Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ εἴ μοι τλαίησ γε, θεά, μέγαν ὁρ́κον ὀμόσσαι, ἐνθάδε μιν πρῶτον τεύξειν περικαλλέα νηὸν ἔμμεναι ἀνθρώπων χρηστήριον, αὐτὰρ ἔπειτα [1τεύξασθαι νηούσ τε καὶ ἄλσεα δενδρηέντα ]1 πάντασ ἐπ’ ἀνθρώπουσ, ἐπεὶ ἦ πολυώνυμοσ ἔσται.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 5:9)
ἔστι τισ αἰπεινοῖσι περίδρομοσ οὔρεσι γαῖα, πάμπαν ἐύρρηνόσ τε καὶ εὔβοτοσ, ἔνθα Προμηθεὺσ Ιἀπετιονίδησ ἀγαθὸν τέκε Δευκαλίωνα, ὃσ πρῶτοσ ποίησε πόλεισ καὶ ἐδείματο νηοὺσ ἀθανάτοισ, πρῶτοσ δὲ καὶ ἀνθρώπων βασίλευσεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 18:14)
οὐ νηούσ, οὐ πύργον ἐπίρροθον, οὐκ ἀλεωρὴν ἄλλην, οἰόθι δὲ προτιβάλλομαι ὑμέασ αὐτουσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 16:37)
ἄρτι μὲν αἰπύδμητα φιλοξείνων ναετήρων δώματα παπταίνων καὶ γείτονασ ἐγγύθι νηοὺσ ἄστεοσ ἀγλαϊήν διεμέτρεεν, ἔνθα μὲν αὐτῆσ χρύσεον ἐνδαπίησ θηεύμενοσ εἶδοσ Ἀθήνησ, ἔνθα δὲ Καρνείοιο φίλον κτέρασ Ἀπόλλωνοσ οἶκον Ἀμυκλαίοιο παραγνάμψασ Υἁκίνθου, ὅν ποτε κουρίζοντα σὺν Ἀπόλλωνι νοήσασ δῆμοσ Ἀμυκλαίων ἠγάσσατο, μὴ Διὶ Λητὼ κυσαμένη καὶ τοῦτον ἀνήγαγεν·
(콜루토스, Rape of Helen, book 1114)
μετὰ δὲ ἥ τε διαλλαγή σφι ἐγένετο ἐπ’ ᾧ τε ξείνουσ ἀλλήλοισι εἶναι καὶ συμμάχουσ, καὶ δύο τε ἀντὶ ἑνὸσ νηοὺσ τῇ Ἀθηναίῃ οἰκοδόμησε ὁ Ἀλυάττησ ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτόσ τε ἐκ τῆσ νούσου ἀνέστη.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 22 5:1)
Πέρσασ δὲ οἶδα νόμοισι τοιοῖσιδε χρεωμένουσ, ἀγάλματα μὲν καὶ νηοὺσ καὶ βωμοὺσ οὐκ ἐν νόμῳ ποιευμένουσ ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖσι ποιεῦσι μωρίην ἐπιφέρουσι, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι οὐκ ἀνθρωποφυέασ ἐνόμισαν τοὺσ θεοὺσ κατά περ οἱ Ἕλληνεσ εἶναι·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 131 2:1)
δυώδεκά τε θεῶν ἐπωνυμίασ ἔλεγον πρώτουσ Αἰγυπτίουσ νομίσαι καὶ Ἕλληνασ παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούσ τε καὶ ἀγάλματα καὶ νηοὺσ θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέασ πρώτουσ καὶ ζῷα ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 4 3:1)
ἀγάλματα δὲ καὶ βωμοὺσ καὶ νηοὺσ οὐ νομίζουσι ποιέειν πλὴν Ἄρεϊ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 59 3:3)
πολλὰ δὲ κἆλλ’ ἀπολεῖ πυργώματα κοὐ τὸ σὸν οἰο͂ν, πολλοὺσ δ’ ἀθανάτων νηοὺσ μαλερῷ πυρὶ δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ’ ἀκροτάτοισ ὀρόφοισι αἷμα μέλαν κέχυται, προϊδὸν κακότητοσ ἀνάγκασ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 140 4:1)
ἔνθεν ἀναστήσασ ἄγε Ναυσίθοοσ θεοειδήσ, εἷσεν δὲ Σχερίῃ, ἑκὰσ ἀνδρῶν ἀλφηστάων, ἀμφὶ δὲ τεῖχοσ ἔλασσε πόλει, καὶ ἐδείματο οἴκουσ, καὶ νηοὺσ ποίησε θεῶν, καὶ ἐδάσσατ’ ἀρούρασ.
(호메로스, 오디세이아, Book 6 1:3)
μετὰ δὲ οὐ πολλοστῷ χρόνῳ παρ’ Αἰγυπτίων λόγον Ἀσσύριοι ἐσ θεοὺσ ἤκουσαν, καὶ ἱρὰ καὶ νηοὺσ ἤγειραν, ἐν τοῖσ καὶ ἀγάλματα ἔθεντο καὶ ξόανα ἐστήσαντο.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 2:3)
ὁ δὲ νηὸσ ὁρέει μὲν ἐσ ἠέλιον ἀνιόντα, εἶδοσ δὲ καὶ ἐργασίην ἐστὶν ὁκοίουσ νηοὺσ ἐν Ιὠνίῃ ποιέουσιν.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 29:15)
τοὔνεκά μιν θεράποντεσ ἐπουρανίου βασιλῆοσ, ὅσσοισ δῶρα δίδωσιν, ὅσοισ δωμήσατο νηούσ, προφρονέωσ ἐρύεσθε σὺν υἱέι, τοῖό τε κούραισ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 1, chapter 10 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION