Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, χαλεπῶσ ἐφ’ οἷσ πέπονθα ἐνηνοχώσ, οὐχ ἧττον τοῦτ’ ἀγανακτήσαιμ’ ἂν καὶ ὑβρίσθαι νομίσαιμι, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ δόξει Κόνων οὑτοσὶ λέγειν περὶ ἡμῶν, καὶ τοσαύτη τισ ἄγνοια παρ’ ὑμῖν ἐστιν, ὥσθ’, ὁποῖοσ ἄν τισ ἕκαστοσ εἶναι φῇ ἢ ὁ πλησίον αὐτὸν αἰτιάσηται, τοιοῦτοσ νομισθήσεται, τοῦ δὲ καθ’ ἡμέραν βίου καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων μηδ’ ὁτιοῦν ἔσται τοῖσ μετρίοισ ὄφελοσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 25:1)
εἰ γὰρ ἄνθρωποσ μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην τε καθαιρήσει καὶ ἥλιον ἀφανιεῖ καὶ χειμῶνα καὶ εὐδίην ποιήσει, οὐκ ἂν ἔγωγέ τι θεῖον νομίσαιμι τούτων εἶναι, ἀλλ’ ἀνθρώπινον, εἰ δὴ τοῦ θείου ἡ δύναμισ ὑπὸ ἀνθρώπου γνώμησ κρατέεται καὶ δεδούλωται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.17)
τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι, οὐδ’ ἂν ἄνθρωπον νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι, οὐδ’ ἄλλον τὸν οὕτω διακείμενον, ἐνδεικνύμενοσ εἰσ τὸν ἀντεραστήν, καὶ λέγων μεγάλῃ τῇ φωνῇ, ἵν’ αὐτοῦ κατακούοι τὰ παιδικά.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἐρασταί 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION