Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥηϊδίωσ οὖν νεύει ὅκωσ πρέμνον ἔνθα καὶ ἔνθα, ἄνω τε καὶ κάτω πλώει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.253)
κἀν τούτῳ νεύει ἔξοδον ὁ θεὸσ, ἔχων ἤδη τὸ ἑαυτοῦ σχῆμα ἐν ᾧπερ ἕστηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 13:10)
ἐκεινοσὶ νεύει.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics19)
ὶ χ ο κ μνημο‐ νεύει δὲ Θεόπομποσ ἐν Εἰρήνῃ λέγων οὑτωσί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 60 2:11)
ἔλεγε γὰρ ὅτι "ὡσ ὁ λίθοσ, κἂν ἀναβάλῃσ, ἐνεχθήσεται κάτω ἐπὶ γῆν κατὰ τὴν αὑτοῦ κατασκευήν, οὕτωσ καὶ ὁ εὐφυήσ, ὅσῳ μᾶλλον ἀποκρούεταί τισ αὐτόν, τοσούτῳ μᾶλλον νεύει ἐφ’ ὃ πέφυκεν.
(에픽테토스, Works, book 3, Σποράδην τινά. 10:2)
νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτροσ καὶ λέγει αὐτῷ Εἰπὲ τίσ ἐστιν περὶ οὗ λέγει.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 425:1)
"οὐ γὰρ ὁ μὲν φιλήδονοσ ἐρωτηθεὶσ εἰ πρὸσ θῆλυ νεύει μᾶλλον ἢ ἐπὶ τἄρσενα καὶ ἀποκρινάμενοσ ὅπου προσῇ τὸ κάλλοσ, ἀμφιδέξιοσ ἔδοξεν οἰκείωσ ἀποκρίνασθαι τῆσ ἐπιθυμίασ·
(플루타르코스, Amatorius, section 216)
πρὸσ θῆλυ νεύει μᾶλλον ἢ πὶ τἄρρενα;
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 12 23:1)
τὸ δὲ τρίτον τέτραπται μὲν εἰσ αὐτὴν τὴν Λιβύην, ἐπίκειται δὲ τοῖσ προκειμένοισ τῆσ Καρχηδόνοσ ἀκρωτηρίοισ εὐκαίρωσ, διέχον ὡσ χιλίουσ σταδίουσ, νεύει δ’ εἰσ χειμερινὰσ δύσεισ, διαιρεῖ δὲ τὸ Λιβυκὸν καὶ τὸ Σαρδῷον πέλαγοσ, προσαγορεύεται δὲ Λιλύβαιον.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 42 6:1)
ἡ δὲ τῶν Αἰγειρατῶν πόλισ ἔκτισται μὲν τῆσ Πελοποννήσου κατὰ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον μεταξὺ τῆσ Αἰγιέων καὶ Σικυωνίων πόλεωσ, κεῖται δ’ ἐπὶ λόφων ἐρυμνῶν καὶ δυσβάτων, νεύει δὲ τῇ θέσει πρὸσ τὸν Παρνασσὸν καὶ ταῦτα τὰ μέρη τῆσ ἀντίπερα χώρασ, ἀπέχει δὲ τῆσ θαλάττησ ὡσ ἑπτὰ στάδια.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 57 5:1)
ἣ τέτραπται μὲν εἰσ τὸ Σικελικὸν πέλαγοσ, νεύει δὲ πρὸσ τοὺσ κατὰ τὴν Ἑλλάδα τόπουσ, ἔχει δὲ τῶν τε βαρβάρων ἐθνῶν τὰ πολυανθρωπότατα καὶ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων τὰσ ἐπιφανεστάτασ.
(폴리비오스, Histories, book 10, i. res italiae 2:1)
κοῦφον γὰρ ὑπάρχει φύσει, ὃ νεύει ἀπὸ τοῦ ἰδίου μέσου·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Περὶ σωμάτων. 4:2)
ἔστι δ’ αὕτη μία τῶν τριῶν τῶν ποιουσῶν τρίγωνον τὴν νῆσον, νεύει δὲ ἐπὶ θερινὰσ ἀνατολάσ, καθάπερ ἡ Καῖνυσ πρὸσ τὴν ἑσπέραν, ἀνταποστροφήν τινα ἀπ’ ἀλλήλων ποιουμένων αὐτῶν.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 1 10:33)
ἐντεῦθεν δὲ Ἡράκλειον, ὃ δὴ τελευταῖον ἀκρωτήριον ὂν νεύει πρὸσ μεσημβρίαν·
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 1 14:2)
ἀπὸ δὲ τοῦ στόματοσ ἡ ἐν δεξιᾷ παραλία περιφερὴσ οὖσα κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἀπὸ τῆσ Καρμανίασ πρὸσ ἑώ μικρόν, εἶτα πρὸσ ἄρκτον νεύει, καὶ μετὰ ταῦτα πρὸσ τὴν ἑσπέραν μέχρι Τερηδόνοσ καὶ τῆσ ἐκβολῆσ τοῦ Εὐφράτου·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 3 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION