Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μυθολογοῦσι δ’ αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι καὶ πολεμῆσαι τὸ γένοσ τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺσ ὄφεισ ἐπιβούλουσ αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ πεσεῖν ὑπ’ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου καὶ ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺσ ἄθλουσ προστάττοντοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 17 5:2)
ὄψιν δὲ προσβαλοῦσα παιδὶ νηπίῳ ἐθαύμασ’ εἴ τισ Δελφίδων τλαίη κόρη λαθραῖον ὠδῖν’ ἐσ θεοῦ ῥῖψαι δόμον, ὑπέρ τε θυμέλασ διορίσαι πρόθυμοσ ἦν·
(에우리피데스, Ion, episode 4:2)
Διὰ δὲ τὴν χρῆσιν οὐ μινύθουσιν αἱ σάρκεσ αἱ κατὰ τὴν χεῖρα καὶ τὸν πῆχυν τοῖσι γαλιάγκωσιν, ἀλλὰ καὶ ὁ βραχίων τι προσωφελέεται ἐσ εὐσαρκίην διὰ ταῦτα‧ ὅταν δὲ ἰσχίον ἐκπαλὲσ γένηται ἐσ τὸ ἔσω μέροσ ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἔτι νηπίῳ ἐόντι, μινύθουσιν αἱ σάρκεσ διὰ τοῦτο μᾶλλον ἢ τῆσ χειρὸσ, ὅτι οὐ δύνανται χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.11)
ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ τολμήμασι καὶ θήλειαν Ἱπποκένταυρον ὁ Ζεῦξισ ἐποίησεν, ἀνατρέφουσάν γε προσέτι παιδίω Ἱπποκενταύρω διδύμω κομιδῇ νηπίω.
(루키아노스, Zeuxis 6:1)
τὸ νεογνὸν δὲ τὸ ἐν τῷ νηπίῳ ὅμωσ ἄγριον καὶ ἐν τῷ ἁπαλῷ ἤδη φοβερόν, καὶ τοῦτο θαυμαστὸν οἱο͂ν ἔδοξέ μοι, καὶ ὅτι παιδικῶσ μάλα πρὸσ τὸν σκύμνον τοῦ λέοντοσ ἀναβλέπουσι, μεταξὺ τῆσ θηλῆσ ἑκάτεροσ ἐπειλημμένοι ἐν χρῷ τῇ μητρὶ προσιστάμενοι.
(루키아노스, Zeuxis 12:1)
τελευτήσαντοσ δὲ τοῦ Κραύγιδοσ ἐπὶ παιδὶ ἔτι νηπίῳ τῷ Φιλοποίμενι, ἐπετρόπευσεν αὐτὸν ἀνὴρ Μαντινεὺσ Κλέανδροσ, φεύγων μὲν ἐκ Μαντινείασ καὶ ἐν Μεγάλῃ πόλει μετοικῶν κατὰ τὴν οἴκοθεν συμφοράν, ξενίασ δὲ ὑπαρχούσησ αὐτῷ πατρικῆσ ἐσ οἶκον τὸν Κραύγιδοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 49 3:2)
καὶ οὐκ ἦν μέγασ ὁ νήπιοσ, ἀλλ’ ὁ τῷ νηπίῳ τὸ πατρῷον ἀποδοὺσ γέρασ καὶ μὴ σφετερισάμενοσ μηδ’ ἀποστερήσασ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 5 1:1)
καὶ οὐκ ἦν μέγασ ὁ νήπιοσ, ἀλλ’ ὁ τῷ νηπίῳ τὸ πατρῷον ἀποδοὺσ γέρασ καὶ μὴ σφετερισάμενοσ μηδ’ ἀποστερήσασ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 5 2:1)
ἐπὶ νηπίῳ γὰρ αὐτῷ παντάπασι τοῦ πατρὸσ τελευτήσαντοσ, εἶτα τῆσ μητρὸσ εὐθὺσ τῷ Ἀντιγόνῳ γαμηθείσησ, υἱὸν ἐκείνου νομισθῆναι.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 2 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION