Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀμυθάων μὲν οὖν οἰκῶν Πύλον Εἰδομένην γαμεῖ τὴν Φέρητοσ, καὶ γίνονται παῖδεσ αὐτῷ Βίασ καὶ Μελάμπουσ, ὃσ ἐπὶ τῶν χωρίων διατελῶν, οὔσησ πρὸ τῆσ οἰκήσεωσ αὐτοῦ δρυὸσ ἐν ᾗ φωλεὸσ ὄφεων ὑπῆρχεν, ἀποκτεινάντων τῶν θεραπόντων τοὺσ ὄφεισ τὰ μὲν ἑρπετὰ ξύλα συμφορήσασ ἔκαυσε, τοὺσ δὲ τῶν ὄφεων νεοσσοὺσ ἔθρεψεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 11:2)
αἱ γὰρ ἀπ’ αὐτῶν ἐπωνυμίαι σύμβολον οὖσαι τῆσ οἰκήσεωσ αὐτῶν ἅμα καὶ τῆσ σωτηρίασ εἰσίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:3)
ταῦτα δ’ ἦν ὥσπερ μελέται τῆσδε τῆσ οἰκήσεωσ ἐν ἄλλοισ φαυλοτέροισ πλάσμασι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 1:14)
ὁ δὲ πολίτησ οὐ τῷ οἰκεῖν που πολίτησ ἐστίν καὶ γὰρ μέτοικοι καὶ δοῦλοι κοινωνοῦσι τῆσ οἰκήσεωσ, οὐδ’ οἱ τῶν δικαίων μετέχοντεσ οὕτωσ ὥστε καὶ δίκην ὑπέχειν καὶ δικάζεσθαι τοῦτο γὰρ ὑπάρχει καὶ τοῖσ ἀπὸ συμβόλων κοινωνοῦσιν καὶ γὰρ ταῦτα τούτοισ ὑπάρχει·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 8:2)
’ τὴν γὰρ ἡμέραν ἀνηλιάζοντεσ αὐτό, τῆσ νυκτὸσ ἀπηθοῦντεσ τὸ παχύτατον τὸ λοιπὸν ἐξαιθριάζουσιν ἐν ὑδρίαισ κεραμέαισ ἐπὶ τῶν μετεωροτάτων μερῶν τῆσ οἰκήσεωσ, δι’ ὅλησ τε τῆσ νυκτὸσ δύο παῖδεσ ὕδατι τὰ τεύχη καταρραίνουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98 2:1)
ὡσ οὖν γίγνεται ἡ εἰρήνη ἡ ἐπὶ Φρασικλείδου ἄρχοντοσ καὶ ἡ μάχη ἡ ἐν Λεύκτροισ Θηβαίων καὶ Λακεδαιμονίων, τότε ἐπιδημήσαντα Στέφανον τουτονὶ εἰσ τὰ Μέγαρα καὶ καταγόμενον ὡσ αὐτὴν ἑταίραν οὖσαν καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, διηγησαμένη πάντα τὰ πεπραγμένα καὶ τὴν ὕβριν τοῦ Φρυνίωνοσ, καὶ ἐπιδοῦσα ἃ ἐξῆλθεν ἔχουσα παρ’ αὐτοῦ, ἐπιθυμοῦσα μὲν τῆσ ἐνθάδε οἰκήσεωσ, φοβουμένη δὲ τὸν Φρυνίωνα διὰ τὸ ἠδικηκέναι μὲν αὐτή, ἐκεῖνον δὲ ὀργίλωσ ἔχειν αὐτῇ, σοβαρὸν δὲ καὶ ὀλίγωρον εἰδυῖα αὐτοῦ τὸν τρόπον ὄντα, προί̈σταται Στέφανον τουτονὶ αὑτῆσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 57:1)
ἐπεὶ δὲ δεῖται μὲν ἀλέασ ἡ γῆ ὥστε γεννῆσαι τὰ φυόμενα καὶ ὥστε αὐξῆσαι καὶ ὥστε ἐπιτελέσαι, δεῖται δὲ τὰζῷα καὶ σωτηρίασ ἕνεκα τῶν σωμάτων καὶ ἡδονῆσ τῆσ κατὰ φύσιν, δεόμεθα δὲ πάντων μάλιστα ἡμεῖσ, ἅτε πλείστησ χρῄζοντεσ βοηθείασ, θέροσ ἐποίησεν ἀεὶ μᾶλλον, ἐγγυτέρω προσιὼν τῆσ ἡμετέρασ οἰκήσεωσ, ἵνα πάντα μὲν φύσῃ, πάντα δὲ θρέψῃ, πάντα δὲ τελειώσῃ, θείαν δὲ καὶ θαυμαστὴν παράσχῃ τοῖσ ἀνθρώποισ εὐφροσύνην τε καὶ ἑορτήν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 85:1)
τοὺσ οὖν πρώτουσ τῶν ἀνθρώπων μηδενὸσ τῶν πρὸσ βίον χρησίμων εὑρημένου ἐπιπόνωσ διάγειν, γυμνοὺσ μὲν ἐσθῆτοσ ὄντασ, οἰκήσεωσ δὲ καὶ πυρὸσ ἀήθεισ, τροφῆσ δ’ ἡμέρου παντελῶσ ἀνεννοήτουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 8 5:1)
συναγαγὼν δὲ τοὺσ Ἀκαρνᾶνασ εἰσ κοινὴν ἐκκλησίαν καὶ διελθὼν ὅτι πόλεμον ἔχουσιν ὅμορον ἐκ παλαιῶν χρόνων, συνεβούλευεν ἐκ τῶν ἀνοχύρων καὶ μικρῶν χωρίων εἰσ ὀλίγασ πόλεισ μετοικῆσαι, ὅπωσ μὴ διεσπαρμένησ τῆσ οἰκήσεωσ ἀδυνατῶσιν ἀλλήλοισ βοηθεῖν καὶ πρὸσ τὰσ ἀπροσδοκήτουσ τῶν πολεμίων ἐπιθέσεισ δυσχερῶσ ἀθροίζωνται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 67 4:1)
καὶ διέμειναν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ οἰκήσεωσ οὐκέτι πρὸσ ἑτέρων ἐξελαθέντεσ, ὀνομάτων ἀλλαγαῖσ διτταῖσ οἱ αὐτοὶ ἄνθρωποι προσαγορευόμενοι, μέχρι μὲν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου τὴν ἀρχαίαν τῶν Ἀβοριγίνων ὀνομασίαν ἔτι σώζοντεσ, ἐπὶ δὲ Λατίνου βασιλέωσ, ὃσ κατὰ τὸν Ἰλιακὸν πόλεμον ἐδυνάστευε, Λατῖνοι ἀρξάμενοι καλεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 9 5:2)
Ῥωμύλου δὲ τὴν ἐπώνυμον αὑτοῦ πόλιν οἰκίσαντοσ ἑκκαίδεκα γενεαῖσ τῶν Τρωικῶν ὕστερον, ἣν νῦν ἔχουσιν ὀνομασίαν μεταλαβόντεσ, ἔθνοσ τε μέγιστον ἐξ ἐλαχίστου γενέσθαι σὺν χρόνῳ παρεσκεύασαν καὶ περιφανέστατον ἐξ ἀδηλοτάτου, τῶν τε δεομένων οἰκήσεωσ παρὰ σφίσι φιλανθρώπῳ ὑποδοχῇ καὶ πολιτείασ μεταδόσει τοῖσ μετὰ τοῦ γενναίου ἐν πολέμῳ κρατηθεῖσι, δούλων τε ὅσοι παρ’ αὐτοῖσ ἐλευθερωθεῖεν ἀστοῖσ εἶναι συγχωρήσει, τύχησ τε ἀνθρώπων οὐδεμιᾶσ εἰ μέλλοι τὸ κοινὸν ὠφελεῖν ἀπαξιώσει·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 9 6:1)
εὑρὼν δὲ χώραν πολλὴν μὲν εἰσ νομάσ, πολλὴν δὲ εἰσ ἀρότουσ εὔθετον, ἔρημον δὲ τὴν πλείστην καὶ οὐδὲ τὴν οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρασ τὸ βάρβαρον ἐκ μέρουσ τινὸσ αὐτῆσ ᾤκισε πόλεισ μικρὰσ καὶ συνεχεῖσ ἐπὶ τοῖσ ὄρεσιν, ὅσπερ ἦν τοῖσ παλαιοῖσ τρόποσ οἰκήσεωσ συνήθησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 12 1:1)
μνησθεῖσα δὲ τῆσ ἑῴου πρῶτον Ἰταλίασ, ἥ ἐστιν ἀπ’ ἄκρασ Ιἀπυγίασ μέχρι πορθμοῦ Σικελικοῦ, καὶ μετὰ τοῦτο τῆσ ἀντικρὺ ἁψαμένη Σικελίασ, ἐπὶ τὴν ἑσπέριον Ἰταλίαν αὖθισ ἀναστρέφει καὶ τὰ μέγιστα τῶν οἰκούντων τὴν παράλιον ταύτην ἐθνῶν διεξέρχεται, τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆσ Οἰνώτρων οἰκήσεωσ ποιησαμένη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 12 3:3)
μὲν οὖν ὑπὸ τῶν παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε καὶ μυθογράφων περί τε οἰκήσεωσ καὶ γένουσ τῶν Οἰνώτρων τοιαῦτά ἐστιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 13 2:1)
τοὺσ δὲ Οἰνώτρουσ τῆσ τ’ ἄλλησ Ἰταλίασ πολλὰ χωρία οἰόμαι κατασχεῖν, τὰ μὲν ἔρημα, τὰ δὲ φαύλωσ οἰκούμενα καταλαβόντασ, καὶ δὴ καὶ τῆσ Ὀμβρικῶν γῆσ ἐστιν ἣν ἀποτεμέσθαι, κληθῆναι δὲ Ἀβοριγῖνασ ἐπὶ τῆσ ἐν τοῖσ ὄρεσιν οἰκήσεωσ Ἀρκαδικὸν γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ἐν ὄρεσιν’, ὡσ ὑπερακρίουσ τινὰσ καὶ παραλίουσ Ἀθήνησιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 13 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION