Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ ἔστι τισ ἡμῖν ἐγγυητὴσ, ὡσ ἐκεῖνοι τὴν ἡσυχίαν ἄξουσι, καὶ οὐκ ἐθελήσουσι τὴν αὐτὴν ἀποδοῦναι χάριν Λακεδαιμονίοισ ἧσπερ οὗτοι νῦν ὑπῆρξαν εἰσ αὐτοὺσ, ἐφ’ ἡμῖν εἶναι νομίζωμεν ὁπότερ’ ἂν βουλώμεθα τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:12)
μὴ τοίνυν ἡμεῖσ ἐκεῖνον ὑπερβαλώμεθα, μηδὲ Τιμοκρέοντοσ τοῦ σχετλίου πρᾶγμα ποιῶμεν, ἀλλ’ εἰδῶμεν εὐφημεῖν τὰ γιγνόμενα, καὶ ταῦτα παντὸσ μᾶλλον δυνάμενοι, καὶ τὸ τοῦ Ὁμήρου νομίζωμεν εὖ ἔχειν οὐ μὲν γὰρ τιμή γε μί’ ἔσσεται οὐδ’ ἠβαιόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 178:11)
ἡμεῖσ δὲ μήτε μαντείασ τινὰσ ἀθειάστουσ εἶναι λέγοντασ ἢ τελετὰσ καὶ ὀργιασμοὺσ ἀμελουμένουσ ὑπὸ θεῶν ἀκούωμεν μήτ’ αὖ πάλιν τὸν θεὸν ἐν τούτοισ ἀναστρέφεσθαι καὶ παρεῖναι καὶ συμπραγματεύεσθαι δοξάζωμεν, ἀλλ’ οἷσ δίκαιόν ἐστι ταῦτα λειτουργοῖσ θεῶν ἀνατιθέντεσ ὥσπερ ὑπηρέταισ καὶ γραμματεῦσι, δαίμονασ νομίζωμεν ἐπισκόπουσ θείων ἱερῶν καὶ μυστηρίων ὀργιαστάσ·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 1310)
"μὴ τοίνυν μηδὲ τῶν τοῦ κόσμου μερῶν νομίζωμεν μήτε γῆν ἐνταῦθα κεῖσθαι συμπεσοῦσαν διὰ βάροσ μήτε τὸν ἣλιον, ὡσ ᾤετο Μητρόδωροσ ὁ Χῖοσ, εἰσ τὴν ἄνω χώραν ἀσκοῦ δίκην ὑπὸ κουφότητοσ ἐκτεθλῖφθαι, μήτε τοὺσ ἄλλουσ ἀστέρασ ὥσπερ ἐν ζυγοστάθμου διαφορᾷ ῥέψαντασ, ἐν οἷσ εἰσι, γεγονέναι τόποισ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 154)
"τὸεἰωθὸσ ἀποδέδωκε τῷ τρόπῳ, λόγου περὶ Ἄτησ καὶ ἡδονῆσ παραπεσόντοσ ἀπολαύσασ ἡμεῖσ δ’ ὦ Βόηθε, κἂν ᾖ φαυλότερα τῶν Ὁμήρου ταῦτα τὰ ἔπη, μὴ νομίζωμεν αὐτὰ πεποιηκέναι τὸν θεόν, ἀλλ’ ἐκείνου τὴν ἀρχὴν τῆσ κινήσεωσ ἐνδιδόντοσ, ὡσ ἑκάστη πέφυκε κινεῖσθαι τῶν προφητίδων.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 71)
"ἔστι δ’ οὐδέτερον, ὦ παῖ, παράλογον, μόνον ἂν ὀρθὰσ καὶ καθαρὰσ περὶ τοῦ θεοῦ δόξασ ἔχωμεν, καὶ μὴ νομίζωμεν αὐτὸν ἐκεῖνον εἶναι τὸν τὰ ἔπη συντιθέντα πρότερον καὶ νῦν ὑποβάλλοντα τῇ Πυθίᾳ τοὺσ χρησμούσ, ὥσπερ ἐκ προσωπείων φθεγγόμενον.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 205)
τί δ’ οὐ μέλλει, φήσομεν, ἂν τὸν ἀληθινὸν κόλακα καὶ μετὰ δεινότητοσ καὶ τέχνησ ἁπτόμενον τοῦ πράγματοσ διώκωμεν, ἀλλὰ μή, καθάπερ οἱ πολλοί, τοὺσ αὐτοληκύθουσ τούτουσ λεγομένουσ καὶ τραπεζέασ καὶ μετὰ τὸ κατὰ χειρὸσ ὕδωρ ἀκουομένουσ ὥσ τισ εἶπε κόλακασ νομίζωμεν, ὧν ἐν μιᾷ λοπάδι καὶ κύλικι μετὰ βωμολοχίασ καὶ βδελυρίασ ἡ ἀνελευθερία γίγνεται κατάδηλοσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 3 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION