Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σέβω δὲ νύμφασ, ἔνθα Κωρυκὶσ πέτρα κοίλη, φίλορνισ, δαιμόνων ἀναστροφή·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 2:3)
ὧν κυριεύσασ ὁ Περσεύσ, ὡσ ἀπῄτουν, ἔφη δώσειν ἂν ὑφηγήσωνται τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ τὰσ νύμφασ φέρουσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 2:6)
ὑφηγησαμένων δὲ τῶν Φορκίδων, ἀποδοὺσ τόν τε ὀδόντα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν αὐταῖσ, καὶ παραγενόμενοσ πρὸσ τὰσ νύμφασ, καὶ τυχὼν ὧν ἐσπούδαζε, τὴν μὲν κίβισιν περιεβάλετο, τὰ δὲ πέδιλα τοῖσ σφυροῖσ προσήρμοσε, τὴν δὲ κυνῆν τῇ κεφαλῇ ἐπέθετο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 2:12)
βαδίζων δὲ δι’ Ἰλλυριῶν, καὶ σπεύδων ἐπὶ ποταμὸν Ἠριδανόν, ἧκε πρὸσ νύμφασ Διὸσ καὶ Θέμιδοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:10)
Διόνυσον δὲ Ζεὺσ εἰσ ἔριφον ἀλλάξασ τὸν Ἥρασ θυμὸν ἔκλεψε, καὶ λαβὼν αὐτὸν Ἑρμῆσ πρὸσ νύμφασ ἐκόμισεν ἐν Νύσῃ κατοικούσασ τῆσ Ἀσίασ, ἃσ ὕστερον Ζεὺσ καταστερίσασ ὠνόμασεν Υἅδασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 3:12)
καὶ ἐπειδὴ ὡραῖον ἦν, καλέσασ τὰσ Νύμφασ λύει τὸ ῥάμμα, καὶ γίγνεται δὴ οὕτωσ ὁ Διόνυσοσ διχόθεν προσήκων τῷ πατρί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:2)
ἀλλ’ οὐ μὲν δὴ χρὴ τὸ τῶν διψώντων, φασὶ, πίνειν σιωπῇ, ἀλλ’ ἐπικοσμῆσαί τι καὶ λόγῳ, καὶ προσειπεῖν τόν τε σωτῆρα θεὸν, οὗ καὶ τόδ’ ἐστὶν ἔργον τε καὶ ποίημα, καὶ τὰσ ἐχούσασ αὐτὸ Νύμφασ καὶ συνεργαζομένασ, καὶ ἡμῖν χρῆσθαι τῇ χάριτι τοῦ θεοῦ χαριζομένασ τε καὶ συνυπηρετούσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 1:7)
πολλὰ δὲ εἴσ τε τὸν Αἴσηπον καὶ Νύμφασ καὶ τὴν Θερμαίαν Ἄρτεμιν, ἣ τὰσ πηγὰσ τὰσ θερμὰσ ἔχει, δοῦναι λύσιν ἁπάντων ἤδη τῶν δυσχερῶν, καὶ καταστῆσαι πάλιν εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:1)
φεῦ ὅσῳ τεχνικωτέρασ λέγεισ νύμφασ τὰσ Ἀχελώου καὶ Πᾶνα τὸν Ἑρμοῦ Λυσίου τοῦ Κεφάλου πρὸσ λόγουσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 35:3)
ἀνεμιμνησκόμην δὲ τῶν ποιητῶν, ὅτι Νύμφασ καὶ Μούσασ ἀεί πωσ συνάγουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ13)
Ἑρμῆν τε νόμιον ἄντομαι καὶ Πᾶνα καὶ Νύμφασ φίλασ ἐπιγελάσαι προθύμωσ ταῖσ ἡμετέραισι χαρέντα χορείαισ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, antistrophe 21)
διόπερ ὀνομασθῆναι τὰσ Νύμφασ καὶ τιθήνασ τοῦ Διονύσου, ὅτι τὸν οἶνον αὐξάνει τὸ ὕδωρ κιρνάμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 13 2:3)
"δι’ ὃ καὶ τροφοὺσ τοῦ Διονύσου τὰσ Νύμφασ ὀνομασθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 48 1:2)
Ὄξυλον γὰρ τὸν Ὀρείου Ἁμαδρυάδι τῇ ἀδελφῇ μιγέντα μετ’ ἄλλων γεννῆσαι Καρύαν, Βάλανον, Κράνειαν, Μορέαν, Αἴγειρον, Πτελέαν, Ἄμπελον, Συκῆν καὶ ταύτασ Ἁμαδρυάδασ νύμφασ καλεῖσθαι καὶ ἀπ’ αὐτῶν πολλὰ τῶν δένδρων προσαγορεύεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 14 1:1)
"Τίμαιοσ δ’ ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν Δημοκλέα φησὶ τὸν Διονυσίου τοῦ νεωτέρου κόλακα, ἔθουσ ὄντοσ κατὰ Σικελίαν θυσίασ ποιεῖσθαι κατὰ τὰσ οἰκίασ ταῖσ Νύμφαισ καὶ περὶ τὰ ἀγάλματα παννυχίζειν μεθυσκομένουσ ὀρχεῖσθαί τε περὶ τὰσ θεάσ, ὁ Δημοκλῆσ ἐάσασ τὰσ Νύμφασ καὶ εἰπὼν οὐ δεῖν προσέχειν ἀψύχοισ θεοῖσ ἐλθὼν ὠρχεῖτο περὶ τὸν Διονύσιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION