헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅτι δὲ καὶ ζῷον ὁ κόσμοσ καὶ λογικὸν καὶ ἔμψυχον καὶ νοερὸν καὶ Χρύσιππόσ φησιν ἐν πρώτῳ Περὶ προνοίασ καὶ Ἀπολλόδωροσ [φησὶν] ἐν τῇ Φυσικῇ καὶ Ποσειδώνιοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 142:5)
τρέφεσθαι δὲ τὰ ἔμπυρα ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα, τὸν μὲν ἥλιον ἐκ τῆσ μεγάλησ θαλάττησ νοερὸν ὄντα ἄναμμα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 145:2)
Θεὸν δ’ εἶναι ζῷον ἀθάνατον, λογικόν, τέλειον ἢ νοερὸν ἐν εὐδαιμονίᾳ, κακοῦ παντὸσ ἀνεπίδεκτον, προνοητικὸν κόσμου τε καὶ τῶν ἐν κόσμῳ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 147:1)
μεταβάλλειν δὲ καὶ τρέπεσθαι δι’ ὅλων, καὶ γίνεσθαι ἐξ αὐτῶν κόσμον ἔμψυχον, νοερόν, σφαιροειδῆ, μέσην περιέχοντα τὴν γῆν καὶ αὐτὴν σφαιροειδῆ καὶ περιοικουμένην.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 25:8)
ἐὰν μὲν καὶ ἡ τῆσ λέξεωσ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ τῆσ συνθέσεωσ ἐξαλλαγὴ καὶ τὸ τῶν παθῶν ἔμψυχον καὶ τὸ διὰ πάσησ κεραίασ διῆκον πικρὸν καὶ νοερὸν τό τε πνεῦμα καὶ ἡ δεινότησ πᾶσι παρέπηται, μηθὲν ἔτι τὸ κωλῦον ἔστω ἐν τοῖσ Δημοσθένουσ αὐτοὺσ ἀναγράφειν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 1:6)
τὸ γὰρ νοερὸν ἡ φύσισ ἔχουσα καὶ τὸ δοξαστικὸν εἶχεν·
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 4 7:1)
εἶδοσ, καὶ τῷ αἰσθητικῷ τὸ νοερὸν καὶ τῷ κινητικῷ τὸ τεταγμένον ἀφ’ αὑτοῦ παρασχὼν ἡγεμόνα τοῦ παντὸσ ἐγκατέστησεν.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 9 2:1)
τὸ γὰρ νοερὸν ἡ φύσισ ἔχουσα καὶ τὸ δοξαστικὸν εἶχεν, ἀλλ’ ἐκεῖνο μὲν ἀκίνητον ἀπαθὲσ καὶ περὶ τὴν ἀεὶ μένουσαν ἱδρυμένον οὐσίαν, τοῦτο δὲ μεριστὸν καὶ πλανητόν, ἅτε δὴ φερομένησ καὶ σκεδαννυμένησ ἐφαπτόμενον ὕλησ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 23 9:1)
γεγονέναι δὲ καὶ τὸν ἥλιον ἔμψυχον λέγουσι, τοῦ ὑγροῦ μεταβάλλοντοσ εἰσ πῦρ νοερόν.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 46 2:1)
τὸ νοερὸν καὶ λογικὸν ἐμφαίνεται τῶν περὶ τὴν σελήνην μεταβολῶν.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 63 9:1)
τυφλὰ τῆσ προνοίασ εἰσ τὸν ἄθεον καὶ τιτανικὸν ἀπέρριπται τόπον ὥσπερ ἀσεβῶν χῶρον, οὗ τὸ λογικὸν καὶ νοερὸν ἐγκατέσβεσται τῆσ ψυχῆσ, ἐσχάτῳ δέ τινι συμπεφυρμένησ καὶ κατακεκλυσμένησ αἰσθήσεωσ μορίῳ, σπαίρουσι μᾶλλον ἢ ζῶσιν ἐοίκεν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 22 7:1)
ἔμψυχον οὐχ ἁπλοῦν οὐδ’ ἀσύνθετον οὐδὲ μονοειδέσ ἐστιν, ἀλλ’ ἐκ τῆσ ταὐτοῦ καὶ τῆσ τοῦ ἑτέρου μεμιγμένον δυνάμεωσ πῆ μὲν ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ κοσμεῖται καὶ περιπολεῖ μιᾷ τάξει κράτοσ ἐχούσῃ χρώμενον, πῆ δ’ εἴσ τε κινήσεισ καὶ κύκλουσ σχιζόμενον ὑπεναντίουσ καὶ πλανητοὺσ ἀρχὴν διαφορᾶσ καὶ μεταβολῆσ καὶ ἀνομοιότητοσ ἐνδίδωσι ταῖσ περὶ γῆν φθοραῖσ καὶ γενέσεσιν ἥ τ̓ ἀνθρώπου ψυχὴ μέροσ τι ἢ μίμημα τῆσ τοῦ παντὸσ οὖσα καὶ συνηρμοσμένη κατὰ λόγουσ καὶ ἀριθμοὺσ ἐοικότασ ἐκείνοισ οὐχ ἁπλῆ τίσ ἐστιν οὐδ’ ὁμοιοπαθήσ, ἀλλ’ ἕτερον μὲν ἔχει τὸ νοερὸν καὶ λογιστικόν, ᾧ κρατεῖν τοῦ ἀνθρώπου κατὰ φύσιν καὶ ἄρχειν προσῆκὸν ἐστιν, ἕτερον δὲ τὸ παθητικὸν καὶ ἄλογον καὶ πολυπλανὲσ καὶ ἄτακτον ἐξεταστοῦ δεόμενον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 4:1)
κατὰ λόγουσ καὶ ἀριθμοὺσ ἐοικότασ ἐκείνοισ οὐχ ἁπλῆ τίσ ἐστιν οὐδ’ ὁμοιοπαθήσ, ἀλλ’ ἕτερον μὲν ἔχει τὸ νοερὸν καὶ λογιστικόν, ᾧ κρατεῖν τοῦ ἀνθρώπου κατὰ φύσιν καὶ ἄρχειν προσῆκόν ἐστιν·
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 11:1)
"ἐν ᾧ χρόνῳ πολλὰ καλὰ καὶ μεγάλα καὶ θεῖα προσδοκῶσιν οἱ τὰσ ψυχὰσ ἀνωλέθρουσ εἶναι διανοούμενοι καὶ ἀφθάρτουσ, ἢ μακράσ τινασ χρόνων περιόδουσ νῦν μὲν ἐν γῇ νῦν δ’ ἐν οὐρανῷ περιπολούσασ, ἄχρι οὗ συνδιαλυθῶσι τῷ κόσμῳ, μεθ’ ἡλίου καὶ σελήνησ εἰσ πῦρ νοερὸν ἀναφθεῖσαι.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 313)
ἔτι, ὥσπερ ἡμῶν ἑκάστου συνεστῶτοσ ἔκ τε τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ μικρόν ἐστι τὸ ἡγεμονικὸν καὶ νοερὸν ἐν πολλῷ τῷ τῆσ σαρκὸσ ὄγκῳ κεκρυμμένον, οὕτωσ εἰκὸσ ἔχειν ἐν τῷ παντὶ τὸ νοητὸν πρὸσ τὸ αἰσθητόν.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 1 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION