Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ ἐπὴν ὠμῶν ὅλον τὸ σῶμα πλησθῇ, καὶ ἡ ἐσ τὰ σιτία ὄρεξισ οἴχηται, καὶ τῆσ καχεξίησ ὧδε μέσφι στομάχου νεμομένησ, καὶ τοῦ πάθεοσ κορυφὴν ἴσχοντο σ ἤδη, οἰδαλέοι μὲν, ἀδρανέεσ δὲ, καὶ ἐσ πᾶσαν πρῆξιν ἄθυμοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.360)
ἡλικίη δὲ γῆρασ, οἷσι καὶ δίχα πάθεοσ διὰ τὸ τοῦ βίου τέλοσ, καὶ ἡ ὄρεξισ ἐσ τέρμα ἥκει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.162)
ἢν δὲ καὶ ἄλγοσ ἀρτίωσ ἐῄ τῶν μελέων, πολλόν τι ἐπικόπτει βαρύτερον, ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ πλανεύμενον· σιτίων ὄρεξισ οὐκ ἀγεννὴσ, ἄποιοσ ἡ γεῦσισ, οὐδὲ τερπνὸν ἡ ἐδωδὴ καὶ ἡ πόσισ· ἁπάντων δὲ ὑπ’ ἀχθηδόνοσ, μῖσοσ, ἀτροφίη, ἐπιθυμίη λυσσώδησ· κόποι αὐτόματοι, μελέων ἑκάστου ἰδέη βαρεῖα, καὶ τὸν ἄνθρωπον ἀχθέει καὶ τὰ σμικρὰ μέλεα· ἀτὰρ καὶ τὸ σῶμα πρὸσ ἅπαντα ἄχθεται, οὐ λουτροῖσι τέρπεται οὐκ ἀλουσίῃ, οὐ τροφῇ, οὐκ ἀσιτίῃ, οὐ κινήσι, οὐκ ἠρεμίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.386)
ἱκανὴ γὰρ αἰώρη, περίπατοι, γυμνασίη, φωνασκίη, τροφαὶ ἐσ πέψιν ἀγαθαὶ, ἀναμαχέσασθαι τὴν τοῦ στομάχου κακοσιτίην · ἀδύνατον δὲ τάδε καὶ ἀπεψίην λῦσαι μακρὴν, καὶ τὴν σκελετίην τοῦ σκήνεοσ εὐόγκον σάρκα ποιῆσαι· πολλὸν δὲ μέζον ἐπὶ τουτέων ἔστων αἱ τοῖσι κάμνουσι χάριτεσ, καὶ τὸ καθαρῶσ ἅπαν δρᾶν, καὶ τῇσι ἐπιθυμίῃσι ἕπεσθαι τὸν ἰητρὸν, μὴ μεγάλα βλάπτοντα· ἄριστον γὰρ τόδε, ἢν μὴ κάρτα ὠφελεύντων ὄρεξισ ἥκῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.48)
ἀλλὰ μὴν ἡ ὄρεξισ εἰσ τρία διαιρεῖται, εἰσ βούλησιν καὶ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 109:1)
οὐ γὰρ ἀεὶ ἡ ὄρεξισ καὶ ὁ λόγοσ συμφωνεῖ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 132:4)
μάλιστα δὲ λέγεται παρά τινων, καὶ ζητοῦντι δόξειε δ’ ἂν δυοῖν εἶναι θάτερον ἡ προαίρεσισ, ἤτοι δόξα ἢ ὄρεξισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 162:4)
ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔστιν ὄρεξισ φανερόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 163:2)
εἰ δὴ προαιρεῖται μὲν μηθεὶσ μὴ παρασκευασάμενοσ μηδὲ βουλευσάμενοσ, εἰ χεῖρον ἢ βέλτιον, βουλεύεται δὲ ὅσα ἐφ’ ἡμῖν ἐστι τῶν δυνατῶν καὶ εἶναι καὶ μὴ τῶν πρὸσ τὸ τέλοσ, δῆλον ὅτι ἡ προαίρεσισ μέν ἐστιν ὄρεξισ τῶν ἐφ’ αὑτῷ βουλευτική.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 181:3)
ἔστι δὲ τὸ αὑτοῦ αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ αὑτὸν γνωρίζειν αἱρετώτατον ἑκάστῳ, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ ζῆν πᾶσιν ἔμφυτοσ ἡ ὄρεξισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 230:4)
εἰ γάρ ἐστι φύσει ἡ δι’ ἐπιθυμίαν ἡδέοσ καὶ ἡ ὄρεξισ, φύσει γε ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν βαδίζοι ἂν πᾶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 31:1)
ἐκείνουσ μὲν τοίνυν εὐτυχεῖν διὰ φύσιν ἐνδέχεται ἡ γὰρ ὁρμὴ καὶ ὄρεξισ οὖσα οὗ ἔδει κατώρθωσεν, ὁ δὲ λογισμὸσ ἦν ἠλίθιοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 34:3)
ἔπειτα ἔσται ταῦτα ψυχὴ ἴσωσ καὶ σῶμα, ἢ νοῦσ καὶ ὄρεξισ καὶ σῶμα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 43:2)
ὄντοσ δὲ τοῦ προαιρετοῦ βουλευτοῦ ὀρεκτοῦ τῶν ἐφ’ ἡμῖν, καὶ ἡ προαίρεσισ ἂν εἰή βουλευτικὴ ὄρεξισ τῶν ἐφ’ ἡμῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 54:5)
κατ’ ἐπιθυμίαν γὰρ ζῶσι καὶ τὰ παιδία, καὶ μάλιστα ἐν τούτοισ ἡ τοῦ ἡδέοσ ὄρεξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 163:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION