헬라어 문장 내 검색 Language

"διαλύεται μὲν οὖν ταχέωσ, διότι πολλῶν καὶ μεγάλων ὄγκων εἰσενεχθέντων μετὰ μικρὸν χρόνον λαγαροὶ γινόμεθα καθ’ ὑπερβολήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 163)
διαπνεομένου γὰρ τοῦ σώματοσ ὑπ’ ἀκράτου καὶ τμητικῆσ φύσεωσ, καὶ τῆσ συγκρίσεωσ τῶν ὄγκων εἰσ ἀραίωμα συναγομένησ, ἔκλυσισ ἐπακολουθεῖ δυσβοήθητοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 47 3:2)
οὐκ αὐτὸν οὖν δεῖ νομίζειν τὸν ἀέρα ὑπὸ τῆσ προιεμένησ φωνῆσ ἢ καὶ τῶν ὁμογενῶν σχηματίζεσθαι‐‐πολλὴν γὰρ ἔνδειαν ἕξει τοῦτο πάσχων ὑπ’ ἐκείνησ, ‐‐ἀλλ’ εὐθὺσ τὴν γινομένην πληγὴν ἐν ἡμῖν, ὅταν φωνὴν ἀφίωμεν, τοιαύτην ἔκθλιψιν ὄγκων τινῶν ῥεύματοσ πνευματώδουσ ἀποτελεστικῶν ποιεῖσθαι, ἣ τὸ πάθοσ τὸ ἀκουστικὸν ἡμῖν παρασκευάζει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 53:2)
"Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ σχήματα καὶ τὰ χρώματα καὶ τὰ μεγέθη καὶ τὰ βάρη καὶ ὅσα ἄλλα κατηγορεῖται σώματοσ ὡσανεὶ συμβεβηκότα ἢ πᾶσιν ἢ τοῖσ ὁρατοῖσ καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν αὐτὴν γνωστά, οὔθ’ ὡσ καθ’ ἑαυτάσ εἰσι φύσεισ δοξαστέον‐‐οὐ γὰρ δυνατὸν ἐπινοῆσαι τοῦτο‐‐ οὔτε ὅλωσ ὡσ οὐκ εἰσίν, οὔθ’ ὡσ ἕτερ’ ἄττα προσυπάρχοντα τούτῳ ἀσώματα, οὔθ’ ὡσ μόρια τούτου, ἀλλ’ ὡσ τὸ ὅλον σῶμα καθόλου ἐκ τούτων πάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον, οὐχ οἱο͂ν δὲ εἶναι συμπεφορημένον‐ὥσπερ ὅταν ἐξ αὐτῶν τῶν ὄγκων μεῖζον ἄθροισμα συστῇ ἤτοι τῶν πρώτων ἢ τῶν τοῦ ὅλου μεγεθῶν τοῦδέ τινοσ ἐλαττόνων,‐‐ἀλλὰ μονον, ὡσ λέγω, ἐκ τούτων ἁπάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 68:2)
καὶ γὰρ ἐν τῷ ἄρτῳ κρέασ εἶναι καὶ ἐν τῷ λαχάνῳ ἄρτον, καὶ τῶν σωμάτων τῶν λοιπῶν ἐν πᾶσι διά τινων ἀδήλων πόρων [καὶ] ὄγκων εἰσκρινομένων καὶ συνατμιζομένων, ὡσ δῆλον ἐν τῷ Πυέστῃ ποιεῖ, εἴ γ’ αὐτοῦ αἱ τραγῳδίαι καὶ μὴ Φιλίσκου τοῦ Αἰγινήτου ἐκείνου γνωρίμου ἢ Πασιφῶντοσ τοῦ Λουκιανοῦ, ὅν φησι Φαβωρῖνοσ ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ μετὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ συγγράψαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 54:4)
τόν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην ἐκ τοιούτων λείων καὶ περιφερῶν ὄγκων συγκεκρίσθαι, καὶ τὴν ψυχὴν ὁμοίωσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 11:8)
ὁπόταν γὰρ ἀριθμῶν τριῶν εἴτε ὄγκων εἴτε δυνάμεων ὡντινωνοῦν ᾖ τὸ μέσον, ὅτιπερ τὸ πρῶτον πρὸσ αὐτό, τοῦτο αὐτὸ πρὸσ τὸ ἔσχατον, καὶ πάλιν αὖθισ, ὅτι τὸ ἔσχατον πρὸσ τὸ μέσον, τὸ μέσον πρὸσ τὸ πρῶτον, τότε τὸ μέσον μὲν πρῶτον καὶ ἔσχατον γιγνόμενον, τὸ δ’ ἔσχατον καὶ τὸ πρῶτον αὖ μέσα ἀμφότερα, πάνθ’ οὕτωσ ἐξ ἀνάγκησ τὰ αὐτὰ εἶναι συμβήσεται, τὰ αὐτὰ δὲ γενόμενα ἀλλήλοισ ἓν πάντα ἔσται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 88:3)
δὲ ἐκ μεγάλων καὶ ὁμαλῶν στασιμώτερον μὲν ἐκείνου καὶ βαρὺ πεπηγὸσ ὑπὸ ὁμαλότητόσ ἐστιν, ὑπὸ δὲ πυρὸσ εἰσιόντοσ καὶ διαλύοντοσ αὐτὸ τὴν ὁμαλότητα ἀποβάλλει, ταύτην δὲ ἀπολέσαν μετίσχει μᾶλλον κινήσεωσ, γενόμενον δὲ εὐκίνητον, ὑπὸ τοῦ πλησίον ἀέροσ ὠθούμενον καὶ κατατεινόμενον ἐπὶ γῆν, τήκεσθαι μὲν τὴν τῶν ὄγκων καθαίρεσιν, ῥοὴν δὲ τὴν κατάτασιν ἐπὶ γῆν ἐπωνυμίαν ἑκατέρου τοῦ πάθουσ ἔλαβεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 266:1)
τελευτησάντων δὲ γονέων ταφὴ μὲν ἡ σωφρονεστάτη καλλίστη, μήτε ὑπεραίροντα τῶν εἰθισμένων ὄγκων μήτ’ ἐλλείποντα ὧν οἱ προπάτορεσ τοὺσ ἑαυτῶν γεννητὰσ ἐτίθεσαν, τάσ τε αὖ κατ’ ἐνιαυτὸν τῶν ἤδη τέλοσ ἐχόντων ὡσαύτωσ ἐπιμελείασ τὰσ κόσμον φερούσασ ἀποδιδόναι·
(플라톤, Laws, book 4 82:1)
τοιούτων δὴ ὄγκων ἄλλα ἀλλήλων ἂν εἰή τἆλλα, εἰ ἑνὸσ μὴ ὄντοσ ἄλλα ἐστίν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 409:1)
Ἐμπεδοκλῆσ δ’ ἐκ μικροτέρων ὄγκων τὰ στοιχεῖα συγκρίνει, ἅπερ ἐστὶν ἐλάχιστα καὶ οἱονεὶ στοιχεῖα στοιχείων.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Περὶ μίξεωσ καὶ κράσεωσ. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION