Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ μὴν ἀλλ’ οἷ βλέπων τὸ δίκαιον ἐποιούμην καὶ περὶ ἧσ εἶχον ἐν νῷ τροφῆσ εἰπεῖν, τῆσ ὡσ ἀληθῶσ καθαρᾶσ καὶ διαφερόντωσ ἀνθρώπου, τῆσ ἐν μαθήμασι καὶ λόγοισ, τίσ οὕτωσ ἔξω τούτων ἐστὶν ὥστ’ ἀγνοεῖν παρ’ ὑμῶν οὖσαν ἅπασι τὴν ἀρχήν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 2:1)
κἂν οὕτωσ σκοπῇ, πολλὰ μὲν εἶναι δόξει τὰ λεγόμενα, ἕκαστον δ’ εἰσάπαξ εἰρῆσθαι, καὶ τῇ μὲν ἀνάγκῃ ἐφάμιλλα πάντα, ὥστε μηδὲν εἶναι παραλιπεῖν ἀτιμάσαντα, τῇ τάξει δ’ ἑτέρωσ οὐκ ἐγχωροῦντα συμβῆναι, τὸ δὲ ἀεὶ παρενεγκὸν τῆσ συνεχείασ ὂν καὶ τῆσ ἀκολουθίασ εἴσεται, ἀναλαμβάνων τῷ νῷ ταῦτα παρ’ αὑτῷ καὶ σκοπῶν εἴ πωσ ἑτέρωσ μᾶλλον ἡρ́μοττεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 48:11)
τὸ δὲ πάντων γελοιότατόν τε καὶ ἀτοπώτατον, ἐπὶ γὰρ τοὺσ ἀφισταμένουσ αὐτῶν τοὺσ λοιποὺσ ἐν νῷ τὸ αὐτὸ ποιεῖν ἔχοντασ ἠνάγκαζον ἰέναι, παραπλήσιον ποιοῦντεσ ὥσπερ ἂν εἰ αὐτοὺσ τοὺσ ἀφεστηκότασ ἐφ’ ἑαυτοὺσ ἔπειθον ἰέναι, καὶ οὐκ ἐλογίζοντο τοὺσ τῆσ ἐκείνων ὄντασ μερίδοσ τούτουσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἄγοντεσ, οἷσ οὐκ ἐλυσιτέλει δή που καθ’ αὑτῶν καταδεικνύναι τὸ τοῖσ ἄλλοισ σπουδῇ βοηθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:6)
καὶ ἅμα ἐν νῷ εἶχον λέγειν περὶ τοῦ τὸ ἕδοσ εἰσ τὴν ἀρχαίαν χώραν καταστῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 4:12)
καὶ δῆτα εὐθὺσ εἶχον ἐν νῷ ὡσ διατελέσων ἄσιτοσ τὴν ἡμέραν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 7:22)
ἡ δὲ ἐπὶ τούτῳ κουφότησ καὶ ἀναψυχὴ θεῷ μὲν καὶ μάλα ῥᾳδία γνῶναι, ἀνθρώπῳ δὲ ἢ νῷ λαβεῖν ἢ ἐνδείξασθαι λόγῳ οὐ πάνυ ῥᾴδιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 11:13)
κἀγὼ νῷ τε ἔλαβον τὸ πρᾶγμα καὶ πρὸσ τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ παραπέμποντασ, ἰδοὺ καὶ οἵδε, ἔφην, παραπέμπουσιν ἐν τῷ τῶν φίλων δὴ χορῷ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 12:8)
ὁ δ’ οὖν αὐτὸσ λόγοσ καὶ περὶ πάσησ φιλοσοφίασ, καὶ περί γε τῶν τῆσ ἀρετῆσ μερῶν, εἴ τισ βούλοιτο διαιρούμενοσ πρῶτον μὲν σοφίασ δύο προσαγορεύειν, τὴν μὲν ᾗ τὰ βέλτιστα συνίεμεν, τὴν δ’ ἑτέραν ᾗ κακουργοῦσιν, ἔπειτα σωφροσύνην διπλῆν, τὴν μὲν σπουδῆσ ἀξίαν καὶ πολιτικὴν, τὴν δὲ νωθρῶν τε καὶ ὑπτίων, ἔτι δ’ αὖ δικαιοσύνην ὀρθὴν καὶ ἑτέραν ταπεινὴν, καὶ διπλῆν ἀνδρείαν, τὴν μὲν σὺν νῷ καὶ φρεσὶ, τὴν δὲ ἀπόνοιαν καὶ μανίαν οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:3)
νῦν οὖν ἀνύσαντε φροντίσωμεν ὦγαθέ, ποίαν ὁδὸν νὼ τρεπτέον καὶ πρὸσ τίνα.
(아리스토텔레스, Prologue 2:19)
Ἀναξαγόρασ τε γὰρ μηχανῇ χρῆται τῷ νῷ πρὸσ τὴν κοσμοποιίαν, καὶ ὅταν ἀπορήσῃ διὰ τίν’ αἰτίαν ἐξ ἀνάγκησ ἐστί, τότε παρέλκει αὐτόν, ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ πάντα μᾶλλον αἰτιᾶται τῶν γιγνομένων ἢ νοῦν, καὶ Ἐμπεδοκλῆσ ἐπὶ πλέον μὲν τούτου χρῆται τοῖσ αἰτίοισ, οὐ μὴν οὔθ’ ἱκανῶσ, οὔτ’ ἐν τούτοισ εὑρίσκει τὸ ὁμολογούμενον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 89:2)
ἄτοπον δὲ καὶ τὸ ἐναντίον μὴ ποιῆσαι τῷ ἀγαθῷ καὶ τῷ νῷ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 138:2)
ἀντίκειται μὲν δὴ τῷ νῷ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 64:2)
πᾶσ γὰρ νοῦσ αἱρεῖται τὸ βέλτιστον ἑαυτῷ, ὁ δ’ ἐπιεικὴσ πειθαρχεῖ τῷ νῷ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 98:3)
ἦ δεινὰ νὼ δέδρακεν οὑκ τῶν ὀρνέων, ὁ πινακοπώλησ φιλοκράτησ μελαγχολῶν, ὃσ τώδ’ ἔφασκε νῷν φράσειν τὸν Τηρέα τὸν ἔποφ’ ὃσ ὄρνισ ἐγένετ’ ἐκ τῶν ὀρνέων·
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:13)
νώ;
(아리스토파네스, Birds, Prologue 3:26)

SEARCH

MENU NAVIGATION