Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φέρε δὴ καὶ τούτων βραχύ τι μνημονεύσωμεν, ἂν ἄρα ἀκούσαντεσ ὑφῆτε τοῦ φρονήματοσ ἀλλ’ ὁσονοῦν ‐ ἐκεῖνοι τοίνυν ἠγάπων, εἴ τιν’ ἔχοιεν τὸν προεστῶτα ἑαυτῶν, καὶ διετέλουν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι τοτὲ μὲν Ἀθηναίουσ εὐεργέτασ νομίζοντεσ ἐλευθεροῦντασ σφᾶσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων, πάλιν δὲ Λακεδαιμονίουσ ἀπ’ Ἀθηναίων, αὖθισ δ’ αὖ Φιλίππῳ καὶ Ἀλεξάνδρῳ διδόντεσ αὑτοὺσ ἀσμένωσ, οὕτω σφόδρα ἀσχόλωσ εἶχον πρὸσ τὸ πρωτεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:3)
καὶ οὐκ ἀγαπᾷσ τὸ τοῦ σοῦ Πρωταγόρου, εἰ καὶ καθ’ ὁσονοῦν προὐβίβασαν τοὺσ πολλοὺσ εἰσ τὸ βέλτιον, ἀλλ’ εἰ μὴ πάντ’ ἀνεγκλήτωσ ὁ δῆμοσ καὶ ὥσπερ ἂν εἷσ ἀνὴρ μετεχείρισε, τοῦτ’ ἤδη κατὰ τῶν προστατῶν ἐστί σοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:3)
οὐ γὰρ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ ἀμφισβητούμενον, ἀλλ’ εἰ τῷ ἐν ὁτῳοῦν καὶ ὁσονοῦν προέχοντι μὴ προσήκει λέγειν περὶ αὑτοῦ μηδὲ φρονεῖν, ἀλλ’ ἀποχρῆν ἐὰν οἱ συνειδότεσ ὦσιν, ἥκιστα πάντων ὑπὲρ αὑτοῦ προσήκει λέγειν τῷ Διί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:12)
εἴτ’ ὦ πρὸσ τοῦ Διὸσ τὸν μὲν δεῖνα τὸν γραφέα ἠξίουσ τοσαύτασ ὑπερβολὰσ περὶ αὑτοῦ λέγειν καὶ παρρησιάζεσθαι, ᾧ καὶ σιγῇ τὸ αὑτοῦ περαίνειν ἐκ τῆσ τέχνησ ἦν, ἄνθρωπον δὲ ἐν ὀλίγοισ ἐξεταζόμενον, οὐδὲν γὰρ ἄλλο λέγω τὰ νῦν περὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων, καὶ ὁσονοῦν παραφθέγξασθαι θαυμαστόν τί σοι καὶ δεινὸν κατεφάνη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:2)
ἢ πρὸσ θεῶν λούσασθαι μὲν κέρδοσ ἐστὶ ζῶντα, ὃ καὶ τελευτήσαντα μενεῖ δήπουθεν, λόγων δὲ ὧν εἴργεσθαι μετὰ τὴν τελευτὴν ἀνάγκη, τούτων ζῶντα ἀπολαῦσαι, καὶ αὐτὸν λέγοντα καὶ ἑτέρῳ παρόντα, ἀηδία, καὶ τῇ μὲν ἑταίρᾳ συγγενέσθαι κεφάλαιον εὐδαιμονίασ, ἀνδρὶ δὲ τῷ πρώτῳ τῶν Ἑλλήνων συγγενέσθαι καὶ ὁσονοῦν εἰσ κατάραν τελεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION