Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ’, Ἀχιλλεῦ,ἀλλ’ ἵνα πέρ σε καὶ αὐτὸν ὁμοίη γαῖα κεκεύθῃ,χρυσέῳ ἐν ἀμφιφορεῖ, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ,ὡσ ὁμοῦ ἐτράφομέν περ ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιοσ ἐξ Ὀπόεντοσἤγαγεν ὑμέτερόνδ’ ἀνδροκτασίησ ὕπο λυγρῆσ,ἤματι τῷ, ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντοσ,νήπιοσ, οὐκ ἐθέλων, ἀμφ’ ἀστραγάλοισι χολωθείσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1496)
παῖδα δ’ ἔδοξα, φέριστε, σαφὲσ δ’ οὐκ οἶδα, νοῆσαι, ὅσ τισ ὁ παῖσ, ἅμα βουσὶν ἐυκραίρῃσιν ὀπήδει νήπιοσ, εἶχε δὲ ῥάβδον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 21:6)
πῶσ ἐδύνω, δολομῆτα, δύω βόε δειροτομῆσαι, ὧδε νεογνὸσ ἐὼν καὶ νήπιοσ;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 44:1)
ἧκε δ’ ἀυτὴν σμερδαλέην ἐσιδών, μέγα νήπιοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:25)
Γλαῦκοσ δὲ ἔτι νήπιοσ ὑπάρχων, μῦν διώκων εἰσ μέλιτοσ πίθον πεσὼν ἀπέθανεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 3 1:2)
ἀλλ’ ἡ μὲν παροιμία καὶ Ὅμηρόσ φησι, ῥεχθὲν δέ τε νήπιοσ ἔγνω·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 120:4)
ἔτι καὶ αἱ παροιμίαι, ὥσπερ εἴρηται, μαρτύριά εἰσιν, οἱο͂ν εἴ τισ συμβουλεύει μὴ ποιεῖσθαι φίλον γέροντα, τούτῳ μαρτυρεῖ ἡ παροιμία, μήποτ’ εὖ ἔρδειν γέροντα, καὶ τὸ τοὺσ υἱοὺσ ἀναιρεῖν ὧν καὶ τοὺσ πατέρασ, νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ υἱοὺσ καταλείπει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 14:2)
διὰ γὰρ τὸ εἶναι κοιναί, ὡσ ὁμολογούντων πάντων, ὀρθῶσ ἔχειν δοκοῦσιν, οἱο͂ν παρακαλοῦντι ἐπὶ τὸ κινδυνεύειν μὴ θυσαμένουσ εἷσ οἰωνὸσ ἄριστοσ ἀμύνεσθαι περὶ πάτρησ, καὶ ἐπὶ τὸ ἥττουσ ὄντασ ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, καὶ ἐπὶ τὸ ἀναιρεῖν τῶν ἐχθρῶν τὰ τέκνα καὶ μηδὲν ἀδικοῦντα νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ παῖδασ καταλείπει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 11:2)
τό τε στρατόπεδον τὸ Δαρείου εὐθὺσ ἐξ ἐφόδου ἑάλω καὶ ἡ μήτηρ καὶ ἡ γυνή, αὐτὴ δὲ καὶ ἀδελφὴ Δαρείου, καὶ υἱὸσ Δαρείου νήπιοσ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 11 9:1)
τὸν γοῦν Κᾶρα τὸν χρυσῷ καλλωπιζόμενον εἰσ τὸν πόλεμον μάλα ὑβριστικῶσ ἐλοιδόρησεν, εἰπών, ὃσ καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμόνδ’ ἰέν ἠύτε κούρη νήπιοσ, οὐδ’ ἄρα οἱ τό γ’ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον ἀλλ’ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεοσ Αἰακίδαο ἐν ποταμῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 60:4)
ὁ δὲ ξύμπασ οὐρανόσ τε καὶ κόσμοσ, ὅτε πρῶτον συνετελέσθη, κοσμηθεὶσ ὑπὸ τῆσ σοφωτάτησ τε καὶ ἀρίστησ τέχνησ, ἄρτι τῶν τοῦ δημιουργοῦ χειρῶν ἀπηλλαγμένοσ, λαμπρὸσ καὶ διαυγὴσ καὶ πᾶσι τοῖσ μέρεσι παμφαίνων, νήπιοσ μὲν οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴσ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆσ φύσεωσ ἀσθένειαν, νέοσ δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 103:1)
ὅταν δὲ περὶ Ἀσίου τοῦ Ὑρτάκου, ὅτι τοῦ στρατηγοῦ κελεύσαντοσ ἔξω τῆσ τάφρου καταλιπεῖν τοὺσ ἵππουσ μόνοσ οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ σὺν αὐτοῖσιν πέλασεν νήεσσι θοῇσι νήπιοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 25:4)
νήπιοσ, οὐδὲ τὸ ᾔδει, ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 9 7:1)
ἔτι γάρ ἐστι νήπιοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 2:24)
ἔτι γάρ ἐστι νήπιοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 1:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION