Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν συμπλέξασ τὸ κατασκευαστικὸν νόημα ἐβούλετο ἐξενεγκεῖν, οὕτωσ ἂν ἐποίησεν, ὅτι ἐκεῖνοι μὲν τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν, οὗτοσ δὲ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ διακόψασ τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσασ ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ, εἰσ ἀρχὴν ἀναγαγὼν λέγει ἦν τι τότε, ἦν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι ἐν ταῖσ τῶν πολλῶν διανοίαισ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:9)
ἔτι περιβολῆσ, ὅταν τισ διὰ μέσου τοῦ νοήματοσ ἢ τῶν νοημάτων, πρὶν ἀπαρτίσαι τὸν νοῦν, ἕτερα ἐμβάλῃ νοήματα, ὅπερ ἐὰν μὴ ἔν τινι μέτρῳ γένηται, δεινὴν ἀσάφειαν ἐργάζεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:1)
περὶ μὲν οὖν τῶν νοημάτων, ὡσ ἂν ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα εἴποι τισ, ταῦτά ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 4:3)
τηρητέον οὖν ἐν παντὶ ὡσ οἵ τε ῥυθμοὶ τά τε σχήματα τά τε ὀνόματα πρέποντα τῷ ἀφελεῖ λόγῳ εἰή, τά τε ὁμοιόρυθμα τῶν νοημάτων, οἱο͂ν λεγόμενα, πραττόμενα, βουλευόμενα, καὶ τὰ σχήματα πάντα μὲν εἰδέναι τὰ τούτοισ πρέποντα, πανταχοῦ δὲ τὸ ἀφελὲσ τὸ ἐν αὐτοῖσ τηρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 17:1)
οὐ μὴν ἔν γε τῷ ἀφελεῖ λόγῳ ἁρμόζειν τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, εἴ γε δεῖ ὡσ ἂν μάλιστα ἀνεπιβούλευτον τὸν λόγον φαίνεσθαι καὶ ἁπλοῦν καὶ καθαρόν, καὶ Ξενοφῶν ἕκαστα τῶν νοημάτων ψιλὰ κατ’ ἰδίαν τίθησιν, ὡσ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ, αὐτὰ καθ’ αὑτά, ὅθεν ἄν τισ καὶ ἐρρῖφθαι νομίσειε τὰ νοήματα, οὐ μὴν ἔρριπταί γε, ἀλλ’ ἔστι μὲν ἕκαστα ἐν ἐτιμελείᾳ προηγμένα, ἀφῃρημένα δὲ τῆσ κατὰ λεπτὸν ἐξετάσεωσ καὶ προσθήκησ καὶ μεταθέσεωσ καὶ ἐναλλαγῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, καὶ ἁπλῶσ τὰ τοιαῦτα φαίνεται, ὅθεν καὶ διαστάσεισ πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ καὶ ἀρχαὶ τῶν νοημάτων οὐχ ἡνωμέναι ἔτι, ἀλλ’ ἀπηρτισμέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 3:1)
ταῦτα μὲν οὖν ἱκανῶσ ἐπιδέδεικταί σοι περὶ ὧν προεθέμεθα, ὅσα τε θεωρήματα καθ’ ἑκάστην λέξιν περί τε ἤθουσ καὶ ἀρχὰσ λόγου καὶ μεταχείρισιν νοημάτων καὶ γλυκύτητα λέξεωσ, καὶ ἀφέλειαν πάλιν αὖ λέξεωσ καὶ διηγήσεισ καὶ μυθώδεισ ἀγωγάσ, καὶ περὶ κάλλουσ ἐν λόγῳ, καὶ ταῦτα καθ’ ἕκαστον εἴρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 30:2)
ἐνίων δὲ τὰσ ἀρχὰσ εἰπόντεσ τὸ λοιπὸν ἀφῆκαν, ὥσπερ καταγνόντεσ, τὰ δὲ τῆσ ἀρχῆσ στερήσαντεσ, ἄλλων δὲ τὰ μέσα ἐξελόντεσ, ἀποχρῆν ᾠήθησαν, ὥσπερ τύραννοί τινεσ τῶν νοημάτων ὄντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:4)
ἐοίκε δὲ καὶ τοῦτο Ὅμηροσ μαρτυρεῖν οὐ τότε γ’ ὧδ’ Ὀδυσῆοσ ἀγασσάμεθ’ εἶδοσ ἰδόντεσ, ὡσ ἔφη, τὴν πυκνότητα τῶν νοημάτων καὶ τῶν ῥημάτων καὶ τῆσ φωνῆσ τὴν μεγαλοπρέπειαν, διοσημίᾳ παρεικάζων τὴν ῥητορείαν αὐτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 104:8)
κἂν ἀπορῇσ τι τῶν νοημάτων, ἀφεὶσ ἄπελθε, καὶ κατὰ τὴν γνώμην πάλιν κίνησον αὖθισ αὐτὸ καὶ ζυγώθρισον.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:16)
οὐκ ἔστιν εἷσ τρόποσ τῆσ ἐκφορᾶσ ἁπάντων τῶν νοημάτων, ἀλλὰ τὰ μὲν ὡσ ἀποφαινόμενοι λέγομεν, τὰ δ’ ὡσ πυνθανόμενοι, τὰ δ’ ὡσ εὐχόμενοι, τὰ δ’ ὡσ ἐπιτάττοντεσ, τὰ δ’ ὡσ διαποροῦντεσ, τὰ δ’ ὡσ ὑποτιθέμενοι, τὰ δὲ ἄλλωσ πωσ σχηματίζοντεσ, οἷσ ἀκολούθωσ καὶ τὴν λέξιν πειρώμεθα σχηματίζειν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 82)
καὶ ἐφ’ ὧν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεισ πολλαὶ γινόμεναι διὰ πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 2:6)
ἐν ᾧ πρώτην μὲν ἔχει μοῖραν ἡ τῶν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων εὑρ́εσισ, δευτέραν δὲ ἡ τῶν εὑρεθέντων χρῆσισ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 342)
φέρει γὰρ ὥσπερ ἐκ πηγῆσ πλουσίασ ἄπειρόν τι χρῆμα νοημάτων τε καὶ ἐνθυμημάτων περιττῶν καὶ ξένων καὶ παραδόξων.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 34 1:1)
ἦν δέ γε οὐχ ἡ τῶν κρατίστων ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων εὑρ́εσισ αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ἀξία σπουδῆσ, εἰ μὴ καὶ τοῖσ πράγμασιν εἰή προσήκοντα καὶ τοῖσ προσώποισ καὶ τοῖσ καιροῖσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 45 2:6)
ὁπόσα τε γίνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων ἢ σώματα ἀντὶ πραγμάτων, καὶ ἐφ’ ὧν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεισ πολλαὶ γινόμεναι διὰ μακροῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται, τά τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα τὰ συγγενῆ τούτοισ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION