헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπορῶ δ’ ὁπόθεν χρὴ πρῶτον ἄρξασθαι, διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τῆσ κατηγορίασ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 72)
ἠδ’ ὁπόθεν μετὰ γαῖαν ἑὴν καὶ δώματ’ ἰόντεσ αὔτωσ ἱδρύνθησαν ἐφέστιοι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 12:17)
Καρχηδονίων δ’ οἱ στρατηγοὶ δύο ὄντε λοιπὼ καὶ δύο Ἀσδρούβα, ὁ μὲν τοῦ Ἀμίλχαροσ πορρωτάτω παρὰ Κελτίβηρσιν ἐξενολόγει, ὁ δὲ τοῦ Γέσκωνοσ ἐσ μὲν τὰσ πόλεισ τὰσ ἔτι βεβαίουσ περιέπεμπεν, ἀξιῶν Καρχηδονίοισ ἐμμένειν ὡσ στρατιᾶσ ἐλευσομένησ αὐτίκα ἀπείρου τὸ πλῆθοσ, Μάγωνα δ’ ἕτερον ἐσ τὰ πλησίον περιέπεμπε ξενολογεῖν ὁπόθεν δυνηθείη, καὶ αὐτὸσ ἐσ τὴν Λέρσα γῆν τῶν ἀφισταμένων ἐνέβαλε, καί τινα αὐτῶν πόλιν ἔμελλε πολιορκήσειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:3)
πάντων τε ὡσ ἐν τοσῷδε πλήθει θλιβομένων, καὶ τὸ ἀκριβὲσ οὐκ εἰδότων, ὁπόθεν ἡ ἧσσα αὐτοῖσ ἄρχοιτο, πολὺσ ἦν φόνοσ, οὐδενὸσ σκυλεύοντοσ οὐδέν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 7:14)
εἶτα κἀκείνοισ μὲν ἀρχαῖόν ἐστι, μηδὲν τοῦ κοινοῦ τῆσ Ἑλλάδοσ φροντίζειν, ἀλλ’ ὁπόθεν τι πλέον σχήσουσι, τοῦτο μόνον καθορᾶν, ὑμῖν δὲ προστάταισ τῶν κοινῶν δικαίων οὖσι καὶ ὑπειλημμένοισ οὐκ ἔνεστι παρορᾶν τὰ τοιαῦτα ὀργῆσ ἰδίασ ἕνεκα ἢ μέμψεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 3:8)
"ἐνθυμήθητι γὰρ ὁπόθεν ὁ ἥλιοσ ἀνίσχει καὶ ὅπου δύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 107:2)
καὶ περὶ Μερόην γέ φασιν ὑείν, καὶ εἰ τοῦτ’ ἦν αἴτιον τῆσ ἀναβάσεωσ, οὐκ ἂν ἐλάνθανε δή που τοὺσ αὐτοὺσ ὁρῶντασ καὶ προσοικοῦντασ, οὐδ’ ἂν ἐζητεῖτο ὑπ’ αὐτῶν ἐκείνων ὁπόθεν κατέρχεται, ἀλλ’ ἦν ἂν φανερὸσ αὐτόθεν αὐξανόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:10)
πάντωσ δ’ αὐτὸν θρέψω γ’ὼ καὶ θεραπεύσω, ἐξευρίσκων εὖ καὶ μιαρῶσ ὁπόθεν τὸ τριώβολον ἕξει.
(아리스토텔레스, Agon, Epirrheme 1:6)
ἀλλ’ οὐ λαγῷ’ ἕξεισ ὁπόθεν δῷσ, ἀλλ’ ἐγώ.
(아리스토텔레스, Episode 1:2)
ἦ πολλάκισ ἐννυχίαισι φροντίσι συγγεγένημαι, καὶ διεζήτηχ’ ὁπόθεν ποτὲ φαύλωσ ἐσθίει Κλεώνυμοσ.
(아리스토텔레스, Parabasis, antistrophe1)
λέγειν ἐχρῆν ὁπόθεν πότ’ εἶ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 1:11)
ὁπόθεν;
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene25)
ἐγὼ γὰρ τὸν χειροτέχνην ὥσπερ δέσποιν’ ἐπαναγκάζουσα κάθημαι διὰ τὴν χρείαν καὶ τὴν πενίαν ζητεῖν ὁπόθεν βίον ἕξει.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme32)
τουτὶ μέντοι θαυμαστόν, ὁπόθεν ηὑρέθη τὸ χρῆμα, χἤτισ ἐξέθρεψε χώρα τήνδε τὴν θρασεῖαν οὕτω.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, antistrophe 11)
ἀπαπαῖ φεῦ, <ἀπαπαῖ φεῦ,> μὰ Δί’ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ’ ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσται.
(아리스토파네스, Wasps, Parodos, antistrophe 23)

SEARCH

MENU NAVIGATION