Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν αὖτε Κρήτηθεν ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσησ ἤλυθον οὐκ ἐθέλουσα, βίῃ δ’ ἀέκουσαν ἀνάγκῃ ἄνδρεσ ληιστῆρεσ ἀπήγαγον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 15:8)
πῆξε δ’ ἄρ’ ἐν μέτροισι ταμὼν δόνακασ καλάμοιο πειρήνασ διὰ νῶτα διὰ ῥινοῖο χελώνησ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 5:5)
ἀμφοτέρασ δ’ ἐπὶ νῶτα χαμαὶ βάλε φυσιοώσασ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 13:3)
ὤπτα δ’ ἀμφ’ ὀβελοῖσι πεπαρμένα δουρατέοισι σάρκασ ὁμοῦ καὶ νῶτα γεράσμια καὶ μέλαν αἷμα ἐργμένον ἐν χολάδεσσι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 13:6)
δαίμων δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα χορῶν, τοτὲ δ’ ἐσ μέσον ἑρ́πων, πυκνὰ ποσὶν διέπει, λαῖφοσ δ’ ἐπὶ νῶτα δαφοινὸν λυγκὸσ ἔχει, λιγυρῇσιν ἀγαλλόμενοσ φρένα μολπαῖσ ἐν μαλακῷ λειμῶνι, τόθι κρόκοσ ἠδ’ ὑάκινθοσ εὐώδησ θαλέθων καταμίσγεται ἄκριτα ποίῃ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα 2:8)
τὸν δὲ μεταδρομάδην ἐπὶ Μυρτίλοσ ἤλασεν ἵππουσ, σὺν τῷ δ’ Οἰνόμαοσ προτενὲσ δόρυ χειρὶ μεμαρπὼσ ἄξονοσ ἐν πλήμνῃσι παρακλιδὸν ἀγνυμένοιο πῖπτεν, ἐπεσσύμενοσ Πελοπήια νῶτα δαΐξαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:7)
οἱ δ’ ἀπὸ νηὸσ ὄρουσαν, ἄχοσ δ’ ἕλεν εἰσορόωντασ ἠέρα καὶ μεγάλησ νῶτα χθονὸσ ἠέρι ἶσα, τηλοῦ ὑπερτείνοντα διηνεκέσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:8)
τρεῖσ γάρ μοι ἀνιάζοντι θεάων, στέρφεσιν αἰγείοισ ἐζωσμέναι ἐξ ὑπάτοιο αὐχένοσ ἀμφί τε νῶτα καὶ ἰξύασ, ἠύτε κοῦραι, ἔσταν ὑπὲρ κεφαλῆσ μάλ’ ἐπισχεδόν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 21:23)
δέμασ δέ οἱ ἐξ ὑπάτοιο κράατοσ, ἀμφί τε νῶτα καὶ ἰξύασ ἔστ’ ἐπὶ νηδὺν ἀντικρὺ μακάρεσσι φυὴν ἔκπαγλον ἐίκτο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 26:6)
τὸν δὲ κάπρον πρώτη μὲν Ἀταλάντη εἰσ τὰ νῶτα ἐτόξευσε, δεύτεροσ δὲ Ἀμφιάραοσ εἰσ τὸν ὀφθαλμόν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 2:14)
Ἀμφιαράῳ δὲ φεύγοντι παρὰ ποταμὸν Ἰσμηνόν, πρὶν ὑπὸ Περικλυμένου τὰ νῶτα τρωθῇ, Ζεὺσ κεραυνὸν βαλὼν τὴν γῆν διέστησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 8:11)
περάσασ δὲ καὶ τόνδε, καὶ μέχρι Νίμιοσ ἑτέρου ποταμοῦ προελθών, Βρακάρων αὐτῷ φερομένην ἀγορὰν ἁρπασάντων ἐστράτευεν ἐπὶ τοὺσ Βρακάρουσ, οἵ εἰσιν ἔθνοσ μαχιμώτατον, καὶ ἅμα ταῖσ γυναιξὶν ὡπλισμέναισ καὶ οἵδε ἐμάχοντο, καὶ προθύμωσ ἔθνησκον, οὐκ ἐπιστρεφόμενοσ αὐτῶν οὐδείσ, οὐδὲ τὰ νῶτα δεικνύσ, οὐδὲ φωνὴν ἀφιέντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 4:2)
τοὺσ δ’ ἱππέασ ἀνὰ τὸ πεδίον ἐδίωκεν, ἐκθύμωσ τῇ φορᾷ τῆσ εὐτυχίασ καταχρώμενοσ, ἔστε τισ αὐτὸν Ῥωμαῖοσ λοχαγόσ, οἱᾶ θεράπων αὐτῷ συντροχάζων, ἐσ τὸν μηρὸν ἐπάταξε ξίφει πληγὴν βαθεῖαν, οὐκ ἐλπίσασ ἐσ τὰ νῶτα διὰ τοῦ θώρακοσ ἐφίξεσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 3:3)
Ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔμπροσθεν ἕλκωνται, κυρτοὶ μὲν τὰ νῶτα, ἐπ’ ἶσον τοῖσι μεταφρένοισι τῶν ἰσχίων ἐξωθευμένων· Ῥάχισ ὅλη ἐσ εὐθύ· κορυφὴ πρηνὴσ, κεφαλὴ ἐσ θώρηκα συννενευκυῖα, γένυσ ἐπὶ τοῖσι στέρνοισι πεπηγυῖα, χεῖρεσ συνηρεισμέναι, σκέλεα ἐκτεταμένα .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.46)
ἢν δὲ ἐσ τὸ ζῆν ἔτι διαρκέῃ, τῆσ ἀναπνοῆσ, εἰ καὶ κακῆσ, συντελουμένησ δ’ οὖν , ἐσ τὸ πρόσθεν οὐ τοξοῦνται μόνον, ἀλλὰ καὶ σφαιροῦνται, ὡσ τὴν κεφαλὴν ἐπὶ τοῖσι γούνασι ἔχειν, καὶ τὰ σκέλεα καὶ τὰ νῶτα ἐσ τὸ πρόσθεν κεκλάσθαι, ὡσ δοκέειν ἐσ ἰγνύην κατὰ γόνυ τὸ ἄρθρον ἐξῶσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.49)

SEARCH

MENU NAVIGATION