφῶν αὐτὴν ὁ λυροποιὸσ ᾤκει.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 235:3)
οἳ πλείστασ μὲν στρατηγήσαντεσ στρατηγίασ πολλὰ τρόπαια τῶν πολεμίων καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑμῖν ἀπέδειξαν, πλείστασ δὲ ἄλλασ ἀρχὰσ ἄρξαντεσ καὶ χρήματα διαχειρίσαντεσ τὰ ὑμέτερα οὐδένα πώποτε ὦφλον, οὐδ’ ἡμάρτηται οὐδὲν οὔτε ἡμῖν εἰσ ὑμᾶσ οὔτε ὑμῖν εἰσ ἡμᾶσ, οἰκία δὲ πασῶν ἀρχαιοτάτη καὶ κοινοτάτη ἀεὶ τῷ δεομένῳ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 236:1)
ὅσσουσ Κρήτη τ’ ἐντὸσ ἔχει καὶ δῆμοσ Ἀθηνῶν νῆσόσ τ’ Αἰγίνη ναυσικλειτή τ’ Εὔβοια, Αἰγαί, Πειρεσίαι τε καὶ ἀγχιάλη Πεπάρηθοσ Θρηίκιόσ τ’ Ἀθόωσ καὶ Πηλίου ἄκρα κάρηνα Θρηικίη τε Σάμοσ Ἴδησ τ’ ὄρεα σκιόεντα, Σκῦροσ καὶ Φώκαια καὶ Αὐτοκάνησ ὄροσ αἰπύ, Ἴμβροσ τ’ εὐκτιμένη καὶ Λῆμνοσ ἀμιχθαλόεσσα Λέσβοσ τ’ ἠγαθέη, Μάκαροσ ἕδοσ Αἰολίωνοσ, καὶ Χίοσ, ἣ νήσων λιπαρωτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται, παιπαλόεισ τε Μίμασ καὶ Κωρύκου ἄκρα κάρηνα καὶ Κλάροσ αἰγλήεσσα καὶ Αἰσαγέησ ὄροσ αἰπὺ καὶ Σάμοσ ὑδρηλὴ Μυκάλησ τ’ αἰπεινὰ κάρηνα Μίλητόσ τε Κόωσ τε, πόλισ Μερόπων ἀνθρώπων, καὶ Κνίδοσ αἰπεινὴ καὶ Κάρπαθοσ ἠνεμόεσσα Νάξοσ τ’ ἠδὲ Πάροσ Ῥήναιά τε πετρήεσσα, τόσσον ἔπ’ ὠδίνουσα Ἑκηβόλον ἵκετο Λητώ, εἴ τίσ οἱ γαιέων υἱεῖ θέλοι οἰκία θέσθαι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION