헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ πεφυγαδευμένοσ καθ’ ὃν καιρὸν δικαστὴσ γενόμενοσ τῷ πατρὶ πρὸσ Ἡρακλέα περὶ τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα ἀπέδωκεν Ἡρακλεῖ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 33 4:2)
τῆσ δὲ τὸ νίκημα περιθείσησ Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆσ ἐπὶ Θήβασ στρατείασ ἀποφηναμένησ δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν Ἀμφιάραοσ δόξασ ὑπὸ τῆσ γυναικὸσ προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰσ δὲ ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι τῷ υἱῷ μετὰ τὴν ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 65 6:2)
πολλοῦ δὲ κατὰ τὴν φυγὴν γενομένου φόνου, τὸ τελευταῖον οἱ μὲν Πέρσαι τὸ πλέον μέροσ τῆσ δυνάμεωσ ἀποβαλόντεσ κατέφυγον ἐπὶ τὸ καλούμενον Λευκὸν τεῖχοσ, οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ταῖσ ἰδίαισ ἀνδραγαθίαισ νίκημα περιπεποιημένοι συνεδίωξαν τοὺσ βαρβάρουσ εἰσ τὸ προκείμενον χωρίον, καὶ οὐκ ἀφίσταντο τῆσ πολιορκίασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 73 9:1)
διέμενον γὰρ ἀγχωμάλωσ ἀγωνιζόμενοι καὶ διελύθησαν ὑπὸ τῆσ νυκτὸσ ἀμφίλογον καταλιπόντεσ τὸ νίκημα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 32 4:2)
Κάσσιοσ δ’ ὁ ἕτεροσ τῶν ὑπάτων ὁ καταλειφθεὶσ ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸν νεὼν τῆσ τε Δήμητροσ καὶ Διονύσου καὶ Κόρησ ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ καθιέρωσεν, ὅσ ἐστιν ἐπὶ τοῖσ τέρμασι τοῦ μεγίστου τῶν ἱπποδρόμων ὑπὲρ αὐτὰσ ἱδρυμένοσ τὰσ ἀφέσεισ, εὐξαμένου μὲν αὐτὸν Αὔλου Ποστουμίου τοῦ δικτάτοροσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀναθήσειν τοῖσ θεοῖσ, καθ’ ὃν χρόνον ἔμελλεν ἀγωνίζεσθαι πρὸσ τὴν Λατίνων στρατιάν, τῆσ τε βουλῆσ μετὰ τὸ νίκημα τὴν κατασκευὴν αὐτοῦ ψηφισαμένησ ἐκ τῶν λαφύρων ποιήσασθαι πᾶσαν, τότε δὲ τοῦ ἔργου λαβόντοσ τὴν συντέλειαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 94 5:2)
συστάντοσ δὲ τοῦ πρὸσ Ἀντίοχον τὸν μέγαν πολέμου τοῖσ Ῥωμαίοισ, καὶ τῶν ἡγεμονικωτάτων ἀνδρῶν τετραμμένων πρὸσ ἐκεῖνον, ἄλλοσ ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ ἀνέστη πόλεμοσ, ἐν Ἰβηρίᾳ, κινημάτων μεγάλων γενομένων, ἐπὶ τοῦτον ὁ Αἰμίλιοσ ἐξεπέμφθη στρατηγόσ, οὐχ ἓξ ἔχων πελέκεισ, ὅσουσ ἔχουσιν οἱ στρατηγοῦντεσ, ἀλλὰ προσλαβὼν ἑτέρουσ τοσούτουσ, ὥστε τῆσ ἀρχῆσ ὑπατικὸν γενέσθαι τὸ ἀξίωμα, μάχῃ μὲν οὖν δὶσ ἐκ παρατάξεωσ ἐνίκησε τοὺσ βαρβάρουσ, περὶ τρισμυρίουσ ἀνελών, καὶ δοκεῖ τὸ κατόρθωμα τῆσ στρατηγίασ περιφανῶσ γενέσθαι, χωρίων εὐφυϊᾴ καὶ ποταμοῦ τινοσ διαβάσει ῥᾳστώνην παρασχόντοσ αὐτοῦ πρὸσ τὸ νίκημα τοῖσ στρατιώταισ·
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 4 1:1)
παρήγγειλε δὲ ἐν τοῖσ πολέμοισ τρεψαμένουσ καὶ νικήσαντασ μέχρι τοῦ βεβαιώσασθαι τὸ νίκημα ἐπιδιώκειν, εἶτα εὐθὺσ ἀναχωρεῖν·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Λυκούργου, section 301)
παρήγγειλε δὲ ἐν τοῖσ πολέμοισ τρεψαμένουσ καὶ νικήσαντασ μέχρι τοῦ βεβαιώσασθαι τὸ νίκημα ἐπιδιώκειν, εἶτα εὐθὺσ;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Λυκούργου, section 301)
αἰτίαν ἔσχεν ὡσ ἐγκαταλιπὼν τὸν ἀγῶνα καὶ προέμενοσ τὸ νίκημα ·
(플루타르코스, Aratus, chapter 28 1:2)
ὁ δὲ Λυδιάδησ περιπαθῶν πρὸσ τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων ἀνεκαλεῖτο τοὺσ ἱππεῖσ ὡσ αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖσ διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι τὸ νίκημα μηδὲ ἐγκαταλιπεῖν αὑτόν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγωνιζόμενον.
(플루타르코스, Aratus, chapter 37 1:2)
καὶ γὰρ ὁ κίνδυνοσ ἐφάνη μέγασ, ἐθνῶν ἅμα τοσούτων ἀναρραγέντων, καὶ τὸ νίκημα λαμπρότερον, ὅτι Καῖσαρ ἦν ὁ νικῶν, ἡ πρὸσ ἐκεῖνον εὔνοια τῶν πολλῶν ἐποίει.
(플루타르코스, Caesar, chapter 21 1:2)
οἱ δὲ περὶ αὐτὸν οὕτω θρασεῖσ ἦσαν καὶ τὸ νίκημα ταῖσ ἐλπίσι προειληφότεσ ὥστε φιλονεικεῖν ὑπὲρ τῆσ Καίσαροσ ἀρχιερωσύνησ Δομίτιον καὶ Σπινθῆρα καὶ Σκηπίωνα διαμιλλωμένουσ ἀλλήλοισ, πέμπειν δὲ πολλοὺσ εἰσ Ῥώμην μισθουμένουσ καὶ προκαταλαμβάνοντασ οἰκίασ ὑπατεύουσι καὶ στρατηγοῦσιν ἐπιτηδείουσ, ὡσ εὐθὺσ ἄρξοντεσ μετὰ τὸν πόλεμον.
(플루타르코스, Caesar, chapter 42 1:4)
τὰ δ’ ἐν Βοιωτίᾳ καὶ Ἁλιάρτῳ δυστυχίᾳ μὲν ἴσωσ ἐπράχθη τινί, κακοβουλίᾳ δὲ προσέοικεν οὐκ ἀναμείναντοσ ὅσον οὔπω παροῦσαν ἐκ Πλαταιῶν τὴν μεγάλην τοῦ βασιλέωσ δύναμιν, ἀλλὰ θυμῷ καὶ φιλοτιμίᾳ παρὰ καιρὸν ὠσαμένου πρὸσ τὸ τεῖχοσ, ὥστε τοὺσ τυχόντασ ἀνθρώπουσ ἐκπηδήσαντασ ἐν οὐδενὶ λόγῳ καταβαλεῖν αὐτόν, οὐ γὰρ ὡσ Κλεόμβροτοσ ἐν Λεύκτροισ ἀντερείδων ἐπικειμένοισ τοῖσ πολεμίοισ, οὐδὲ ὡσ Κῦροσ οὐδὲ ὡσ Ἐπαμεινώνδασ κατέχων ἐγκεκλικότασ καὶ τὸ νίκημα βεβαιούμενοσ πληγῇ καιρίᾳ περιέπεσεν·
(플루타르코스, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 4 2:1)
ἄνω μὲν γὰρ ἀμφοτέροισ ἐπίδικον εἶναι τὸ νίκημά φησιν, ἐνταῦθα δὲ τῇ αἰσχύνῃ τοῦ Ὀθρυάδου ἧτταν τῶν Λακεδαιμονίων κατεμαρτύρησεν ἡττηθέντα μὲν γὰρ ζῆν αἰσχρὸν ἦν, περιγενέσθαι δὲ νικῶντα κάλλιστον.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 17 3:1)
εἶτα πιστεύειν ἄξιον τούτῳ γράφοντι περὶ ἀνδρὸσ ἢ πόλεωσ μιᾶσ, ὃσ ἑνὶ ῥήματι τὸ νίκημα τῆσ Ἑλλάδοσ ἀφαιρεῖται καὶ τὸ τρόπαιον καθαιρεῖ καὶ τὰσ ἐπιγραφάσ, ἃσ ἔθεντο παρὰ τῇ Ἀρτέμιδι τῇ Προσηῴᾳ, κόμπον ἀποφαίνει καὶ ἀλαζονείαν;
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 34 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION