Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἄν τισ ἐλευθερίασ σύμβολον ποιῆται τὸ διαφθείρειν τὸν νόμον, αὑτὸν ἐξαπατᾷ καὶ ποιεῖ παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἰ κοινῇ πάντεσ ἄνθρωποι τοῖσ θεοῖσ φθονήσαντεσ, εἶτα μὴ νομίζοιεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:2)
οἵ γε μὴν ἐμποδὼν ὄντεσ καὶ πρὸσ ἐπήρειαν χρώμενοι Ιοὐδαίοισ εὔδηλον ὡσ ἄμφω ἀδικοῦσιν, τοὺσ εἰληφότασ, εἰ μὴ νομίζοιεν ἀγαθοὺσ οἷσ οἱ κρατοῦντεσ ἐμαρτύρησαν ἐν τῷ καὶ τοιαῦτα δεδωκέναι, καὶ τοὺσ δεδωκότασ, εἰ τὰσ χάριτασ αὐτῶν ἀβεβαίουσ ἀξιοῦσιν γενέσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 42:1)
εἰσ δὲ τὸ ἱερὸν ἀναθήματα στέλλοντεσ θυσίασ ἐπιτελοῦσιν διαφορότητι ἁγνειῶν, ἃσ νομίζοιεν, καὶ δι’ αὐτὸ εἰργόμενοι τοῦ κοινοῦ τεμενίσματοσ ἐφ’ αὑτῶν τὰσ θυσίασ ἐπιτελοῦσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 25:1)
εἰ οὖν ὁ δεθεὶσ ἐξελθὼν ἐν ταῖσ εὐθύναισ τῶν ἕνδεκα κατηγοροίη ὅτι οὐκ ἐν τῇ ποδοκάκκῃ ἐδέδετο ἀλλ’ ἐν τῷ ξύλῳ, οὐκ ἂν ἠλίθιον αὐτὸν νομίζοιεν;
(리시아스, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Α 22:2)
παντάπασι δή, ἦν δ’ ἐγώ, οἱ τοιοῦτοι οὐκ ἂν ἄλλο τι νομίζοιεν τὸ ἀληθὲσ ἢ τὰσ τῶν σκευαστῶν σκιάσ.
(플라톤, Republic, book 7 21:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν πρέσβεων ἀκούσαντεσ, Ἀριστείδου ψήφισμα γράψαντοσ, ἀπεκρίναντο θαυμαστὴν ἀπόκρισιν, τοῖσ μὲν πολεμίοισ συγγνώμην ἔχειν φάσκοντεσ, εἰ πάντα πλούτου καὶ χρημάτων ὤνια νομίζοιεν, ὧν κρεῖττον οὐδὲν ἴσασιν, ὀργίζεσθαι δὲ Λακεδαιμονίοισ, ὅτι τὴν πενίαν καὶ τὴν ἀπορίαν τὴν νῦν παροῦσαν Ἀθηναίοισ μόνον ὁρῶσι, τῆσ δ’ ἀρετῆσ καὶ τῆσ φιλοτιμίασ ἀμνημονοῦσιν ἐπὶ σιτίοισ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀγωνίζεσθαι παρακαλοῦντεσ.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 10 4:1)
καθόλου μὲν γὰρ ἔμοιγε δοκοῦσιν οἱ πεπεισμένοι διὰ τῆσ κατὰ μέροσ ἱστορίασ μετρίωσ συνόψεσθαι τὰ ὅλα παραπλήσιόν τι πάσχειν, ὡσ ἂν εἴ τινεσ ἐμψύχου καὶ καλοῦ σώματοσ γεγονότοσ διερριμμένα τὰ μέρη θεώμενοι νομίζοιεν ἱκανῶσ αὐτόπται γίνεσθαι τῆσ ἐνεργείασ αὐτοῦ τοῦ ζῴου καὶ καλλονῆσ.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 4 7:1)
πρὸσ δ’ ἔτι ἃ οἱ βέλτιστοι νομιζόμενοι ἔχουσιν ἐγίγνωσκεν ὁ Κῦροσ δεῖν τοὺσ ὑπηρέτασ ἔχειν, καὶ τοῦτο ἀσκεῖν ὡσ μηδὲν ἀναίνοιντο ἔργον, ἀλλὰ πάντα νομίζοιεν πρέπειν αὑτοῖσ πράττειν ὅσα ἁρ́χων προστάττοι.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1 37:4)
οὗτοι δὲ ἔλεγον μὲν ὅτι οὐ νομίζοιεν εὐορκεῖν ἂν στρατευόμενοι ἐπ’ Ἀθηναίουσ μηδὲν παράσπονδον ποιοῦντασ·
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 4 36:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION