Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ζεὺσ τὰ πάντα ἐποίησε καὶ Διόσ ἐστιν ἔργα ὅσα ἐστὶ πάντα, καὶ ποταμοὶ καὶ γῆ καὶ θάλαττα καὶ οὐρανὸσ καὶ ὅσα τούτων μεταξὺ ἄνω καὶ ὅσα ὑπὸ ταῦτα, καὶ θεοὶ καὶ ἄνθρωποι καὶ ὅσα ψυχὴν ἔχει καὶ ὅσα εἰσ ὄψιν ἀφικνεῖται καὶ ὅσα δεῖ νοήσει λαβεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:10)
καίτοι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ νοήσει ὁ σπουδαῖοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 249:1)
οὔτε γὰρ εὔλογα ταῦτα οὔτε ὁμολογούμενα τῇ νοήσει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 218:2)
οὐδὲ γὰρ ταὐτὸ τὸ εἶναι νοήσει καὶ νοουμένῳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 122:3)
ἀλλὰ θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ χωρὶσ ὁ νοῶν νοήσει τὸ ἓν καὶ τὸ πλῆθοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 112:3)
ἀστράψασ δὲ ὅλοσ οὐκ ἄτακτον οὐδὲ ῥυπαρὰν ἀστραπήν, οἱάν χειμέριοσ ἐλαυνομένων βιαιότερον πολλάκισ τῶν νεφῶν διῇξεν, ἀλλὰ καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸσ σκοτεινοῦ, μετέβαλε ῥᾳδίωσ ἅμα τῇ νοήσει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 97:1)
οὔτε γὰρ αἰσθήσει τὰ κατ’ αἴσθησιν, πάντων ἴσων αὐτῇ φαινομένων, οὔτε νοήσει διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 32:3)
αὐτίκα οἱ κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν ἄκρωσ εἰδότεσ ὅταν κρούσεωσ ἀκούσωσιν ἀσυνήθουσ, οὐ πολλὰ πραγματευθέντεσ ἀπαριθμοῦσιν αὐτὴν εὐθὺσ ἐπὶ τῶν ὀργάνων ἅμα νοήσει·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2574)
ὅταν δὲ τὴν τούτων ἁπάντων ἐπιστήμην περιλάβωμεν, τότε ἀρχόμεθα γράφειν τε καὶ ἀναγινώσκειν, κατὰ συλλαβὴν μὲν καὶ βραδέωσ τὸ πρῶτον, ἅτε νεαρᾶσ οὔσησ ἔτι τῆσ ἕξεωσ, προβαίνοντοσ δὲ τοῦ χρόνου καὶ τὸν νοῦν ἰσχυρὸν τῇ ψυχῇ περιτιθέντοσ ἐκ τῆσ συνεχοῦσ μελέτησ, τότ’ ἀπταίστωσ τε καὶ κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν, καὶ πᾶν ὅ τι ἂν ἐπιδῷ τισ βυβλίον οὐδὲν ἐκείνων ἔτι τῶν πολλῶν θεωρημάτων ἀναπολοῦντεσ ἅμα νοήσει διερχόμεθα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 52 1:5)
τοιοῦτον δή τι καὶ περὶ ταύτην ὑποληπτέον γενέσθαι τὴν τέχνην, ἐκ τῶν μικρῶν καὶ γλίσχρων θεωρημάτων αὐξομένην τὴν ἕξιν σὺν χρόνῳ ῥᾳδίωσ αὐτῶν κρατεῖν, ὥστε ἅμα νοήσει κεκριμένον τε καὶ ἄπταιστον αὐτῆσ εἶναι τὸ ἔργον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 52 2:1)
οὐ γάρ τισ νόον ἄλλοσ ἀμείνονα τοῦδε νοήσει οἱο͂ν ἐγὼ νοέω ἠμὲν πάλαι ἠδ’ ἔτι καὶ νῦν ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε διογενὲσ Βρισηί̈δα κούρην χωομένου Ἀχιλῆοσ ἔβησ κλισίηθεν ἀπούρασ οὔ τι καθ’ ἡμέτερόν γε νόον·
(호메로스, 일리아스, Book 9 9:9)
τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν, ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὄν, τὸ δ’ αὖ δόξῃ μετ’ αἰσθήσεωσ ἀλόγου δοξαστόν, γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον, ὄντωσ δὲ οὐδέποτε ὄν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 69:1)
εἰ ἄρα ἓν ἑκάτερον, ἀμφότερα δὲ δύο, τά γε δύο κεχωρισμένα νοήσει·
(플라톤, Republic, book 7 194:1)
μεθέξειν ἐπὶ λογιστικὴν ἰέναι καὶ ἀνθάπτεσθαι αὐτῆσ μὴ ἰδιωτικῶσ, ἀλλ’ ἑώσ ἂν ἐπὶ θέαν τῆσ τῶν ἀριθμῶν φύσεωσ ἀφίκωνται τῇ νοήσει αὐτῇ, οὐκ ὠνῆσ οὐδὲ πράσεωσ χάριν ὡσ ἐμπόρουσ ἢ καπήλουσ μελετῶντασ, ἀλλ’ ἕνεκα πολέμου τε καὶ αὐτῆσ τῆσ ψυχῆσ ῥᾳστώνησ μεταστροφῆσ ἀπὸ γενέσεωσ ἐπ’ ἀλήθειάν τε καὶ οὐσίαν.
(플라톤, Republic, book 7 227:1)
ἡμῖν κινδυνεύει εἶναι τὸ μάθημα, ἐπειδὴ φαίνεταί γε προσαναγκάζον αὐτῇ τῇ νοήσει χρῆσθαι τὴν ψυχὴν ἐπ’ αὐτὴν τὴν ἀλήθειαν;
(플라톤, Republic, book 7 240:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION