Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ οὖν εὐξάμεθά τε καὶ οὐκ ἂν ἄλλωσ ταῦτα ἔχοι, δεῖ δὴ ὥσπερ τῶν ἀθλητῶν τοὺσ ἀπογράψαντασ ἑαυτοὺσ μὴ ἀναχωρεῖν, ἀλλ’ ὁμόσε ἰέναι καὶ πειρᾶσθαι τοῦ ἀγωνίσματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:6)
πάντεσ γὰρ ὡσ εἰσ πατρίδα αὑτῶν κομίζονται καὶ οὐδεὶσ οὕτωσ ἀγνώμων οὐδ’ οὕτωσ σφόδρα ὁμόσε τοῖσ φανεροῖσ ἰὼν, ὅστισ οὐκ ἂν συγχωρήσειε ταμιεῖόν τε κοινὸν τῆσ Ἀσίασ εἶναι τὴν πόλιν καὶ τῆσ χρείασ καταφυγήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:7)
χρὴ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μάλιστα χρὴ τὰ τοιαῦθ’ οὕτωσ περαίνειν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον αἱρεῖσθαι νομοθετεῖν, καὶ τὸν μὴ ταύτῃ γε παρεσκευασμένον, ἀλλ’ ὁμόσε χωροῦντα πρῶτοσ ἔγωγ’ αὐτὸσ ἕλοιμ’ ἂν παρανόμων, ὅτι μὴ συνίδοι τὸ δέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:1)
ἡ δ’ ἀληθὴσ οὔτε αὕτη οὔτ’ ἐκείνων οὐδεμία, ἀλλὰ ὁμοία μέν, ὥσπερ καὶ ἡ τῶν θηρίων, ἃ διὰ τὸν θυμὸν ὁμόσε τῇ πληγῇ φέρεται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 49:3)
ἔδοξε γὰρ αὐτοῖσ πάντ’ ἔσεσθαι ἓν τὰ ὄντα, αὐτὸ τὸ ὄν, εἰ μή τισ λύσει καὶ ὁμόσε βαδιεῖται τῷ Παρμενίδου λόγῳ "οὐ γὰρ μήποτε τοῦτο δαμῇ, εἶναι μὴ ἐόντα," ἀλλ’ ἀνάγκη εἶναι τὸ μὴ ὂν δεῖξαι ὅτι ἔστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 38:2)
ὁμόσε χωρῶμεν αὐταῖσ ὦ Σκύθαι ξυνταξάμενοι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:10)
ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν ὑμετέρων πολιτῶν τινὲσ παραγενόμενοι ἀπὸ ταὐτομάτου συνεβούλευον ἡμῖν τὸ μὲν διδόμενον λαμβάνειν, περὶ δὲ τῶν ἀντιλεγομένων κρίνεσθαι, τοὺσ δὲ εἰσ Ῥόδον τόκουσ μὴ καθομολογεῖν τέωσ ἂν κριθῶμεν, ἡμεῖσ μὲν ταῦτα συνεχωροῦμεν, οὐκ ἀγνοοῦντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ δίκαιον, ἀλλ’ ἡγούμενοι δεῖν ἐλαττοῦσθαί τι καὶ συγχωρεῖν ὥστε μὴ δοκεῖν φιλόδικοι εἶναι, οὗτοσ δ’ ὡσ ἑώρα ἡμᾶσ ὁμόσε πορευομένουσ, ἀναιρεῖσθε φησὶ τοίνυν τὴν συγγραφήν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 17:1)
ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν γῆν καθαίροντα ἀπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν τυράννων κἀκεῖσε ἀφικέσθαι, καὶ τόν τε τόπον ἐμπρῆσαι καὶ τὰ φεύγοντα ἐκ τοῦ πυρὸσ τὰ μὲν τῷ ῥοπάλῳ παίοντα κατακαίνειν, ὁπόσα ὁμόσε ᾔει, τὰ δὲ ἀποδιδράσκοντα τοῖσ βέλεσι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 24:1)
μηδὲν οὖν τοιοῦτον αἰσχυνομένουσ ὁμόσε ἰέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 137:2)
τῷ δὲ τοιούτῳ τέρατι ξυμπλέκεσθαι καὶ ὁμόσε ἰέναι μαινομένου τινὸσ ἀληθῶσ ἔργον ἢ σφόδρα ἀνδρείου καὶ πτηνοῦ, Περσέωσ ἢ Βελλεροφόντου.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 37:4)
εἰ δέ τισ οὐ ταύτῃ ὑπολαμβάνει, ἐννοείτω ὅτι σύεσ καὶ ἔλαφοι, μέχρι μὲν αὐτοῖσ ἡ ἰσχὺσ πάρεστιν, οὔτε ἀνθρώποισ οὔτε κυσὶν ὁμόσε χωροῦσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 21:1)
οἱ μέν γε φεύγοντεσ ὡσ τὸν ἡγεμόνα ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου φανέντα εἶδον ἀναλαβόντεσ ἑαυτοὺσ ἐκ τοῦ προτέρου δέουσ εἰσ τάξιν καθίσταντο καὶ οὐκέτι ἀνεβάλλοντο μὴ οὐχ ὁμόσε τοῖσ ἐχθροῖσ χωρεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 43 5:1)
οὓσ ἐκ παρατάξεώσ τε νικήσαντεσ ἑ̓χώρησαν γὰρ αὐτοῖσ ὁμόσἐ καὶ μετὰ ταῦτα ἐκ τειχομαχίασ κατὰ κράτοσ ἑλόντεσ ὅπλα μὲν ἀφείλοντο καὶ χώρασ ἐζημίωσαν τῇ τρίτῃ μερίδι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 50 7:2)
ὡσ δὲ πάντα ἦν αὐτοῖσ εὐτρεπῆ συνῄεσαν ὁμόσε καὶ καταστρατοπεδεύονται τετταράκοντα τῆσ Ῥώμησ σταδίουσ ἀποσχόντεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 1:2)
αὐτὸσ ἐξητακέναι πρῶτον εἰ βουλομένοισ εἰή τοῖσ ἀνεψιοῖσ ὑμῶν ἐπιδοῦναι τὰ σώματα τῇ πατρίδι, μαθὼν δὲ αὐτοὺσ ἀναδεχομένουσ τὸν ὑπὲρ ἁπάντων ἀγῶνα κατὰ πολλὴν προθυμίαν θαρρῶν εἰσ μέσον ἐκφέρειν ἤδη τὸν λόγον, ἠξίου τε καὶ ἐμὲ πεῖραν ὑμῶν λαβεῖν, πότερον βουλήσεσθε προκινδυνεῦσαι τῆσ πατρίδοσ ὁμόσε χωρήσαντεσ Κορατίοισ ἢ παραχωρεῖτε τῆσ φιλοτιμίασ ταύτησ ἑτέροισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 16 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION