Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῆσ ὀρυγῆσ εἰσ πολὺ βάθοσ ἤδη προϊούσησ, εὑρῆσθαι κεφαλὴ νεοσφαγοῦσ ἀνθρώπου τό τε πρόσωπον ἔχουσα τοῖσ ἐμψύχοισ ὅμοιον καὶ τὸ καταφερόμενον ἐκ τῆσ ἀποτομῆσ αἷμα θερμὸν ἔτι καὶ νεαρόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 59 3:1)
ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα οἱ σχηματισμοὶ πολὺ τὸ νεαρὸν ἔχοντεσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2354)
τόδ’ ἔτι βρέφοσ ἔλιπον ἀγκάλαισι νεαρὸν τροφοῦ νεαρὸν ἐν δόμοισ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric3)
οὕτωσ νεαρὸν αὐτῆσ καὶ ἀκμαῖον τὸ κάλλοσ καὶ μηδαμοῦ γεγηρακὸσ ὑπὸ τοσούτου χρόνου·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 327:2)
Πάνυ μὴν ἱκανῶσ ἔχει, καὶ περὶ μέγα ἕδοσ θεσσαλικὸν ἀναγκάζειν, ἢν νεαρὸν ἐῄ τὸ ὀλίσθημα‧ ἐσκευάσθαι μέντοι χρὴ τὸ ξύλον οὕτωσ, ὥσπερ εἴρηται‧ ἀτὰρ τὸν ἄνθρωπον καθίσαι πλάγιον ἐπὶ τῷ δίφρῳ‧ κἄπειτα τὸν βραχίονα ξὺν τῷ ξύλῳ ὑπερβάλλειν ὑπὲρ τοῦ ἀνακλισμοῦ, καὶ ἐπὶ μὲν θάτερα τὸ σῶμα καταναγκάζειν, ἐπὶ δὲ θάτερα τὸν βραχίονα σὺν τῷ ξύλῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.9)
Ἢν δὲ πρὸσ τῷ ὀστέῳ δοκέῃ εἶναι τὸ φλάσμα, καὶ ἔτι νεαρὸν ἐῄ, καὶ μήπω σφακελίσῃ τὸ ὀστέον, ἢν μὲν κάρτα ὀλίγον ἐῄ, οὕτω καίειν χρὴ ὥσπερ εἴρηται‧ ἢν μέντοι παραμήκησ ἐῄ ὁ μετεωρισμὸσ ὁ κατὰ τὸ ὀστέον, πλείονασ ἐσχάρασ ἐμβάλλειν χρή‧ περὶ δὲ σφακελισμοῦ πλευρῆσ ἅμα τῇ τῶν ἐμμότων ἰητρείῃ εἰρήσεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 50.10)
καὶ μὴν ὅμοιαί γε καὶ αὗται καὶ τὸ ἔγκλημα, εἰ καὶ νεαρόν, ἀλλὰ παραπλήσιον τοῖσ προαποκεκληρωμένοισ·
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 14:3)
καὶ ζώων ἔτι νεαρὸν κατ’ αἶσαν υἱὸν ἴδῃ τυχόντα στεφάνων Πυθίων.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 10 ΙΠΠΟΚΛΕΙ ΘΕΣΣΑΛῼ ΠΑΙΔΙ ΔΙΑΥΛΟΔΡΟΜῼ 8:1)
ὅπου φασὶ καὶ πορφύρασ Ἑρμιονικῆσ εὑρεθῆναι τάλαντα πεντακισχίλια, συγκειμένησ μὲν ἐξ ἐτῶν δέκα δεόντων διακοσίων, πρόσφατον δὲ τὸ ἄνθοσ ἔτι καὶ νεαρὸν φυλαττούσησ, αἴτιον δὲ τούτου φασὶν εἶναι τὸ τὴν βαφὴν διὰ μέλιτοσ γίνεσθαι τῶν ἁλουργῶν, δι’ ἐλαίου δὲ λευκοῦ τῶν λευκῶν καὶ γὰρ τούτων τὸν ἴσον χρόνον ἐχόντων τὴν λαμπρότητα καθαρὰν καὶ στίλβουσαν ὁρᾶσθαι.
(플루타르코스, Alexander, chapter 36 1:2)
καὶ γὰρ ὁ λόγοσ νεαρὸν μὲν οὐδὲν οὐδὲ κομψὸν εἶχεν, ἀλλ’ ἦν ὄρθιοσ Καὶ περιπληθὴσ Καὶ τραχύσ, οὐ μὴν ἀλλὰ Καὶ χάρισ ἀγωγὸσ ἀκοῆσ ἐπέτρεχε τῇ τραχύτητι τῶν νοημάτων, Καὶ τὸ ἦθοσ αὐτοῦ καταμιγνύμενον ἡδονήν τινα Καὶ μειδίαμα τῷ σεμνῷ παρεῖχεν οὐκ ἀπάνθρωπον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 5 2:1)
μάλιστα δ’ ἡ περὶ τὰσ ὑποδοχὰσ καὶ τὰσ φιλανθρωπίασ ταύτασ ὑγρότησ καὶ δαψίλεια καὶ τὸ νεαρὸν καὶ ἀνειμένον ἐν τῇ διαίτῃ παραπλήσιον ἐπ’ ἀμφοτέρων ἰδεῖν ὑπάρχει.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 3 3:2)
περὶ τροπὰσ χειμερινὰσ ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖσ προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 65 3:1)
τιμώμενοσ ὑπὸ Ῥωμαίων, οὐ γὰρ μόνον εὐωδίαν τινὰ τὰ τοιαῦτα προσδίδωσιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οἶνον εὔποτον παρίστησι ταχέωσ ἐξαιροῦντα τῇ θερμότητι τοῦ οἴνου τὸ νεαρὸν καὶ ὑδατῶδεσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 14:2)
ὁ Ἀριστίωνοσ εὐημέρει παρὰ τοῖσ δειπνοῦσι μάγειροσ, ὡσ τὰ τ’ ἄλλα χαριέντωσ ὀψοποιήσασ καὶ τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα παραθεὶσ ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Τίσ αἰτία, δι’ ἣν ψαθυρὰ γίγνεται ταχὺ τὰ ἐκ συκῆσ κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων1)
"τὸ γὰρ ψυχόμενον νεαρὸν διαμένει, τὸ δ’ οὐκ ἔχον διαπνοὴν ὑπὸ συνεχείασ ταχὺ παλαιοῦται καὶ ἀπογηράσκει ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Διὰ τί τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον, τοῦ δ’ ἐλαίου τὸ ἐπάνω, τοῦ δὲ μέλιτοσ τὸ κατώτατον γίγνεται βέλτιον. 15:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION