Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ψελλιζομένῃ γὰρ ἐοίκεν ἡ πρώτη φιλοσοφία περὶ πάντων, ἅτε νέα τε καὶ κατ’ ἀρχὰσ οὖσα καὶ τὸ πρῶτον, ἐπεὶ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ ὀστοῦν τῷ λόγῳ φησὶν εἶναι, τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ τί ἦν εἶναι καὶ ἡ οὐσία τοῦ πράγματεσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 242:3)
διὰ τοῦτο γὰρ καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν ἔσται καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον καὶ οὐ διὰ τὴν ὕλην, ἣν ἐκεῖνοσ λέγει, πῦρ καὶ γῆν καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 244:1)
εἰ δὴ πάντα τὰ φυσικὰ ὁμοίωσ τῷ σιμῷ λέγονται, οἱο͂ν ῥὶσ ὀφθαλμὸσ πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν, ὅλωσ ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιόσ, ὅλωσ φυτόν οὐθενὸσ γὰρ ἄνευ κινήσεωσ ὁ λόγοσ αὐτῶν, ἀλλ’ ἀεὶ ἔχει ὕλην, δῆλον πῶσ δεῖ ἐν τοῖσ φυσικοῖσ τὸ τί ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, καὶ διότι καὶ περὶ ψυχῆσ ἐνίασ θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ, ὅση μὴ ἄνευ τῆσ ὕλησ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 12:1)
ἢ ὥσπερ λέγομεν, ἔστι μὲν ὥσ, ἔστι δ’ ὡσ οὔ, οἱο͂ν ἴσωσ τῶν αἰσθητῶν σωμάτων ὡσ μὲν εἶδοσ τὸ θερμὸν καὶ ἄλλον τρόπον τὸ ψυχρὸν ἡ στέρησισ, ὕλη δὲ τὸ δυνάμει ταῦτα πρῶτον καθ’ αὑτό, οὐσίαι δὲ ταῦτά τε καὶ τὰ ἐκ τούτων, ὧν ἀρχαὶ ταῦτα, ἢ εἴ τι ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ γίγνεται ἕν, οἱο͂ν σὰρξ ἢ ὀστοῦν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 34:1)
Μαρσύασ δέ φησι τὸ ἐν τῷ ἰσχίῳ ὀστοῦν καλεῖσθαι ἄλεισον καὶ κύλικα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 57 5:1)
καὶ μὴν τὸ πρὸσ ὀστοῦν φασι κρέασ εἶναι γλυκύ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 43 2:4)
μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν περὶ τὸν Ιὄλαον ἐλθόντεσ ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν, καὶ μηδὲν ὅλωσ ὀστοῦν εὑρόντεσ, ὑπέλαβον τὸν Ἡρακλέα τοῖσ χρησμοῖσ ἀκολούθωσ ἐξ ἀνθρώπων εἰσ θεοὺσ μεθεστάσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 38 5:1)
τὸ δ’ οὕτω κατασκευασθὲν ὅπλον πᾶν τὸ ὑποπεσὸν διαιρεῖ, ἀφ’ οὗπερ οὔτε θυρεὸσ οὔτε κράνοσ οὔτε ὀστοῦν ὑπομένει τὴν πληγὴν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ἀρετῆσ τοῦ σιδήρου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 33 4:3)
ἵνα μὲν γὰρ ὀστοῦν γένηται καὶ νεῦρον καὶ φλὲψ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον, ἀλλοιοῦσθαι χρὴ τὴν ὑποβεβλημένην οὐσίαν, ἐξ ἧσ γίγνεται τὸ ζῷον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 54)
ὀστοῦν δὴ καὶ χόνδρον καὶ νεῦρον καὶ ὑμένα καὶ σύνδεσμον καὶ φλέβα καὶ πάνθ’ ὅσα τοιαῦτα κατὰ τὴν πρώτην τοῦ ζῳού γένεσιν ἡ φύσισ ἀπεργάζεται δυνάμει χρωμένη καθόλου μὲν εἰπεῖν τῇ γεννητικῇ τε καὶ ἀλλοιωτικῇ, κατὰ μέροσ δὲ θερμαντικῇ τε καὶ ψυκτικῇ καὶ ξηραντικῇ καὶ ὑγραντικῇ καὶ ταῖσ ἐκ τῆσ τούτων κράσεωσ γενομέναισ, οἱο͂ν ὀστοποιητικῇ τε καὶ νευροποιητικῇ καὶ χονδροποιητικῇ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 611)
πῶσ οὖν ἐξ αἵματοσ ὀστοῦν ἄν ποτε γένοιτο μὴ παχυνθέντοσ γε πρότερον ἐπὶ πλεῖστον αὐτοῦ καὶ λευκανθέντοσ ἢ πῶσ ἐξ ἄρτου τὸ αἷμα μὴ κατὰ βραχὺ μὲν ἀποθεμένου τὴν λευκότητα, κατὰ βραχὺ δὲ λαμβάνοντοσ τὴν ἐρυθρότητα;
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 106)
ὀστοῦν δ’ ἵνα γένηται, πολλοῦ μὲν δεῖται χρόνου, πολλῆσ δ’ ἐργασίασ καὶ μεταβολῆσ τῷ αἵματι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 109)
ἡ φύσισ δ’ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ τὸ μὲν ὀστοῦ μέροσ ἅπαν ὀστοῦν ἀποτελεῖ, τὸ δὲ σαρκὸσ σάρκα, τὸ δὲ πιμελῆσ πιμελὴν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 310)
ὀστοῦν γὰρ καὶ ἀρτηρία καὶ φλὲψ καὶ νεῦρον καὶ χόνδροσ καὶ πιμελὴ καὶ ἀδὴν καὶ ὑμὴν καὶ μυελὸσ ἄναιμα μέν, ἐξ αἵματοσ δὲ γέγονε.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 317)
οἱο͂́ν τι καὶ οἱ κύνεσ πάσχουσιν ἐπειδάν τισ ὀστοῦν εἰσ μέσουσ αὐτοὺσ ἐμβάλῃ·
(루키아노스, Piscator, (no name) 36:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION